Sular kan kesildi sen uyanmadın

Kendi medeniyet köklerinde gelen dostane seslere kulaklarını tıkadın, küresel şamatacılarla beraber gürültü çıkaranların kuru gürültülerine kulak verdin ve olanlar oldu.
Sular kan kesildi sen uyanmadın.
Gözelerin berrak suları kana bulandı, derelerin duru suları şehit kanlarına bulandı sen gaflet uykusuna devam ettin.
Analar su içmek için bardağı ağızlarına götürdüklerinde oğullarının şehadet haberini aldılar ve bir anda ellerindeki bardak kan ile doldu, yığılıp kaldılar oldukları yere.
Eşler, genç anneler, nişanlılar, daha yeni yeni dillenip "baba" diyen bebekler yöneldikleri suyu içemeden donup kaldılar.
Çünkü sen, kendi öz medeniyetinin köklerinden, tarihin derinlerinden gelen şefkatli ve uyarıcı seslere kulak tıkadın ve küresel yaygaracılarla beraber iş tutanların kuru gürültülerine kulak kabarttın ve bu yüzden Firavun kavmine bir musibet olarak yağan kurbağadan, çekirgeden daha beteri, akrepler yağdı, yılanlar-çıyanlar yağdı dağlarımıza, bağlarımıza, cadde, sokak ve hatta evlerimize.
O günün insanları hiç olmazsa bela ve musibetleri görünce bir anlık da olsa geri adım atıyorlar ve Allah'ın Elçisine müracaat ediyorlardı:
"Başlarına bir felaket geldiğinde: "Ey Musa! Sana olan ahdine dayanarak bizim için Rabbine dua et. Eğer üzerimizden bu felaketi kaldırırsan sana iman edecek ve İsrailoğullarını seninle birlikte göndereceğiz" diyorlardı." (A'raf: 134).
Sular kan kesildi sen uyanmadın.
Bunca felaket ve bunca musibetten sonra hala bir pişmanlık belirtileri görünmüyor, hala Kerim Kitaba yönelip körlükleri basirete döndürme gayretlerinden bir haber yok.
Hala başını iki elinin arasına alıp da; nerde ve nasıl bir hata yaptık ki vatan toprakları ayağımızın altından günden güne kayıyor, topraklar el değiştiriyor, servetler ve kaynaklar el değiştiriyor diye bir muhasebe yapmıyorsun.
Elini vicdanına koyup demiyorsun ki, ben yönetim emanetini nasıl bir kadroya teslim ettim ki, gün geldi benim şehirlerimi hiç tanımadığımız boynu haçlı, boynu siyon yıldızlı adamlar kazmaya başladılar, patlayıcılar yerleştirmeye başladılar ve evlatlarımızı şehit etmeye başladılar.
Dost sesler, babacan sesler yüksek sesle haykırdılar; dikkat edin madenleriniz talan ettiriliyor, yer altında ve yer üstündeki her çeşit kaynaklarınız talan ettiriliyor dediler, duymadınız ve gün geldi akrepler, yılanlar, çıyanlar şehrinize, caddenize, sokağınıza hatta evlerinize doluştular ve terk-i diyar etmek zorunda kaldınız.
Rum Suresinin 41. ayetini sadece okuyup geçtin, dinleyip geçtin ve asla üzerine almadın:
"Allah'ın buyruklarını umursamaz hale gelen şu insanların, kendi elleriyle yapıp ettikleri sonucunda, karada ve denizde bozulma başladı. Bu şekilde Allah belki doğru yola dönerler diye, yaptıklarının bazı kötü sonuçlarını onlara tattıracaktır."
Secde Suresinin 21. ayetini sadece okuyup-dinleyip geçtin ve burada günahtan dönmesi beklenenler acaba kimlerdir diye bir kere sormadın:
"And olsun ki, Biz onlara o büyük azaptan önce pek yakın/dünya azabı da tattıracağız. Belki dönerler!"
Evet, sular kan kesildi sen uyanmadın.