Tesbih taneleri -1-

Sivas Kongresi'nin yapıldığı ve Amerikan Mandası fikrinin yoğun olarak tartışıldığı ortamda, Amerikalılar Harbord isminde bir generali Anadolu'ya incelemeler yapmak üzere göndermişlerdi. Anadolu'daki direnişi engellemek ve manda fikrinin yaygınlaşmasını sağlamak için gelen Harbord, 22 Eylül 1919'da Mustafa Kemal Paşa ile de görüştü. 
Mustafa Kemal Paşa'ya Anadolu'nun ekonomik ve siyası yapısı itibariyle iyice tükenmiş olduğunu ve bu şartlarda güçlü devletlere karşı konulmasının imkânsız olduğunu uzun uzadıya anlatarak, bu nedenlerden ötürü manda yönetim şeklinin kabul edilmesinin Türkler için en makul yol olduğunu anlattı.
Harbord konuşmasının bir yerinde şunları söylemişti:
"Paşam! Bana bu vazife verildiği zaman Türk tarihini okudum. Gördüm ki büyük kumandanlar yetiştirmiş, büyük ordular kurmuşsunuz. Bunu yapan bir milletin de mutlaka bir medeniyet sahibi olması gerekir. Bunu takdir ederim. Fakat bugünkü durumunuza bakalım. Siz birinci cihan savaşında, başta Almanya olmak üzere dört büyük müttefik iken, dört yıl savaştınız. Ve sonunda mağlup oldunuz. Dört müttefikin bir arada yapamadığını, bu vaziyetinizle tek başınıza yapmayı nasıl düşünebiliyorsunuz? Fertlerin zaman zaman intihar ettiğini gördük. Şimdi de bir milletin intiharına mı şahit olacağız? Milletinizi ölümden ancak manda idaresini kabul etmenizle kurtarabilirsiniz."
General Harbord'un bu sözleri üzerine büyük bir heyecanla ayağa kalkan Mustafa Kemal Paşa şu cevabı vermişti:
"Biz, emperyalistlerin eline düşen bir kuş gibi yavaş yavaş ve sefil bir ölüme mahkûm olmaktansa, babalarımızın oğulları olmak sıfatıyla vuruşa vuruşa ölmeyi tercih ederiz. Ve yine şunu da iyi bilmenizi isterim ki, bir millet maddi ve manevi bütün gücünü ortaya koyar, savaşır, didinir, sonunda muvaffak olamazsa, o millet zaten ölmüştür. Fakat ben şuna inanıyorum ki, Türk Milleti mutlaka muvaffak ve muzaffer olacaktır."
Mustafa Kemal Paşa bu sözleri söylerken, avucunun içinde pençeye düşen bir kuş işareti yapıyordu. 
General Harbord ise şaşkınlık içindeydi. Hâla Mustafa Kemal'e uyarılar yapıyordu ve şu soruları soruyordu;
"Pekâlâ! Bu kadar büyük bir işe girişiyorsunuz. Paranız var mı? Bütçeniz nerede ve nedir? Bu parasızlıkla ve imkânsızlıklarla işe girişmek memleketi feci bir akıbete sürüklemek değil midir? Bu sorumluluğu nasıl üzerinize alabiliyorsunuz?"
General Harbord'un bu soruları karşısında Mustafa Kemal Paşa o derece sinirli bir hal almıştı ki; elinde oynamakta olduğu tesbihi kuvvetle çekmiş, ip kopmuş ve tespih taneleri dağılmıştı. Eğilip, o tesbih tanelerinden bir kaçını toplayarak ipe dizdi ve sözlerine şöyle devam etti:
"Görüyorsunuz general! İp kopmuş ve taneler dağılmıştır. İşte ben şimdi yaptığım gibi, o taneleri birer birer toplayacağım. Bunu toplarsam ben toplayacağım. İşte görüyorsunuz general; o zaten dağılmış. Öldürürsem ben öldürürüm. Yabancılar elinde öleceğine, Türk Milleti kendi öz evladının elinde can versin. Fakat ben onu öldürmem. Toplayacağım; o dağılanı yeniden bir araya getireceğim!"
Atatürk'ün o derece heyecanlı, inançlı ve kararlı olduğunu gören Harbord, Mustafa Kemal Paşa'nın yanından ayrılırken, şu sözleri mırıldanmıştı:
"Biz de olsak, O'nun yaptığını yapardık!"
Bu sarsılmaz duruş, dünyada sömürülen nice millete ümit ışığı olmuştur. Dünya O'nu takdir etmiştir. Atatürk'e olan hayranlığıyla tanınan Pakistan'ın kurucusu Muhammed Ali Cinnah Londra'da bir basın toplantısında şunları söyler:
"İngiliz hükumeti barış için Mustafa Kemal Paşa'ya yardımcı olabilirdi. Ama olmadı. Tersine savaşı körükledi. Biz Hint Müslümanları, O kazansın diye durmadan dua ettik. Şimdi de kazandığı için Allah'a hamd ediyoruz. Kazanan yalnız Mustafa Kemal Paşa değildir, bütün esirler dünyasının zaferidir bu. Zindabat (Çok Yaşa) Mustafa Kemal! Hayatımda iki büyük Müslüman bilirim. Birisi o dini tebliğ eden Hazreti Muhammed, diğeri ise İslam'ı hurafelerden temizleyen büyük lider Gazi Mustafa Kemal Paşa."
(devamı yarın?)