Transfer çılgınlığı

Kulüplerimiz bu yıl bütçeleri olmadığı halde çok maliyetli transferlere imza attılar. Fenerbahçe ve Galatasaray geçen yıl ki kötü görüntüyü taraftarlarına tekrar yaşatmamak için yüksek rakamlı futbolcu maaşlarına razı oldular. Trabzonspor son yıllarda futbolcu öğütmeye devam etti. UEFA kriterleri olmasa özellikle dört büyük kulübümüz batma noktasında idiler. Son iki yılın şampiyonu Beşiktaş'ın, önceki yıllara göre daha fazla borçlandığını görmekteyiz.

Kulüplerimiz saha içi rekabetlerini saha dışında transfer çılgınlığı olarak gösteriyorlar. Transfer edilen yabancı futbolcuların bazıları geçen yıl oynadıkları takımlarında ya forma şansı bulamamış ya da yaşları ilerlediği için Türkiye'yi tercih etmişlerdir. Tabi işin ekonomik boyutu da çok önemli. Futbol kulüplerimizin gelirlerindeki artış, giderleri de aynı ölçüde artırdı ve sorunların başlangıç noktasını oluşturdu. Artan bu gelir kalemlerinin kötü yönetim ile verimli kullanılamaması, kulüplerin mali yapısı zaman içinde yok olmaya başladı. Kaybolan bu mali yapı ise kulüpleri altından kalkamayacakları borçlanmaya doğru götürdü.

Avrupa ülkelerinden İngiltere'de profesyonel futbolcu gelirlerinden yüzde 45 vergi alınırken, bu oran Almanya'da yüzde 47,5, İtalya'da yüzde 47,9, Fransa'da ise yüzde 50,3 iken Türkiye de bu oran sadece yüzde 15.

Türkiye'de vergiler ilerleyen dönemde belki de artacak. Bu durumda yıldız oyuncuları getirmek biraz daha güçleşecektir. Vergilerin artmasının olumlu sonuçları da olacaktır. Örneğin kulüpler daha doğru bir transfer politikasına yönelecek, mali düzen sağlanacaktır. Ayrıca altyapıdan daha çok oyuncunun çıkması da artışın olumlu bir sonucu olabilir.