Ya Ali!

Sen ki Kâbe'de doğan,
Mihrapta şehid olan yüce İmam!
Sen Kur'ân-ı Nâtık,
Şâh-ı Velâyet,
Resûlullah'ın vasisi,
O'nun halifesi,
O'nun vekili...
Seni seven Müslüman, 
Seni sevmeyen münafık.
Mahşer günü Fahri Âlem'in
Livâu'l-Hamd sancağını tutacak güçlü bilek!
Rükûda fakire uzanan mübârek el...
Gadir'de ilan edilen,
Âyetle nasb olunan,
Sahib-i Zülfikâr.
İmamların Babası,
Cennetin hanımefendisi Fâtıma'nın Eşi.
Sen
Küfrün belini kıran,
Kılıcı İslâmı yükselten,
Mekke'de güçlü dağ mümin Ebu Tâlib'di
Ve sen Medine'de bükülmez bilektin...
Muhammed Mustafa'nın yanında
Hep sen vardın.
Hicrette,
Bedir'de, 
Uhud'da,
Hendek'te,
Hayber'de,
Huneyn'de,
Fetihte,
Mübahalede,
Gadir'de.
Sen Haydar-ı Kerrâr
Sen ilim şehrinin tek kapısı.
Sende şecaat,
Sende fesahat!
Sen cömertlik
Sen feraset...
Sen fütüvvet...
Sen ağır emanet...
Bitmeyen izzet.
Ehl-i Beyt, Ehl-i Beyt...
Muhabbet, meveddet.
Esedullahi'l-Gâlib medet,
Seninle alır arifler aşkın tadını
Muhammed Mustafa'ya giden yol sensin!
Hayra anahtar sen!
Şerrin kilidi sen!
Vâris-i Nebi sendin,
Yıkılmazdı bendin,
Şirki hep yendin!
Sen Ali'ydin,
Resûlün sırtına binip putları yere devirendin.
Din elbisesini ters giyenleri en iyi bilendin.
Fakir, yetim ve esir sende bulurdu aradığını
Sen ki Fâtıma ile üç gün suyla iftar edendin.
Leyl-i Kadir şahittir şehadetine,
Katiline bile gösterdiğin ikrâmına.
Kimse çıkamazdı önüne
Bulamazdı tek bir hata.
Sen Ali'ydin!
Seni büyüten, seni yetiştiren,
Allah Resulü'nün gözbebeği Ali!
Adaletin aranırdı,
Yürekler razı olurdu verdiğin her hükme!
Ya Ali!
Ey Müminlerin Emiri!
Necef'te yatan Şehid!
Hasan'ın yalnızlığı,
Kerbelâ kokan Hüseyin,
Seccâd'ın şahitliği,
Mutahhar eimme!
Muhammed Bâkır,
Câfer-i Sâdık,
Mûsâ Kâzım,
Ali er-Rıza,
Muhammet Takî,
Ali en-Nakî,
Hasan el-Askerî,
Sâhibu'z-Zaman
Muhammed Mehdî!
Medet ya Hânedân-ı Ehl-i Beyt!
Medet ya şecere-i pâk-i Muhammed!
Şefaatına cümlemizi kabul et...
Horasan'dan esen Ehl-i Beyt nefesi,
Onların bugün aslan yürekli Sesi...
Evlâd-ı Haydar Medet...
Bizler ki Kevser'e hasret...
Medet!..
Himmet!
Lutfet!