Yahudilerin İslam’a temel itirazları-III

(dünden devam…)

d- "Allah Bir Şey İndirmedi" Diye İddia Etmeleri:

Yahudiler sırf İslâm'a muhalefet olsun diye birbirini nakzeden, tutarsız iddialar ortaya atmışlardır. Hissî ve peşin fikirlilikle, sırf kendilerini tatmin için, gurur ve kibirlerinin gereği olarak İslâm'a itiraz etmişlerdir. Peygamberimiz (sav), Yahudilerden Malik-i ibnü's-Sayf'a sorar: "Allah'a ant vererek soruyorum: (Tevrat'ta) "Allah şişman hahama buğzeder" diye bir şey gördün değil mi?" As Sayf: "Evet" der. Peygamberimiz (sav): "Sen de şişman hahamsın; Yahudilerin yedirdiği şeylerden semirmişsin" deyince; orada bulunanlar güldüler. Malik İbnü's-Sayf kızdı ve Hz Ömer'e dönerek: "Allah beşere bir şey indirmedi" deyip bütün peygamberliği kökten inkâr etti. 

Bu olay üzerine şu âyet-i kerîme indi: "(Yahudiler) Allah'ı gereği gibi tanımadılar. Çünkü: "Allah hiçbir beşere bir şey indirmedi" dediler. De ki: Üyle ise Musa'nın insanlara bir nur ve hidayet olarak getirdiği Kitab'ı kim indirdi? Siz onu kâğıtlara yazıp (istediğinizi) açıklıyor, bunların birçoğunu da gizliyorsunuz. Sizin de atalarınızın da bilemediği şeyler (Kur'ân'da) size öğretilmiştir. (Resûlüm) sen "Allah" de, sonra onları bırak, daldıkları bataklıkta oynayadursunlar. (En'âm:91) Burada Yahudilere has karakter yine kendini belli etmektedir. Daha önce onlar: "Bize Musa'ya gelen kitap gibi bir kitap getir." demişlerdi. Şimdi de: "Beşere kitap inmemiştir" diyerek önceki sözlerini nakzediyorlar. İşte böylece işlerine geleni, arzularına uyanı tercih edip kuru iddiada bulunuyorlardı. Bu halleri onları aynı zamanda şu âyet-i kerîmenin kapsamına dâhil etmektedir: "Allah'ın nurunu ağızlarıyla (üfleyip) söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler hoşlanmasalar da Allah nurunu tamamla- maktan asla vazgeçmez." (Tevbe:32)

e- "Allah'ın Eli Bağlıdır" İddiası:

Yahudiler, Allah'a cimrilik izafe ederek "Allah'ın eli bağlıdır" dediler. Kur'ân bu hususa şöyle cevap veriyor: "Yahudiler: "Allah'ın eli bağlıdır (sıkıdır), dediler. Hay dedikleri yüzünden elleri bağlanası ve lânet olasılar! Bilakis, Allah'ın elleri açıktır, dilediği gibi verir. And olsun ki; sana Rabbinden indirilen, onlardan çoğunun azgınlığını ve küfrünü artırır..." (Mâide: 64). Cenâb-ı Hak indinde her şey bir hesaba göre cereyan eder. Bu ezeli takdir kimsenin keyfine göre değişmez. "Dilediğine hesapsız rızık verir" (Bakara:212 ) "Dilediğine rızkı açar, dilediğine kısar." (Ra'd: 26). "Allah kullarına rızkı bol bol verseydi, yeryüzünde azarlardı; Fakat (rızkı) dilediği ölçüde indirir..." (Şura: 27). "... Kim Allah'tan korkarsa, Allah ona bir çıkış yolu ihsan eder. Ve ona beklemediği yerden rızık verir. Kim Allah'a güvenirse; O, ona yeter. Şüphesiz Allah her şey için bir ölçü koymuştur." (Talak: 3). İbret alınacak bir gerçektir ki; Kur'ân'da geçtiği üzere dedikleriyle kendi elleri bağlandı ve mel'un oldular. Gerçekten de takdir-i İlahî; tarih boyunca Yahudiler cimrilikten kurtulamadılar. Daima zillete uğradılar ve felaketten felakete sürüklendiler. Bu hal, onların lânetlenmelerinin sonucu idi. Bu gerçekleri anlatan bazı âyet-i kerime meallerini zikredelim: "... Aralarına, kıyamete kadar (sürecek) düşmanlık ve kin soktuk. Ne zaman savaş için bir ateş yakmışlarsa (fitneyi uyandırmışlarsa) Allah ona söndürmüştür. Onlar yeryüzünde bozgunculuğa koşarlar, Allah ise bozguncuları sevmez." (Mâide: 64). Yahudilerin kalpleri birbirine uymaz. Ne zaman ki Allah'ın Resûlüne karşı harp ve fitne çıkartmak istemişlerse; Allah aralarına bir anlaşmazlık sokmuş ve Resûlünü onların şerlerinden korumuştur. Yahut ne zaman ki bir toplulukla savaşmak istemişlerse yenilmişlerdir. "Râbbin, elbette Kıyamet gününe kadar onlara en kötü eziyeti yapacak kimseler gönderileceğini ilan etti. Şüphesiz Rabbin, cezayı çabuk verendir. Ve O, bağışlayan, pek esirgeyendir." (Âraf: 167).