Yahudilerin nübüvvete ve Resûlullah’a itirazları

Prof. Dr. Haydar Baş hocamızın 'Din Tahripçilerine Kur'an-ı Kerim'in Cevabı' eserinde Yahudilerin nübüvvete ve Resûlullah'a itirazları hakkında şu bilgilere yer veriliyor:   

"Yahudilerin Hz. Muhammed (sav)'in Peygamber Olduğunu Yakinen Bildikleri Halde Ona İtiraz Etmeleri:

Yahudiler, ahir zaman peygamberinin vasıflarını Tevrat'ta görmüşler; hatta O'nun Mekke tarafından geleceğine bile inanmışlardı. Fakat Peygamberimiz (sav) gelince, O'na inanmadılar, hatta O'nun en azılı düşmanı oldular. Zira onlar, Hz. Peygamberin kendi içlerinden çıkacağını umuyorlardı. Ayrıca gelecek peygamberi kendi maksatları doğrultusunda kullanarak Araplar'a hakim olmak, saltanat kurmak istiyorlardı. O'nu şahsi menfaat ve çirkin maksatlarına alet edemeyince O'na karşı cephe aldılar. Bununla da yetinmeyip ona itiraz ve iftira ettiler ve en büyük düşman oldular. Kur'ân-ı Kerim bunu şöyle anlatır:

"İman edenlere düşmanlık bakımından en şiddetlilerini Yahudiler ve şirk koşanları bulursun." (Mâide: 82).

"Daha önce kâfirlere karşı zafer isterlerken kendilerine Allah katından ellerindeki (Tevrat'ı) doğrulayan bir kitap gelip de, (Tevrat'tan) bilip öğrendikleri gerçekler karşılarına dikilince; bunu inkâr ettiler. İşte Allah'ın lâneti böyle inkârcılaradır." (Bakara: 89).

"Allah'ın kullarından dilediğine peygamberlik ihsan etmesini kıskandıkları için; Allah'ın indirdiğini (Kur'ân'ı) inkâr ederek kendilerini harcamaları ne kötü bir şeydir. Böylece onlar, gazap üstüne gazaba uğradılar. Ayrıca kâfirler için alçaltıcı bir azap vardır." (Bakara: 90).

"Kendilerine kitap verdiklerimiz O'nu (Resûlullah'ı) kendi oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Kendilerini ziyan edenler var ya, işte onlar inanmazlar." (En'âm: 20).

Resûlullah (sav) Midras'ın evinde Yahudileri İslâm'a çağırdı. Yahudilerden Nu'aym b. Amr ve Hars b. Zeyd sordu: "Sen ne din üzerindesin Ya Muhammed?" Peygamberimiz (sav): "İbrahim milleti ve dini üzerindeyim" buyurunca, onlar: "İbrahim Yahudi idi" dediler. Bunun üzerine Peygamberimiz (sav): "O halde Tevrat yanınızda, getirin bakalım" buyurdu; getirmediler. 

Bu hadise üzerine şu ayet nazil oldu: "Görmüyor musun kitaptan kendilerine bir nasip verilen kimseleri ki, Allah'ın kitabı aralarında hükmetsin diye çağırılıyorlar da, sonra onlardan bir grup dönüp yüz çeviriyorlar?" (Âl-i İmran: 23).

Resûlullah'ı İmtihana Kalkışmaları:

Yahudiler, bir zina olayının hükmünü verme konusunda Hz Peygamber'e muhatap olup onu şartlı dinleyip zor durumda bırakmaya kalkıştılar. Olay şöyle gelişti:

Medine'de Yahudi toplumu içinde meydana gelen bir zina hadisesi üzerine, içlerinden bazıları; "Muhammed'e gidin, taşlama cezası (recm) dışında bir ceza verirse; bunu kabul eder ve Allah'a karşı bir delil olarak kullanırız" dediler. Peygamber (sav) hemen hüküm vermedi. Manevi baskı ile onları sıkıştırdı ve Tevrat'ta bu suçun cezasının recm olduğunu itiraf ettirerek onların oyunlarını bozdu. 

Şu âyet-i celîle bu olay üzerine inmiştir: "Ey Resul, kalpleri iman etmediği halde ağızlarıyla (inandık) diyen kimselerden ve Yahudilerden küfür içinde koşuşanlar (ın hali) seni üzmesin, onlar durmadan yalana kulak verirler ve sana gelmeyen (bazı) kimselere kulak verirler; kelimeleri yerlerinden kaydırıp değiştirirler. 'Eğer size şu verilirse hemen alın, verilmezse sakının.' Allah bir kimseyi şaşkınlığa (fitneye) düşürmek isterse, sen Allah'a karşı onun lehine hiçbir şey yapamazsın. Onlar, Allah'ın kalplerini temizlemek istemediği kimselerdir. Onlar için dünyada rezillik vardır ve ahirette onlara mahsus büyük bir azap vardır." (Mâide: 41).

"Yoksa onlar (İslâm öncesi) cahiliye idaresini mi arıyorlar? İyi anlayan bir topluma göre, hükümranlığı Allah'tan güzel kim vardır?" (Mâide: 50)."