Yananlar insan, peki yakanlar ve seyredenler insan mı?

Filistin'in, özellikle de Gazze'nin, o coğrafyada yaşayanlar için ateş topuna dönmesinin üzerinden tam sekiz ay geçti.

Ateş topu günden güne büyüdü, haftadan haftaya yayıldı, aydan aya alevleri göklere yükselecek kadar şiddetlendi ve bu ateş topu nice çocukları, nice anneleri, nice beli bükük ihtiyarları ve nice hastaları yuttu, eritti, bitirdi.

Sekiz aydan beri İsrail tarafından tutuşturulan ve her gün üzerine benzin sıkılan bu ateşte yananlar masum insanlar, yakan katiller güruhunun ve bu yangını bunca zamandan beri kılı kıpırdamadan seyredenlerin insan olup olmadıkları elbette tartışmalıdır ve gerçekten tartışılmalıdır.

Dünyanın orta yerinde ve sekiz milyarlık insanlık ailesinin gözleri önünde bir millet, bir topluluk canlı canlı yakılıyor.

Kendi topraklarında, kendi vatanlarında, katiller sürüsünün bombalarından kaçıp kurtulabilmek için ibadethanelere sığındılar olmadı, eğitim kurumlarına, okullara sığındılar kurtulamadılar, hastanelere sığındılar fakat başlarına yıkıldı, bulabildikleri boş arazilere çadır kurdular yaşamaya çalıştılar, o da olmadı, geldi çadırlarını da ateşe verdiler ve kaçmaya mecalleri kalmamış olan çocukları ve anneleri canlı canlı yaktılar.

21. yüzyılın ilk çeyreği sona ererken, güya ilmin, irfanın, görgünün, göreneğin, geleneğin ve medeniyetin zirve yaptığı bir çağda, dünyanın bir köşesinde masum insanlar, gittikleri her köşede, toplandıkları her alanda toptan ateşe veriliyor, başlarına ateş yağdırılıyor ve milyarlarca insandan, yüzlerce devletten birisi çıkıp ta; 'ey zalim sen ne yapıyorsun, insan soyunun alnına kapkara leke sürüyorsun, buna ne hakkın var?' demiyor, diyemiyor.

Sekiz aydan beri sürmekte olan bu vahşet, akla ziyan bu dehşet artık sekiz milyarlık insanlık ailesinin bir imtihanıdır ve ne yazık ki, yazıklar olsun ki bu imtihanda insanlık sınıfta kalmıştır.

Canlı canlı ateş topuna atılan masum insanların, çocukların ve annelerin göklere yükselen feryatlarını duymayan, perperişan hallerini görmeyen hemcinslerinin gözleri kördür, kulakları sağırdır, vicdanları kapkaradır, yürekleri paslanmıştır ve kalplerini küf kaplamıştır.

Sekiz milyarlık insanlık ailesinin yaklaşık iki milyarını oluşturan İslam âleminin durumuna, konumuna ve vahşetin başından beri aldığı vaziyete gelince, sayfalarca tutacak bir makalede, kısa bir paragrafla anılmayı dahi hak etmiyorlar.

Ne yazık ki onlar da yangını, yananları seyredenler ve yangına odun taşıyanlar arasındalar.