"Yeryüzünde şaşkın şaşkın dolaşanlar"

Elinde rehberi, önünde kılavuzu ve sonsuza doğru uzanan selamet yolları olmayanların şaşırmaları, yeryüzünde şaşkın şaşkın dolaşmaları belki anlaşılabilir, belki onlar mazur görülebilirler.Son elçi son Peygamber Hz. Muhammed aleyhisselam gibi bir kılavuzu tanıyıp iman etmemiş, edememiş olanların, şeytanların ayartmasına kapılıp peşlerine takılmaları, onların izlerini takip ettikleri için şaşırıp kalmaları belki anlaşılabilir."Ümmül Kitap" olan Kur'an gibi bir kitaptan mahrum olanların, henüz onun evrensel mesajını anlayamamış, kavrayamamış olanların okyanusun ortasında pusulasız kalmış fırtınaya tutulmuşlar gibi apışıp kalmaları belki mazur görülebilir.Ama yüce İslam'ın mü'minleri, son elçi son Peygamber Hz. Muhammed aleyhisselamın takipçileri böyle midir, onların böyle bir mazeretleri olabilir mi?"Ey inananlar! Allah'tan korkun, O'nun Resulü'ne inanın ki size rahmetinden iki pay versin, sizin için ışığında yürüyeceğiniz bir nur yaratsın ve sizi bağışlasın. Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir" (Hadid: 28) şeklindeki ilahi ikaza ve mesaja muhatap olmuş ve O elçiye bağlanmış, dolayısıyla Allah tarafından ışığında yürüyecekleri bir nura mazhar olmuş olan müminlerin şaşkın kalmaları için bir mazeretleri olabilir mi?"Gerçek şu ki bu Kur'ân, insanları dosdoğru yola iletir. İyi ve dürüst davranışlar ortaya koyan mü'minlere, ödüllerinin çok büyük olacağını da müjdelemektedir"(İsra: 9) şeklinde anlatılan bir kitap ellerinde iken bu kitabın müminleri için şaşkınlıklarına bir mazeret olabilir mi?"Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için kuluna apaçık âyetler indiren O'dur. Şüphesiz Allah, size karşı çok şefkatli, çok merhametlidir" (Hadid: 9) ayet-i kerimesinin muhatapları, bu kitap ellerinde iken, Peygamber önlerinde iken, yeryüzünde şaşkın şaşkın dolaşmaları için ve şeytanların ayartmalarına kapılıp heba olmaları için bir mazeret ileri sürülebilir mi?Bu Kitabın mü'minleri ve o Peygamberin ümmeti iddiasında oldukları halde hala, şeytanların ve uşaklarının baştan çıkartmaları sonucu, ayartmaları sonucu bir birlerini yemeye devam ediyorlarsa, can düşmanlarını, ortak düşmanlarını tercih edip içlerindeki mezhep farklarını öne çıkarıyor, düşmanın ekmeğine yağ sürüyorlarsa öncelikle imanlarını, sonra da kitapları ile ve peygamberleri ile olan ilişkilerini tez elden gözden geçirmelidirler.Bu kadar tezat dünyanın hiçbir yerinde görülmemiştir; sarığınla cübbenle kürsüye çıkacaksın; "Mü'minler ancak kardeştirler. Öyleyse iki kardeşinizin arasını düzeltin ve Allah'tan sakının. Umulur ki merhamet olunursunuz" (Hucurat: 10) ayetini okuyacaksın sonra da dönüp "Allah'ım Şia'nın kökünü kurut" diye dua edip cemaate "amin" çektireceksin.Bu durumun izahı asla mümkün değildir."De ki: Biz Allah'ın yerine, bize ne faydası dokunan, ne de zarar verebilen şeylere mi yalvarıp, ibadet edelim? Ve Allah bizi doğru yola ilettikten sonra, ökçelerimizin üzerinde gerisin geri mi dönelim? Tıpkı kendisini doğru yola çağıran arkadaşları, 'Bizimle gel' diye seslendikleri halde, şeytanların ayartmasına kapılıp, dünyevi zevkler peşinde, şaşkınca körü körüne koşturan kimse gibi mi olalım? De ki: Şüphe yok ki, Allah'ın gösterdiği hidayet yolu, doğru yolun ta kendisidir. Ve biz kendimizi bütün âlemlerin Rabbine teslim etmekle emrolunduk." (En'am: 71).