Yıkım mı bakım mı?

21. yüzyılın Türkiye'sine bakıyorum. On üç yılı geride bıraktık. On bir yılı bu iktidar dönemine ait. Ülkenin durumu, günahı ile sevabı ile Ak Parti iktidarının omuzlarında. Aslında karamsar bir insan değilim. Bardağın hep dolu tarafına bakarım. Emin olun ki yazımı tarafsız ve iyi niyetle yazıyorum ama ne yazık ki bu güzelim ülkem için övücü yazılar yazamadığım için üzgünüm.Komşularımızla sıfır sorun oluşturacak gerek insanı gerekse ticari ilişkilerimizi geliştireceğiz dediler? Başarabildiler mi? Irak'la, Suriye ile İran'la, Ermenistan'la, Libya, Fas, Tunus, Mısır'la, Yunanistan, Bulgaristan'la şu andaki dururumuz 2001 yılından daha iyiye gittiğini kim söyleyebilir?İktidara geldiklerinde ülkemizde iç huzuru sağlayacaklardı. 2002 başlarında ülkemizde sıfır terör vardı. Toplumun morali iyiydi. Özgüveni vardı. Duygularını, düşüncelerini özgürce dile getirebiliyordu. Cumhuriyetin kazanımlarının tadını çıkarıyordu. Fişlenmiyordu, telefonu dinlenmiyordu. Kısaca karanlıkta yürümüyordu. Şimdi ise ülkemin insanı özellikle demokrat kesim kendinden, çocuklarının geleceğinden endişeli?Geçen de gazetelerden okudum azımsanmayacak kadar hapishane yapacağız diyor iktidar. İnanın güldüm hiçbir uygar ülke hapishane sayısını artırmakla övünmez. Bir özlü söz vardır ya, "Bir okul açmak bin hapishane kapatmaktır" diye. Polis Devletlerinde, otoriter yönetimlerde en kolay yoldur kişiyi hapse atmak.Ülkemizi onaracaklarını, yollar, fabrikalar vs yapacaklarını dile getirdiler. Yiğidi öldür hakkını yeme. Yollarımız yapılmadı değil. Aslında yolların yapımı bizleri mutlu ettiği kadar araç üreten holdingleri bizden daha çok mutlu etti. Bildiğim kadarıyla ülkemizde 14 milyon araç, sokaklarda, caddelerde, yollarda dolaşıyor. Araba üreticilerinin keyfine diyecek yok. Bizim iktidarın da keyfi fena değil ya. Benzinimizin fazlasını iki Türk lirasından ihraç ederken, iç piyasada benzin beş Türk lirasının üzerinde satılmaktadır. Alınan vergiyi düşünün. Benzin 2000 yılında elli kuruşken bugün tam on misli artmış.Ben, halkın geçimini sağlayacak, ürettiği ürünleri dışa satacak fabrikaların kurulduğunu görmek istiyorum ama nerde? İktidara geldiklerinde bu ülkede yüzlerce kurum ve kuruluş vardı. Vazgeçtik yapılacak fabrikalardan.  Yüzlerce kurum ve kuruluş, şu anda kimlerin elinde? Sattık acımadan peşkeş çektik. Yarı fiyatına hatta daha azına devrettik yerli ve yabancı zenginlere. Güzel de alınan paralar nerelerde? Ülkenin iç ve dış borçları on yılda on katına çıkmış.Bırakın ülkeyi bayındır yönden onarmayı manevi değerlerimizi de yok ettiler. Devlet kurumlarının başındaki TC'yi, okullarımızda sabahları okunan andı, kaldırdılar. Ne yazık ki kimlik bunalımına ülke insanını soktular ki bunun kimlerin isteği olduğunu az çok biliyoruz.Ülkenin kurtarıcı lideri, Cumhuriyet ilkelerinin sahibi, belirli devrimlerin mimarı Mustafa Kemal Atatürk'ü zayıflatmak çabaları neden ve kimlerin isteği? Biliyoruz ki, uluslar dinleri, gelenek-görenekleri, aile bağları ve tarihten getirdikleri liderleri ile ayakta dururlar.Atatürk milliyetçiliğini yok ederek onun yerine koymak istedikleri de yine bilinen gerçeklerdir. Anadolu topraklarında yaşayan her vatandaşımız kendi etnik kimliğini koruyarak vatan sevgisini ulusalcılık bilinç içinde yaşatmak gerekirken, azınlıklar adıyla insanlarımızı ayırımcılığa götürmek ülkemiz için ihanettir. Ne yazık ki Sevr Anlaşmasından beri ulusal bağımsızlığımıza karşı olan insanlar hâlâ yanlışlarında ısrarcıdırlar. Seçim meydanlarda iş kapısı, aş kapısı, toplumsal huzur, komşularla iyi ilişkiler söylenmesi gerekirken tutturulmuş bir paralel devlet diye. Ülkeye hükmeden iktidarın topluma birilerini şikâyet etme hakları yoktur. İktidarların görevi çözüm üretmektir.Keşke yazdıklarım yanlış olsa da ben özür dilesem.