Yöneticileri uyanık bildik, uyuduk

Bir de uyandık ki ne uyanalım?

Uyku halindeyken bizi üşümekten koruyacak olan üstümüzdeki yorgan gitmiş.

Değerli eşyalarımızı, ihtiyaç halinde elimizin altında olması gereken eşyalarımızı sarıp- sarmaladığımız urgan gitmiş.

Elbette urganla beraber eşyalarımız da gitmiş.

Bizi soğuktan koruyacak olan yorganımız gitmiş, eşyalarımızı sarıp-sarmaladığımız urganımız gitmiş, elbette sardıkları eşyalarla beraber.

Yöneticilerimizi uyanık bildik, üzerlerine aldıkları yönetim emanetine riayet edeceklerini zannettik ve umduk ve umduğumuz dağlara karlar yağdığını bizzat ayazda kalarak gördük.

Yorganımıza da urganımıza da sahip çıkamayan yönetim kadrosunun aymazlığı ve umursamazlığı yüzünden her ilimiz bir Isparta olma yolunda adım adım ilerliyor.

Topyekun millet olarak beş gün boyunca karanlığa mahkum edilen ve kara kışta ayazda kalan Isparta örneğinden öğrendik ki, meğer tüm bölgelerin elektrik dağıtımını malum şirketler yapıyormuş.

Isparta ilimize dahi elektrik dağıtmak için ihaleye giren, ihaleyi alan ama, zor günlere, kara-kışa karşı hiçbir tedbir almayan, hiçbir altyapı yatırımı yapmayan söz konusu şirketlerin 'tahminleri üzerinde' kar yağınca böyle olmuş.

Elektrik dağıtımını üstlendikleri diğer bölgelerde de 'tahminleri üzerinde' kar yağarsa, tipi-boran olursa demek ki hepsinin akibeti Isparta gibi olacak.

Ülkenin yönetimini bin bir vaadle üstlenen iktidar, hemen her alanda olduğu gibi bu elektrik meselesinde de, meşhur ifadeyle "vermiş yarıya gelmiş beriye."

Bugün seksen beş milyonun belini büken, belini bükmek ne demek adeta dört kat eden, daha şimdiden iflaslara, kapanmalara ve karanlıklara sebep olan fahiş elektrik faturaları, kelimenin tam manasıyla milleti çok fena halde çarpmış durumda.

Bu sahanın uzmanlarının beyanlarına göre, bugün elimize tutuşturulan 100 TL'lik fatura, eğer özelleştirilmemiş olsaydı sadece 25 TL olacaktı.

İşin özü, özeti bu.

Yorganımıza ve urganımıza sahip çıkamayan mevcut iktidar, geçim sıkıntısından kıvranan bizlerin 75 TL'sini birilerine peşkeş çekmiş ne yazık ki.

Şimdi sormayalım mı; kimsesizlerin kimsesi olmak böyle mi olacaktı?

Sizin 'kimsesizlerin kimsesi olma haliniz' bu ise, olmama haliniz nasıl?

Size güvendik uyuduk, nerde yorganımız ve nerede urganımız?