Yûnus Emre-2

Birçok Allah dostuyla aynı dönemi paylaşan Yûnus Emre'nin yaşadığı dönemde Anadolu coğrafyası; nefretin, sefaletin, kin ve öfkenin hüküm sürdüğü yıllara şahitlik etmiştir. Kan ve gözyaşının hâkim olduğu o yıllarda Anadolu coğrafyasına çalınan Ehl-i Beyt mayası ise birlik ve beraberliğin umdesi olmuştur. 
Yûnus Emre'nin Ehl-i Beyt'i konu alan mısralarıyla devam edelim;


"Şu dünyada çoktur velî,
Kamûsuna dedik belî.
Ey Allah arslanı Ali!
Yardım eyle kıyâmette.


Yaramaz huyum keseyim.
Nefis şeytânın basayım.
Ey cânım Hasan Hüseyin!
Yardım eyle kıyâmette.


Yûnus Emre gâfil yatma!
Kıyâmet günün unutma!
Mü'minler anası Fâtıma!
Yardım eyle kıyâmette."
(Karabacak, Müslim, 2008, Allah Resûl Aşkına, İstanbul, Ege Basım, s.381).


"Kıyâmet gününde mahşer yerine, 
Yeşil berât ile gelir Fâtıma.
Sağında Hatîce solunda Hâvva,
Yeşil berât ile gelir Fâtıma.


Mahşer yerinde feryat ediyor,
Ümmetlerim deyü niyâz ediyor.
Alıp cehennem'den âzât ediyor,
Yeşil berât ile gelir Fâtıma.


Yedikleri arpa darı tanesi,
Muhammed Mustafâ O'nun babası.
O'dur Hasan Hüseyn'in anası,
Yeşil berât ile gelir Fâtıma. "
(Karabacak, Müslim, 2008, Allah Resûl Aşkına, İstanbul, Ege Basım, s.264).


"Peygamber torunları,
Fatımâ kuzuları,
Kerbelâ şehidleri,
Hasan Hüseyin yatur."
(Yûnus Emre: Hor bakma sen toprağa).


"Ali ile Hasan Hüseyin orda,
Sevgisi gönülde muhabbet canda,
Yarın mahşer günü olur divânda,
Ya Muhammed cânım arzular seni."
(Yûnus Emre: Arayu arayu bulsam izini).


"Dervişlik Muhammed Ali'den gelir,
Her biri bir mürşid veliden gelir.
Aşkın muhabbetim ezelden gelir."
(Yûnus Emre: Yeşildir sancağı nûrdan âlemi). 
(Devam edecek?)