14 Nisan yaklaşırken

2020 çok değişik başlamıştı. Daha önce hiç yaşamadığım bir hasret duygusu kaplamıştı her yanımı. Durup durup göğsümün ortasında beliriyor ve kayboluyordu. Neyi özlüyordum bilmiyordum. Müthiş bir duygusallık çökmüş, sürekli ağlamaklı bir halim vardı. Neydi bu hal aman ya Rabbi!

Sadece bu halleri ben yaşamıyordum. Etrafımdaki arkadaşlarımda da aynı halleri gözlemliyordum. Onlar da aynı duyguları yaşıyorlardı. Çocuğundan, kadınına; yaşlısından gencine herkes aynı haldeydi. Bir araya geldiğimizde sürekli eski çocukluklarımızdan bahsediyor ve hep beraber duygulanıyorduk. Ama hiç kimse bu halleri bir sebebe bağlayamıyordu.

Değişik değişik teoriler ortaya atılıyor ama hiçbiri bu halleri açıklayamıyordu. Bir sis perdesi kaplamıştı her yanı. Baktığımız her yerde bir anı görüyor ve hüzünleniyorduk. Ne oluyordu bize? Niye bu kadar duygusallaştık? Niye bu kadar içimiz içimize sığmıyor? Bir esrarengizlik vardı. Ama çözemiyorduk. Bir yolculuk hazırlığı var gibiydi. Telaşla eşyaları toplar gibi. Çok sevdiğimiz birine kavuşacağız da o heyecanla yerimizde duramıyorduk sanki. Sanki sevdiklerimizden kısa bir süreliğine ayrılacağız gibi. Sanki bu kısa yolculuğun ardından, buluşma randevusu yapar gibi.

Meğer, yolculuk hazırlığı yapan biri vardı aramızda. Tatlı bir yolculuk hazırlığı. Sevgiliye kavuşulacağının heyecanı vardı. Çocukluk arkadaşlarını arayıp bulan, sevdiklerinin hayatlarını düzene koyan, büyüklerini eksiksiz ziyarete giden, geldiği o güzel mekana döneceği için mutluluktan çırpınan bir dost vardı.

Hayat bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçerken duygulanan, hüzünlenen ve bütün merhametiyle etrafına ışık saçan bir yolcu. Sürekli çocukluk anılarından bahseden, çocukluk arkadaşlarıyla yaşadıklarını anlatan, anne ve babasından özlemle bahseden bir yolcu.

Öyle bir yolcu ki, doğumundan ölümüne kadar hep bu yolculuğu hayal etmiş, uğruna hayatını ortaya koymuştu. Asıl Sevgili'ye kavuşmanın heyecanı ile yanıp tutuşan bir yolcu.

Dünya hayatı boyunca gerek dinine, ailesine, sevenlerine, vatanına, milletini ve hatta dünya insanlığına karşı olan sorumluluklarını fazlasıyla yerine getirmenin verdiği gururla yola çıkış zamanını bekleyen bir yolcu. Son zamanlarında dünyada olup bitenlere hiç kulak asmayan, adeta hedefine kilitlenmiş, bütün iradesiyle teslim olmuş bir yolcu.

Bileşik kaplar gibi, o yolcunun gönlünde yaşananlar, gönül bağıyla bağlanan milyonlarca insanın da karşılıklı olarak gönlünde yaşanıyordu. Bizim yaşadığımız halin sebebi de bu yolcunun tatlı telaşı idi. Bütün arkadaşlarımın da yaşadıkları ve anlam veremedikleri heyecanın kaynağı bu yolcunun yaklaşan düğün gününü iple çekme sevdasıydı.

Bir baba edasıyla yola çıkma vaktini bildiği halde heyecanını gizleyen, hiçbir belirti ve iz göstermeyen bir yolcuydu. Çünkü çok kısa sürecek bir yolculuktu.  

Selam olsun kavuşulacak o kutlu güne…