Manisa'da tarım işçilerini taşıyan üstü açık kamyonete karşı yönden gelen bir kamyon çarptı. 15tane gencecik insanımız yaşamını yitirdi. Kamyonetin sürücüsü Seydi Aydın ile kamyonette bulunan eşi Ayşe Aydın ve annesi Kezban Uysal ile gelini 3 aylık hamile Nesrin Aydın, sürücünün kız kardeşleri Zeynep Uysal ile Ümmühan Uysal, Fadime Orhan, Nurdane Kaya ve oğlu Murat Kaya, Ümmü Demirkol, Zeynep Zengin, Azize Kars, Ayşe Yaşar, Zekiye Çetin ve Yıldız Öztürk hayatını kaybetti.Bu kaza maalesef ne ilk ne de son olacak.Çünkü insan öğüten çark dönmeye devam ediyor. Bu yıl tarım sektöründe yaşanan kazalarda ölen işçi sayısı İşçi Sağlığı İş Güvenliği Meclisi verilerine göre 190.Manisa'da ölüme giden işçiler ekmek paralarının peşindeydiler, geçim derdindeydiler. Kazada ölen kadın işçiler kilosu 1.5 liradan asma yaprağı topluyorlardı.Bir kadın işçi günde en fazla 7 kilo asma yaprağı toplayabiliyordu. Dün kazada ölmeseydiler o gün 10 buçuk lira kazanacaklardı. Yani bir işçi 30 gün boyunca aralıksız çalıştığında eline ancak 315 lira geçiyor.Yani 315 lira için 15 can kurban verildi?Soma'yı hatırların 301 madencimiz 1000 lira gibi bir maaş karşılığında yerin yüzlerce metre altına ölüme gönderilmişti. Manisa'da yaşanan bu facia, Soma'da yaşanan maden faciasından bu güne Türkiye'de hiçbir şeyin değişmediğini gösteriyor.Yoksulluk devam ediyor.Açlık devam ediyor.Fakirlik devam ediyor.Köle gibi çalışma devam ediyor.İnsan hayatına değer vermemek devam ediyor.Güvencesiz çalışma devam ediyor.Geçek şu ki; millet değişmeden ülkede hiçbir şey değişmeyecek.Önce millet değişmeli?Nasıl olacak bu?Millet olarak daha iyisini istemeliyiz.Siyasetin, Ekonominin, Ve de gelirin,Ve ülkenin daha iyisini istemeli ve gereğini de yapmadıktan sonra ülkemizde ne 315 lira uğruna ölümler biter, ne de açlık, yoksulluk son bulur.
