9-10 yaşlarımızın güzellikleri

1980 ihtilali öncesinin en çetin zamanlarıydı. 9-10 yaşlarındaydım.
Amerikan ve derin NATO dizaynı olduğu, yıllar sonra anlaşılan '80 öncesi sağ-sol çatışmalarında kan gövdeyi götürüyordu. Beş bine yakın gencimiz vatanın bağrına gömülmüştü.
Rize'ye bağlı Pazar ilçemizde sol hakimdi, adı Küçük Moskova'ya çıkmıştı. Hemen yanı başındaki Çayeli sağcıydı.
Pazar-Çayeli arasında şiddetli çatışmalar oluyordu.
Sahil yolundaki tünellerin üst tarafından yolcu minibüslerinin üzerlerine kocaman taşlar yuvarlanıyor, yollar kesiliyor, araçlar taşlanıyordu.
Bir el aynı hanede, aynı babanın küçük oğlunu sağcı, büyük oğlunu solcu yapmıştı.
Kendimi bildim bileli o meş'um el, harîm-i ismetimize, ülkemize ve bölgemize uzandı durdu. Hep bu topraklarda var olageldi, Türk milletini mikserledi, böldü; bölmeye devam ediyor. Bölgemizi, İslam coğrafyasını yuttu yutuyor.
En yakınlarımız DEV-GENÇ ve DEV-SOL'un öncüleri olmasına rağmen Pazar'da okuyamadık, Çayeli'ne sığındık; oradan Trabzon'a yatılı okula muhacir çıktık, kendimize geldik.
Çayeli, benim için sevgi dolu baba kucağıydı.
Çünkü rahmetli babam, orada hem terzilik yapıyordu, hem de Çay-Kur Sabuncular Çay Fabrikasında puantörlük?
Rahmetli babam haksızlık ve yanlışlık gördüğünde ikaz veya nasihatini esirgemeyen dobra, net, mert, dua ve ibadet ehli bir insandı. Harama-helale çok dikkat ederdi. Üç caddesi bulunan Pazar'da, üstünde banka var, faiz kurumu var diye o zamanların ana caddesinden geçmezdi.
Babamı öyle severdim ki, onu üzmek veya üzülmesini görmek, yüreğimi parçalayacak nitelikte bir korkuydu. Onun kaşlarını çatmasına veya sitem etmesine sebep olabilecek en küçük hatayı dahi yapmamaktı telaşımız? Babam benim her şeyimdi.
Müftü olarak tayin edildiğimin ilk haftasında Pazar Merkez Camii'ndeki ilk vaazımda, rahmetli babamın hemen kürsünün dibinde, bir saate yakın sevinçten çocuk gibi hüngür hüngür ağlaması hala hafızamda capcanlıdır.
Çayeli'nde üç tane Hafızlık, Tecvid ve Kıraat hocamız vardı, hepsine Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun: Eski Cami imamları Hafız Selahaddin Kesici ve Hafız Yusuf Şuşoğlu hocalar. Bir de Yeni Cami imamı Hafız Sefer Sarı hoca.
Her üçü de, Müderris ve Dersiam Tarakçızâde Abdullah Çakır Hocanın talebeleriydi. Orta Asya göçerlerinden olan Abdullah hoca, Fatih Medresesi'nde (o zamanki adıyla Daru'l-Fünün Fakültesi) 24 yıl okumuş, Tokatlı Şakir Efendi'den ders almış bir zattı. Ali Himmet Berki ve Ömer Nasuhi Bilmen hocalar, Abdullah Hoca'nın sınıf arkadaşlarındandı.
Hafız Selahattin Kesici hoca, yemeyi ve yedirmeyi seven, cömert ve güler yüzlü bir mü'mindi? Hac ibadeti için gittiği 1993'te Medine'de Resulullah'ın huzurunda ruhunu teslim etmiş, Cennetu'l-Baki mezarlığına defnedilmiştir.
Hafız Yusuf Şuşoğlu hoca, dirayetli ve çok tertipliydi. Kıraat ve mahreçte kök söktürürdü. Bir harfin mahrecini bir buçuk ay çalıştırıp ancak geçirdiğini bilirim.
Hafız Sefer Sarı Efendi, bembeyaz saçı-sakalıyla tonton bir dedeydi. Sabah namazlarından sonra cehri olarak okuttuğu istiğfar, mihrabiye ve salavat-i şerifedeki lezzetle talebeleri ibadete ve derse raptederdi.
Selahattin hocamız çok da nüktedandı. İmam odasında mıhlama yapar, yumurta kırar, bizi doyururdu. 9-10 yaşlarında çocuktuk;  lakin o kilolu Selahattin hoca, bizimle çocuk gibi şen-şakraktı? Cemaatle de öyle.
Selahattin Hoca'nın en küçük oğlu Yahya, Trabzon Tıp Fakültesinde okuyordu. Cemaatten biri, Hoca'ya şöyle sormuş:
? Hocam! Senun uşak nasi, hepeyi doktorluk öğrendi mi?
Selahattin Hoca gülerek cevap vermiş:
? Öğrendi, öğrendi. Geçen güni hasta olduğumi anladi. Dedi bağa ki: "Baba sen nezle olmişsen?"
Selahattin Hocanın oğlu ile, iki sene önce Çayeli Yaka Fabrikası'nda karşılaştım, okuldan can arkadaşımız Rahmi Birben müdürümüzün odasında çay içtik, muhabbet ettik. Çayeli Devlet Hastanesi başhekimiydi? Siması, babasının fotokopisi gibi, maşallah.
Bir latifesi daha? Hafız Selahattin Hoca, imamlık yaptığı Eskicami'nin kapısının önündeyken bir hamal, ona hal-hatır eder. Hoca da onun halini sorar. Hamal sızlanır, halinden şikâyet eder. Bunun üzerine Selahattin Hoca, hamala der ki:
? Hiç sesuni çıkarma, bi hamal arabasından o kada hesap vereceksen, oni bile zor verursen? Ya evun, araban, yatun, katun olsa, sen o kada hesabi nasi verursun?! Şükret halune!
9-10 yaşlarımızın güzellikleri bunlar? Gerekirse devam ederiz latifelerine.
Mekanları cennet, ruhları şâd olsun.