AB'nin kararı kesin

Ağustos ayının sonunda, Dışişleri Bakanımız Abdullah Gül gayet kendinden emin bir şekilde "Ev ödevlerimizin çoğunu tamamladık. AB ile müzakereler koşulsuz başlamalı" beyanatını vermişti.

Eylül'ün başlarında Türkiye'ye gelen AB'nin Genişlemeden Sorumlu Üyesi Gunter Verhaugen ise "AB'nin müzakereler için yeni bir şartı yok" diyerek Türkiye turuna çıkmıştı.

Verhaugen, Diyarbakır'da PKK'ya yakın isimlerle ve İstanbul'da Bartholomeos ile görüştükten sonra kürtlere daha fazla haklar tanınmalı tavsiyesinde bulunarak ve Patrikhane'ye de yeşil ışık yakarak gitmişti.

Buraya kadar olayları incelediğimizde gerek Türkiye cephesinden, gerekse AB cephesinden yapılan beyanatlarda müzakereler hususunda hiçbir şart olmayacağı açıklandı. Sadece AB yetkilisinin bazı tavsiyeleri(?) oldu.

Fakat çok geçmeden "yeni şart yok" diyen AB cephesinden balyoz gibi talepler inmeye başladı.

Kürtlere Türkiye Cumhuriyetinden ayrılabilmesi için referandum hakkı tanınsın.

Heybeliada Papaz okulu açılsın.

Ayasofya kilise olarak ibadete açılsın.

Bu taleplerden sonra da ekleniyor "Bunlar hayata geçmeden AB takvimi yok".

Hiçbir şartın olmaması böyle ise, kim bilir şartlı olmaları nasıl olur? Merak konusu.

Bahsedilen üç şart da ülkemizin bütünlüğü ve egemenliği açısından büyük önem taşımaktadır ve asla taviz verilmemesi gereken konulardır.

Adam sana hayal vadediyor, ama senden canını istiyor. Bu asla mümkün olamaz ve müsaade edilmemelidir.

Bakın AB'nin en yetkili ağızları ne ifade ediyorlar.

AB'nin yeni anayasasının babası sayılan Valery Giscard d'Estaing birkaç gün önce International Herald Tribun gazetesine şöyle demeç veriyor "Türkiye'nin AB'ye girme konusunda, pratik olarak hiçbir şansı yoktur" ve devamında AB'ye alınması için yüzde 65 oy gerektiğini, nüfus çoğunluğu açısından ve dini ve kültürel yapısının AB'ye uymamasından dolayı AB'ye üye olamayacağını, geçici çözümlerle oyalanması gerektiğini ifade ediyor. Kim? AB'nin yeni anayasasının babası.

Yine yeni anayasayı hazırlayan komitede bulunan İspanya Eski Dışişleri Bakanı Ana Palacio da "Bu kurallar değiştirilemeyecek niteliktedir. Zaten, Türkiye'nin üyeliğini imkansız hale getirmek için, üye ülkeler tarafından bilerek konulmuştur" diyor.

Hatırlarsanız, Katolik AB üyelerinin asla sözünden çıkmayacağı Vatikan'ın Dinsel Öğretiler Kurulu Başkanı Kardinal Joseph Ratzinger Ağustos ortalarında şu beyanatı yapmıştı "Müslüman Türkiye'yi Avrupa'ya bağlamak büyük bir hatadır. AB Hıristiyan'dır. Türkiye Avrupa'nın antitezidir. Türkiye AB'ye değil, Araplara katılsın. Her zaman, tezat oluşturur. Zenginliğimiz ve kültürümüz kaybolur" açıklamasını yapmıştı.

Her ne kadar Başbakan Erdoğan Vatikan "bu işe ne karışıyor" cinsinden rest şeklinde bir cevap gönderdiyse de bazı AB'li üst düzey yetkililerin birkaç yıl önce ifade ettikleri "Türkiye'nin AB'ye üyeliği Vatikan'dan geçer" sözünü unutmamamız lazım.

Peki AB halkı bu işe ne diyor.

Yapılan anketler İtalyanların yüzde 45'i, İspanyolların yüzde 39'u, İngilizlerin yüzde 31'i Almanların yüzde 26'sı, Fransızların ise sadece yüzde 16'sı Türkiye'nin üyeliğini istiyor.

AB'nin yeni anayasasına göre yüzde 65 çoğunluğun sağlanması gerekiyor.

Bundan çıkan sonuç şudur ki, pratikte Türkiye'nin AB'ye üye olması hiç ama hiç mümkün değil.

Mevcut AKP hükümeti hala "müzakereler koşulsuz başlamalı" diye sayıklaya dursun, AB'nin yetkili ağızlarının ifadeleri böyle.

Aralık ayında yapılan müzakerelerde tarih verilse dahi bu sonuç asla değişmeyecektir. Çünkü bunlar ülkemizi adım adım parçalamak için bir oyalama taktiğidir.

Yıllar önce, 1986 yılında, " Biz, biz olduğumuz müddetçe AB asla bizi arasına almayacaktır" diyerek bu gerçeği ifade eden Prof. Dr. Haydar Baş Beye hala kulak vermeyecek misiniz?

Gerçeklere karşı gözümüzü, kulağımızı daha ne kadar kapatacağız?