Akıbet "hiç" ise "şah" olsan ne fayda!

"Koltuğa oturup da yemeyen mi var? Bugüne kadar hep ötekiler yedi, biraz da bizimkiler yesin?" edasıyla toplumun yüzde 43'lük kesimi, yolsuzluk dosyaları ve ayakkabı kutularıyla namı dünyayı tutmuş AKP hükümetine destek çıktı.Kabasakal'a karşı ıspanak yiyerek pazulanmış Temel Reis gibi AKP hükümeti de bildiği gibi gidiyor, yapacağını yapıyor.Eskiden sihirbazlar "şapkadan tavşan çıkartır"lardı. Son zamanlarda pek rastlamıyoruz onlara? İslamcı politikacılar, sihirbazların pabucunu dama atmış olmalılar!Baksanıza, AKP hükümeti, ayakkabı kutusundan Muhteşem Süleyman çıkarttı.Ayakkabı kutularından 4.5 milyon dolar saçılan ve 17 Aralık sürecinde gözaltına alınıp hizmete özel yargı operasyonlarıyla dışarıya salınan Halkbank eski Genel Müdürü Süleyman Aslan, Ziraat Bankası yönetim kurulu üyeliğine getirildi.AKP hükümetini, topluma bir Muhteşem Süleyman daha kazandırdı. Sandıktan yeni bir Muhteşem Süleyman çıktı!Gözü olanın gözü çıksın?Sûrete takılmış toplum kesimi, sandıktan AKP'yi, kutudan da AKP eliyle Muhteşem Süleyman'ı çıkartıyor? Lakin asıl olan sûret değil, sîrettir.Millet, AKP hükümeti eliyle Türk devlet ve bürokrasi geleneğinin ne hale geldiğini görsün, diye hatırlattım.Bu muhteşem(!) tablo, milletin kendi el emeğidir, sandıkta ektiğini bürokraside biçmesidir? Devamı da gelecektir.Bu siyasi anlayışın neticesi, bu gidişin sonu ne diye soranlara, milletin sandıktan çıkarttığı bu iktidardan kârı ne, diye merak edenlere; Neyzen Tevfik'in cevabı "bir hiç"tir.Ancak "hiç" bile bir şeydir; milletin kârı, bataktır, vebaldir ve züğürt tesellidir? Yani hiç değildir.Dahası, batağın ve vebalin bir bu dünya, bir de öbür âlem tarafı vardır. Elbette görene? Köre ne?!Söz Neyzen'den açılmışken, onunla bitirelim.1953'te vefat eden Neyzen'in mezar taşına şu dörtlük nakşedilmiş:Sen surete bakmakla hüküm verme sakın,Gel sîreti gör: Hakk'ı temaşa ediyor.Hep Neyzen'i sarhoş görüyorsan ne çıkar; Meyhanede bak Kâbe'yi inşa ediyor!İşte bu Neyzen'in şahlığa, padişahlığa, bakanlığa, başbakanlığa dair cevabı bir "hiç"tir.Sadrazam Talat Paşa, Neyzen Tevfik'i çağırtır. Kendisine devlet dairelerinden birinde iyi bir kâtiplik önerir.Neyzen;- Ben kâtip olunca ne olacak, diye sorar!Sadrazam, bu beklemediği tavır karşısında şaşırır ve;- Eğer düzgün ve disiplinli çalışırsan terfi edersin. Önce şef, sonra müdür, sonra genel müdür olursun...Neyzen Tevfik'in memnun olmadığını aksine suratının iyice asıldığını görünce;- Ne bileyim, sonra nasipse siyasete atılırsın önce vekil, sonra nazır, sonra kim bilir belki de sadrazam olursun, diye devam eder.Neyzen kaşlarını iyice çatarak yine bir soru ile saldırır:- Peki ya daha sonra?Talat Paşa duraksar. Çünkü sadrazamlıktan sonrası padişahlıktır, onu telâffûz edemez ve dudaklarını çaresizce büzerek:- Hiiiç, der.Neyzenin çatık kaşları düzelir, önce yüzünü bir tebessüm kaplar ve peşine bir kahkaha patlatır:- Yahu Paşa! Ben zaten şu an bir "hiç"im! Bu kadar vaveylanın sonu yine "bir hiç" olduktan sonra, o kadar zahmete ne lüzûm var!Ey padişahım çok yaşa naraları atan millet, ey demokrat şah-padişah ve vüzerası, akıbet bir "hiç" olduktan sonra, Muhteşem Süleyman olsan, ne yazar!Akıbetin "hiç" olmamasının tek yolu, her iş ve nefeste Hakk'ın rızasını gözetmektir.