Akl-ı selime ve samimiyete ihtiyaç var

Türkiye, bir karanlık tünelden henüz çıkamadan bir başka karanlık dehlize giriyor. Adeta alaca karanlık kuşağı toplumu olduk.Tüneller arasında "pastırma yazı" türünden geçici iyileşmeler yaşanıyor.Fakat temel problemler, olduğu gibi ve olduğu yerde durmuyor; katlanarak büyüyor.Devletin kurumları arasındaki ahenksizlik, partiler arasındaki dalaş, milleti oluşturan toplum katmanları ve fertler arasındaki bölünmüşlük her geçen gün daha da artıyor.Tavan ile taban arasındaki uçurum her bakımdan büyüyor.Kimse kimseyi dinlemiyor.Siyasetten ekonomiye, fertten devlete her tarafı saran illetleri, marazları, problemleri seslendirenler var, ağıt yakanlar oluyor. Fakat Bağımsız Türkiye Partisi Genel Başkanı Prof. Dr. Haydar Baş'tan başka çözüm ortaya koyan yok, yol gösteren yok?Daha vahim olanı, -müstesnalar hariç- çözüme ve yola yaklaşan yok!Tevhid ile şirk, salih olan ile fasık olan, adalet ile zulüm, haram ile helal, ahlak ile ahlaksızlık birbirine karışmış? Ne İslam kalmış, ne insanlık; ne dört kapı, ne kırk makam? Ne şeriat kalmış, ne tarikat, ne hakikat ne marifet.Nefsin, şeytanın, şehvet ve ihtirasın "çağdaş köleleri" olmuş fert ve cemiyet!Tilki, başına sarık geçirmiş evliya diye geziniyor. Kurt, kuzu postuna bürünmüş adalet dağıtıyor.Kardeş kardeşi kıyıyor, Müslüman Müslümanı vuruyor.Akıl başlardan gitmiş, iman kalplerden uçmuş, adaletin terazisi şaşmış, toplum zıvanadan çıkmış!Kendisini hak ve hakikat ile aşılayacak, haramı-helali öğretecek, doğruyu-yanlışı belletecek iman, irfan ve iz'an ehli samimi ve salih kullardan uzak düştü fert ve toplum.Fert ve toplum, yoldan çıkmışlarla, fasıklarla, haramzadelerle ülfet ediyor, onlara itibar ediyor? Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu ayırt etmek imkansız hale geldiği gibi; fert ve topluma doğruyu ve yanlışı belletecek adam yok denecek kadar az kaldı.Akl-ı selim, salih ve samimi insanlar milyonların arasında yalnızlık ve gurbet yaşıyor.Milyonlar, selin önündeki çer-çöp yığınları halinde başıboş sürükleniyor. Adalet, ticaret, siyaset, vatan, devlet, fert ve millet dahil her şey "belli olmayan yerlere" sürükleniyor.Hüda-i nabit ağaç aşılanmayınca tatlı meyva vermez.Kendi kendine kazan kaynamaz.Yangın varsa, müdahale etmeden kendi kendine sönmez; her şeyi kül eder.Fert, toplum, millet ve devlette yaşanan bağbozumu, kendi kendine düzelmeyeceğine göre, akl-ı selim ve samimi insanların "kollektif çaba" içinde olmaları kaçınılmazdır.Kendi kendine kazan kaynamayacağına göre, akl-ı selim ev samimi insanların daha candan hizmet ve birlikte çabalarına ihtiyaç var. Sözü bizim Yunus'a bırakalım, Yunusça söyleşelim?Be hey kardaş Hakk'ı bulam mı dersin, Hakk'a yarar amel işlemeyince? Tarikat sırrına erem mi dersin, Kamil mürşid sana söylemeyince? Özenirsen kardaş, Tevhid'e özen, Tevhid'dir her nefsin kal'asın bozan. Hiç kendi kendine kaynar mı kazan, Çevre yanın ateş eylemeyince... Değme kişi gönül evin düzemez, Hakk'ın takdirini kimse bozamaz. Tarikat ummandır dalıp yüzemez, Aşkın deryasını boylamayınca... Aşkım galip geldi yüreğim harlar, Âşık olan ar-ı namusu neyler. Be hey Yunus sana söyleme derler, - Ya ben öleyim mi söylemeyince?