Allah için buğz etmek

Mü'minlerin bütün işlerindeki merkez nokta Allah (c.c) rızasıdır. Yani bir mü'minin yemesi, içmesi, giyinmesi, evlenmesi, işi, siyaseti, sosyal hayatı vs. hepsindeki duruş, fiil ve icraatlarında niyeti Allah rızasıdır.

Yaptığını Allah (c.c) için yapar. Yapmadığını Allah için yapmaz. Sevdiğini Allah için sever. Sevmediğini de Allah için sevmez.

Bu çerçevede aklımıza hep pozitif şeyler gelir. Oysa negatif şeyler için de bu ölçü aynen geçerlidir. 

Bakın! Allah Resulü (s.a.v) şöyle buyuruyor; "Kim Allah için sever, Allah için buğz eder, Allah için verir, Allah için vermezse imanı kemale erdirmiştir." (Ebu Davud, Sünnet 16-4681)

Resûlullah (s.a.v) buyurdular; "Amellerin en faziletlisi Allah-u Teâlâ için sevmek ve Allah-u Teâlâ için buğz etmektir."

Evet, mü'minler Allah için buğz ederler. Yani mü'minler bir kişiye, bir olaya, bir fikre, bir icraata vs. Allah rızası için buğz ederler, hoşlanmazlar, eleştirirler, karşı çıkarlar, kabul etmezler, durdurmak isterler gibi. 

Efendimizin (s.a.v) şu hadis-i şerifi bu noktada her mü'minin pusulası olmalıdır;

"Bir kötülük gördüğünüz zaman el ile düzeltin. Buna gücü yetmezse dil ile düzeltmeye çalışın. Buna da gücü yetmezse kalben buğz edin. Bu ise imanın en zayıf derecesidir."(Müslim, İman 78; Ebu Davut, Salat, 232)

Allah için hor görmek, karşı çıkmak, kabullenmemek imanın bir parçasıdır. Allah için sevmek ne kadar büyük ve sevap ise yine Allah için buğz etmek, karşı çıkmak da o kadar güzel ve sevaptır. 

Bu noktada Hz. İmam Bakır (a.s) şöyle diyor; "İman, sevgi ve buğzdan ibarettir." 

Yine aynı mealde, Fuzeyl İbn-i Yesar, "Ben, Hz. İmam Sadık'a: Sevgi ve buğz imandan mıdır? diye sorduğumda şöyle buyurdular: "İman, sevgi ve buğzdan başka bir şey midir?"

* * *

Allah için sevgi ise dünyanın en sağlam bağı, en sağlam harcı, hiçbir gücün kıramayacağı, ayıramayacağı zinciridir. 

Allah Resulü; "Ruhum kudret elinde bulunan Allah'a yemin ederim ki, iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de hakkıyla iman etmiş olamazsınız." (Müslim) buyurmuştur. 

Bu noktada çok anlaşılır bir denklem ortaya çıkıyor. Nasıl mı? Mü'minler Allah için sever, Allah için buğz ederler. 

O halde mü'minin ilk muhabbeti Allah'adır. Onun için kişiyi Allah'a taşıyacak yollar, vesileler aramalıdır. Rabbi ile temas kurmalı, O'nun kapısını çalmalıdır. Yani ilk sevgi yaradanadır.

Bu noktada İmam Gazali Hazretleri, Allah (c.c) sevgisinin alametleri olarak 10 madde sıralar;

1- Ölümü kötü görmemek… Ölümü sevdiği halde, azığını hazırlamadığı için ölümü istememek caizdir.

2- Allah'ın (c.c) sevdiği bir şeyi kendi sevdiğine tercih etmek. Bunu yapan kimse Allah'a yaklaştıracak şeyleri yapar, diğerlerini yapmaz…

3- Allah'ı (c.c) kalbinden çıkarmamak (zikretmek) ve hiç zorlanmadan buna devam etmektir…

4- Kur'an-ı Kerim'i sevmektir. Çünkü Kur'an, O'nun kelamıdır.

5- Resulullah'ı sevmektir. Çünkü O, Allah'ın sevgilisidir. (Allah'ın en sevgili kuludur)

6- Bütün insanları sevmektir. Çünkü onlar, Allah'ın kullarıdır.

7- Bütün mahlûkatı sevmektir. Çünkü hepsi Allah'ın yaratığıdır.

8- Yalnızlığı ve Cenab-ı Hakk'a yalvarmayı sevmektir.

9- İbadetleri kolay yapmak ve ibadetlerin kendisine ağır gelmemesidir. 

10- Allah'a itaat eden bütün mahlûkları sevmek ve onlara merhamet etmektir. Allah'a asi ve kâfir olanları sevmemek ve onları düşman bilmektir." (Kimya-yı Saadet, s.663)

Rabbim, bizlere her işimizde rızasını gözeten kullarında olmayı nasip eylesin. (Âmin)