Almanya'da son yıllarda Rusya'ya dair kullanılan dil belirgin biçimde sertleşti. Siyasetçiler ve güvenlik çevreleri artık açıkça şu ihtimali konuşuyor: Rusya, uygun koşulları gördüğünde Avrupa'ya karşı askeri güç kullanabilir. Bu yaklaşım, anlık bir korkudan çok daha fazlası. Almanya'nın tarihsel deneyimleri, Avrupa içindeki kırılganlıklar ve büyük güçler arasındaki sessiz rekabet bu algının temelini oluşturuyor.
Öncelikle Almanya'nın kendi geçmişine bakmak gerekiyor. İki dünya savaşının ardından Almanya, askeri güç kullanımına mesafeli duran bir siyaset benimsedi. Güvenliğini uzun süre ABD ve NATO şemsiyesi altında sağladı, kaynaklarını ise ekonomiye yönlendirdi. Ancak Berlin'de bugün sorgulanan şey şu: Bu model hala geçerli mi? ABD'nin Avrupa'ya ilgisinin azalabileceği ihtimali, Almanya'yı ilk kez ciddi biçimde kendi güvenliğiyle yüzleşmeye zorluyor.
Rusya'ya dair Alman analizlerinde sıkça vurgulanan bir nokta var: Moskova, gücü arttığında daha cesur, karşısındakini zayıf gördüğünde daha baskıcı davranıyor. Almanya, Rusya'nın sadece savunma refleksiyle hareket etmediğini, aynı zamanda güç boşluklarını test ettiğini düşünüyor. Avrupa'nın siyasi bölünmüşlüğü ve karar alma süreçlerindeki yavaşlık, bu endişeyi daha da derinleştiriyor.
Bu tabloya İngiltere'nin rolü eklendiğinde algı daha da sertleşiyor. Brexit sonrası İngiltere, Avrupa'dan uzaklaşmak yerine güvenlik alanında daha görünür bir aktör haline geldi. Rusya'ya karşı kullandığı sert dil, askeri varlığı ve NATO içindeki aktif tutumu, Avrupa genelinde tehdit algısını yukarı çekiyor. Almanya açısından İngiltere'nin tavrı, "hafife alınmaması gereken bir risk var" düşüncesini güçlendiriyor.
Fransa ise farklı bir çizgide duruyor. Paris, Avrupa'nın ABD'den daha bağımsız bir savunma mimarisi kurması gerektiğini savunuyor ve kendisini bu yapının askeri lideri olarak konumlandırmak istiyor. Bu durum Almanya için ikili bir anlam taşıyor: Bir yandan Avrupa merkezli güvenlik fikri cazip, diğer yandan Fransa'nın liderliğinde Almanya'nın ikinci plana düşme ihtimali rahatsızlık yaratıyor.
İşte bu noktada Almanya, İngiltere ve Fransa arasındaki gizli güvenlik rekabeti devreye giriyor. Bu rekabet açık bir çatışma değil; Avrupa güvenliğini kimin tanımlayacağına dair sessiz bir mücadele. Rusya tehdidinin yüksek sesle dile getirilmesi, aynı zamanda bu liderlik iddiasının bir parçası haline geliyor. Tehdit ne kadar büyük tarif edilirse, güvenlikte söz sahibi olma iddiası da o kadar güçleniyor.
Enerji meselesi de Almanya'nın Rusya algısında önemli bir kırılma yarattı. Uzun yıllar ekonomik karşılıklı bağımlılığın istikrar getireceğine inanıldı. Ancak bu bağımlılığın bir baskı aracına dönüşebileceği fark edildiğinde, Berlin'de ciddi bir güven kaybı yaşandı. Bu durum, Almanya'nın Rusya'ya dair daha temkinli ve mesafeli bir çizgiye yönelmesinde etkili oldu.
Sonuç olarak Almanya, Rusya'nın Avrupa'ya saldırmasını kaçınılmaz bir kader olarak görmüyor. Ancak böyle bir ihtimali göz ardı etmenin bedelinin ağır olabileceğine inanıyor. Bu nedenle sert uyarılar, artan savunma harcamaları ve daha net söylemler öne çıkıyor. Almanya'nın tavrı, paniğe kapılmaktan çok, belirsiz bir dönemde kontrolü elden bırakmama çabası olarak okunmalı. Avrupa'nın geleceği ise sadece Rusya'nın adımlarına değil, Avrupa'nın kendi iç dengelerini ne kadar sağduyuyla yönetebileceğine bağlı.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Cem Bürüç / diğer yazıları
- Avrupa neden tedirgin? Almanya'nın Rusya okumasının perde arkası / 16.12.2025
- İngiltere ve AB ilişkilerinde yeni bir dönem / 14.12.2025
- Polonya'nın barış masasındaki arayışı: Avrupa diplomasisi ve Türkiye / 13.12.2025
- MAGA dış politikası: Dalgalanan dünyada Türkiye'nin yol haritası / 12.12.2025
- Elon Musk ve Avrupa iç siyasetine müdahale tartışması / 11.12.2025
- Avrupa'da ve Almanya'da demokrasiye sahip çıkma mücadelesi: Gözlemlerim / 09.12.2025
- COP31 öncesi Türkiye'de enerji ve iklim gerçeği / 07.12.2025
- Belçika'nın sessiz hamlesi ve Putin'e açılan beklenmedik alan / 05.12.2025
- Finansal nükleer: ABD ve Çin küresel tahvil dengesi / 04.12.2025
- Donmuş varlıkların ikilemi: Avrupa'nın Ukrayna finansmanında olası senaryolar ve küresel yansımaları / 03.12.2025
- İngiltere ve AB ilişkilerinde yeni bir dönem / 14.12.2025
- Polonya'nın barış masasındaki arayışı: Avrupa diplomasisi ve Türkiye / 13.12.2025
- MAGA dış politikası: Dalgalanan dünyada Türkiye'nin yol haritası / 12.12.2025
- Elon Musk ve Avrupa iç siyasetine müdahale tartışması / 11.12.2025
- Avrupa'da ve Almanya'da demokrasiye sahip çıkma mücadelesi: Gözlemlerim / 09.12.2025
- COP31 öncesi Türkiye'de enerji ve iklim gerçeği / 07.12.2025
- Belçika'nın sessiz hamlesi ve Putin'e açılan beklenmedik alan / 05.12.2025
- Finansal nükleer: ABD ve Çin küresel tahvil dengesi / 04.12.2025
- Donmuş varlıkların ikilemi: Avrupa'nın Ukrayna finansmanında olası senaryolar ve küresel yansımaları / 03.12.2025






















































































