Başkası olayım derken...

Toplumun baş eleştirmeni, tarihin başyargıcı ve gençlerin yol göstericileri olarak geçinen ve tafralarından yanlarına yaklaşılmayan koca koca medya yöneticilerinin takılıp kaldığı bir sapkın zevki var.... - Filanca yabancı diyor ki, ben buraya gelmeden önce Türkiye'yi Arap ülkesi gibi filan sanırdım, oysa yurdunuz Avrupa'yı andırıyor.Yaaa, ne kadar da ilginç değil mi sevgili okurlar; ne mutlu bize artık!Batı'yı put edineli beri medya adamımızın her yıl ortalama kırk kere aynı herzeyi yemesine tanıklık edip durmaktayız.Cümleler aşağı yukarı birbirinin aynıdır; değişen, ülkeye gelmiş yabancının kimliğidir sadece: - Ben erkelerinizi fesli, kadınlarınızın tamamını da çarşaflı sanıyordum. Oysa size bayağı çağdaşmışsınız.Necidir bunu söyleyenler? Büyük düşünür ve gözlemciler olarak manken filan, turist falan veya topçu feşmekan hazretleri.Aslında medyadaki bu tür haber tekrarının çokluğu yüzünden zannedeceğimiz kadar fazla yabancı bu herzeyi yer mi, yemez ki; gerçekten böyle söyler mi, söylemez mi Allah bilir!Dinazor kadar kocaman -haşa ki eşek kadar ufacık değil- yol göstericimiz, kazara geri zekalı ve cahil bir yabancıdan böyle bir laf duyarsa iki kere bayram eder:Biri, aklı sıra çarpıcı bir haber bulduğu için, diğeri de hakaret sayması gereken ifadeden sapkın bir gurur çıkarabildiği için.Bu, o adamdır ki 'Sen harikasın ama baban, babanın babası ve onun da babasının babası iğrençti' diyen bir Batılı'ya sırıtıp yılışabilir. Hatta 'Haklısınız efendim, doğru tespit buyurmuşsunuz, bana böyle bir iltifatta bulunduğunuz için çok teşekkür ederim, aslında babam, onun babası ve onun babasının babası, sizin sandığınızdan daha da iğrençtirler' diyecek kadar alçalabilir.Bu, o adamdır.Beşiktaş'ın Arjantinli futbolcusu ile yapılan bir mülakatta aynı kişilik çukurunu gördük. Hemen hemen bütün dinazor büyüklüğündeki yöneticilerin gazetelerinde aynı sefil övünüş.Ne buyurmuş Delgado?-Türkiye'yi Arap ülkesi filan gibi sanıyordum, meğerse Avrupa gibiymiş.Bir Allah'ın dinazoru çıkıp da 'Eeyt yeter be, bıktık bu hakaretten' demiyor. Aksine, sefil geleneği ilk yaşadığı günkü kusmuklu aşağılık duygusu içinde o yabancının aptalca sözlerini iri harflerle gazetesinin göbeğine çakıyor.Evrensel aydın özgüveni ve özsaygısından zerre nasipli olsa daha cümlenin ilk kelimelerinde muhatabının ağzını kapatması gerekir:- Ne diyorsun sen? Ne varmış Arap ülkesinde? Hem sadece Arap değil, herhangi bir ülkeyi aşağı görmek ne haddine?- Yok efendim aşağı görmüyorum da farklı demek istiyorum.-Çevir kazı yanmasın! Bu senin tavrın, hemen her Batılı'nın neredeyse genlerine işlemiş 'barbar öteki' şartlanmasının yansımasından ibarettir. Zinhar bir daha bu ülkede herhangi bir toplumu aşağılama!Fakat medyanın neresinde bu aydın haysiyeti?Esasen onurlu bir dinazor, ne kadar safça ve ne kadar iyi niyetle söylenirse söylensin, böyle sözleri derhal reddeder:- Ben kendim gibiyim, Avrupalı gibi değil.Lakin bunu hangimiz diyebiliriz?Hangimiz kendi kendimiz gibiyiz?Kesin olan şu ki asla Avrupalı gibi de değiliz.Palyaço taklidi yapan maymun gibi, Müslüman ve Türk olmaktan az veya çok rahatsız, huzursuz; Avrupalı'ya şeklen benzemek için yırtınıyoruz.Her hafta bu dinazor kafa ürünü asırlık mükerrer haberi gördükçe Rostand'ın ünlü kahramanına -Siyavuşgil'in Türkçesi'yle söylettiği- son sözü hatırlarım:Cyrano De Begrerac'tı müteveffanın adı,Her şey olayım derken hiçbir (...) olamadı.Tabii son mısra dinazorumuza uyarlanmalı:- Başkası olayım derken hiçbir (...) olamadı.Ömer Lütfi Mete/ Tercüman