Bir çiçek

Hicri takvimin üçüncü ayı, yani Rabi'ülevvel içindeyiz. Bu ismi yüzyıllardır kulaklarımızda çınlayan:Ol Rabi'ülevvel ayın nicesiOnikinci gece isneyn gecesiOl gece kim doğdu ol hayrulbeşerAnnesi anda neler gördü nelerMısralarından hemen hatırlıyoruz ve biliyoruz ki; Kainatın Efendisi'nin dünyayı şereflendirdiği ayın adıdır.Yaşlı gezegenimizin, modern müfsitlerin binbir çeşit fesatlarının yüzünden sarsıntı geçirdiği, küresel tefecilerin aç gözlülüğü, oburluğu yüzünden insanlığın inim inim inlediği bir devirde o yegane kurtarıcının mesajına her zamankinden çok daha fazla muhtaç olduğumuzun bilincindeyiz.O son elçinin safında imiş gibi rol yapıp, küfür ve şirk vadilerinde debelenen insanlığı onun kurtarıcı mesajından uzak tutmaya çalışanların da farkındayız.Barıştan kardeşlikten dem vurup onun bütün gönüllere şifa olacak mübarek ismini ağızlarına almayanları da ibretle izliyoruz.Bir ömür yetimin başını okşamış, yoksulun sofrasını şenlendirmiş, mazlumun yanında olmuş, zalimlerin amansız hasmı olmuş olan o Alemlerin Efendisi'nin safında imiş gibi rol yapıp, kasaları tamamladıktan sonra dünyanın en zalimlerinin ocağının başına postunu serenleri de hayretle seyrediyoruz.Zalim severlikle, zulüm alkışçılığı ile Müslümanlık arasında irtibat kurma basiretsizliğinden de Allah'a sığınıyoruz.Mevlid Kandili'ni idrak ettiğimiz şu günde adı da Mevlüt olan bir genç ozanımızın, Mevlüt Mertoğlu'nun güzel bir şiiri ulaştı elime.Elbette O'nun adının geçtiği her satır, her şiir şeref bulur, bir başka güzel olur.Ondört asırdan beri nice aşıklar, nice Peygamber sevdalıları sevdalarını dile getirmişler, Süleyman Çelebi örneğinde olduğu gibi kimi yüzyıllarca yaşamış, hep taze kalmış, kimi de o kadar şanslı olamamış. Ozanımızın BİR ÇİÇEK şiirinin de yüzyıllarca tazeliğini sürdürmesi dileği ile dikkatlerinize sunuyorum:Beş yüz yetmiş birde doğunca bir nurÜmmet için düştü zara bir çiçekHalen Medine'den ışık tutuyorOl Ravza-i Mütahhar'a bir çiçek

Emretti cihana o yaydı diniAydınlattı bize bugünü dünüGüzel Hatice idi Mekke zenginiEşlik etti ol Hünkara bir çiçek  Bedir ile Uhud cenklerin yeriHamza hiç kalmadı cihattan geriEbubekir Osman ile Ömer'iNakış dizdi ara ara bir çiçek  Varıp tek başına yıktı Hayber'iArslanlar arslanı erlerin eriEline alınca ol Zülfikar'ıAliyyul Haydar'ı sara bir çiçek

Mağripten Maşrığa Adem'den beriSardı etrafını düşman çemberiKerbela'ya gitti dönmedi geriYetmiş yerden aldı yara bir çiçek

Zalimden mazlumun hakkını soranHalid bin Velid'dir bu yolda duranDelil istiyorsan hazreti Kur'an Beyan etti aşikare bir çiçekSüleyman da sevdalandı Belkıs'aMeryem bakire iken doğmuştu İsaBir elinde Tevrat birinde asaKelam için çıktı Tur'a bir çiçek

Güzellikte gelmemişti cihanaSebep Züleyha idi Yusuf zindanaİsmail de emrolundu kurbanaHalil düştü kızgın nara bir çiçek

Mertoğlu hasreti cana kar ettiHatem'ül Enbiya murada yettiEmretti Burak'la semaya gitti Secde kıldı ol Didara bir çiçek.