Bu yazının bir kısmı güvenli bölgede okunmalıdır!

Birazdan okuyacağınız satırlar yandaş bir kalem namı diğer Jöleli tarafından kaleme alınmıştır; okuyanda nasıl bir tesir oluşturacağıyla ilgili ciddi endişemiz olduğundan, güvenli bir bölgede okunması rica olunur. Ülkede güvenli bir yer mi kaldı?Bu soruyu soracağınızı biliyordum.Şöyle yapalım? Size stratejik ortağımız ABD'nin Suriye'nin kuzeyinde oluşturacağı 'güvenli bölge'yi tavsiye edelim.Çok mu uzak!O zaman benden günah gitti; yazıyı okuyun ve neticelerine katlanın.Diyor ki anlı şanlı yandaş kalem:"Şu soruya lütfen kendinizi her türlü görüşten arındırarak cevap verin; 2003 ve özellikle 2008 sonrası kendisi ve bulunduğu coğrafyanın kaderini değiştiren Türkiye ve bu amaç uğrunda her anlamda yolumuzu açan lider olan Seçilmiş Cumhurbaşkanımız Erdoğan, neden hedef?" Demek ki neymiş; her alanda yolumuzu açan lider Erdoğan, bulunduğu coğrafyanın kaderini değiştirdiği için hedefteymiş.Durun daha bitmedi:"Parçalar, ana gövdeyle kavuşuyor! Ve bunu sağlayan Merkez Türkiye, bunu sağlayan lider Erdoğan, hedef tahtasına konuyor içeridendışarıdan çok ağır bir saldırı altında kalıyor!"Bu daha ne ki?Şimdi sıkı durun! "Oyunda son halka 'demokrasi ambalajıyla süslenmiş terörün medya ve propaganda yoluyla içimize sokulması', bunu da aşacağız ve maskeler düşecek... Büyük Türkiye çok ama çok yakın... İçeridendışarıdan hatta 'en diptenen derinden' saldırı nereden gelirse gelsin bu yola çıkmış lider ve bu yola baş koyanlar asla dönmeden yolumuza devam edeceğiz... İnanarak sabredenler ulaşacaklardandır! En küçük bir şüpheniz olmasın!"Yazımızın bundan sonraki kısmını hâlâ kalp, ruh ve akıl sağlığı bakımından kendini iyi hissedenler okuyabilecekler.Diğerleri için yapabileceğimiz bir şey yok. Onlara güvenli bölgeyi önermiştik.* * *İktidara yaranmak, gücü elinde bulundurana buradaki güç sadece bir aldanıştır ya da modern tabiriyle bir yanılsamayaltaklanmak, dalkavukluk yapmak, eski zanaattır vesselam, hem de insanlık tarihi kadar eski? Tarih denen eskimeyen kitap biraz karıştırıldığında bunun en çarpıcı örnekleri birer birer çıkıverir karşınıza. Bazıları bizzat iktidar sahibinin yanında icra eder bu işi, bazıları halkın arasına karışır, bazıları da sanatını kullanır? Mesela şairler; en çarpıcı örnektirler? Öyle şiirler yazarlar ki kul oldukları sultanları için, mideniz bulanır?Bakın Abdülbaki Gölpınarlı, 'Divan Edebiyatı Beyanındadır' isimli eserinde nasıl anlatıyor bu yalaka şairleri:"Her şair zamanındakileri; ahlaklı, ahlaksız, iyi, kötü, bütün zamanındaki büyükleri değil, büyük tanınanları da değil, mevkiiyle büyük olanları, hatta bunlar içinde birbirlerine rakip, muarız ve düşman olanları bazan birer birer, bazan aynı zamanda medhetmiştir."Devam ediyor Gölpınarlı ve bu şair müsveddelerinin sultanı överken insanlığa nasıl veda ettiklerini şöyle anlatıyor:"Padişahın kadri gök gibidir, gölgesi hüma kuşunun gölgesi? Dokuz kat gök, onun yücelik sarayının basamaklarıdır. Din ona sığınır, iman onunla kaim? Tanrının gölgesidir. Güneş, atının ya nalını öper, ya üzengisini? Ay, onun bir emir çavuşudur. Müşteri yıldızı, ya kadısıdır onun, yahut yüzük kaşındaki bir taş? Zühal'le Merih yayıyla okundan tirtir titrer? Ütarit de yazıcısıdır, Zühre, meclisinde şarkıcı? Aklı kül, ona hayran bir kul. Dünya onunla durur.Halk kan ağlar, çullar giyerken; şair, padişahın zamanındaki adaleti; hani şu hürriyet ablanın kardeşi adaleti, bütün dünyaya hakim yapar, kurtla koyunu bir arada gezdirir?"Şu cümlenin altını bir daha çizelim:"Halk kan ağlar, çullar giyerken; şair, padişahın zamanındaki adaleti, bütün dünyaya hakim yapar."Divan Edebiyatı'ndaki medhetme bahsini bitirirken Gölpınarlı, "Sözü uzatmayalım, Divan Edebiyatı bir medih edebiyatıdır fakat alay gibi, uydurma ve yapmacık bir medih edebiyatı" diyor.Ben de sözü uzatmayayım ve sorayım:Rahmetli Gölpınarlı yaşasaydı, yandaş gazetelerin 'köşe başları'nın ve siyasetçi takımının ve halk arasına karışmış dalkavuk takımının ve dahi sanatçı takımının ne herzeler yediğini bir görseydi, acaba ne derdi?