Bugün Aşura

Evet bugün Hicri 10 Muharrem 1439. Yani Bundan 1337 yıl önce bugün Kerbela denilen "Neyneva" çölünde kainatın yüzüsuyu hürmetine yaratıldığı ve yine kainatın en şereflisinin en şerefli çocuğu, Hz. Muhammed (s.a.v.)'in "cennet reyhanelerim" deyip bağrına bastığı, cennet gülü misali hasretle kokladığı, sırtına bindirdiği, ağzından ve boğazından öptüğü, torunu Hz. Hüseyin (a.s.)'ın 72 yareniyle birlikte boğazlarının kesilip, kafalarının mızraklara takılarak insanlığın en menfur yüzü olan Yezid'e hediye götürüldüğü günün yıldönümüdür. 
Bugün gökte meleklerin, yerde dağların, taşların, insin ve cinin kan ağladığı gündür. Bugün bu olayı Cebrail'den (veya Mikail'den) haber alınca Fahr-i Kâinat Efendimiz de ağladı. Bugün bu olayı babası Resûlullah'tan haber alınca, gazabı Allah'ın gazabı olan Hz. Fâtımatü'z-Zehra (s.a.) da ağladı.
Bugün; dünya yaratıldığından beri Kerbela denilen o bir avuç toprak parçası üzerinde öyle bir olay gelişti ki, o güne kadar ve o günden kıyamete kadar gökte melekler, yeryüzünde de insanlık öyle bir olaya şahit olmamıştır.
Bugün Hz. Hüseyin (a.s.) ailesinden 17 seçkin genç ve 54 tane imanlarını kanlarıyla ispatlayan müminlerin en hasları teker teker din ayakta kalsın ve velayet yeryüzünden silinmesin diye canlarını cananları uğrunda kurban verdiler. 
Bugün, Hz. İbrahim, oğlu İsmail'i Allah için kurban etmek istediğinde Yüce Rabbim onun yerine "zıbh-i azim/büyük kurbanlık" olarak Hz. Muhammed'den İmam Hüseyin (a.s.)'ın kurbanlığını kabul edeceğini İbrahim'e bildirmiştir. Bundan dolayı bugün İbrahim de ağlamıştır.
Evet, bin dört yüz yıla yakındır bu olayı duyan her müminin, her vicdan sahibinin, bu olay karşısında vicdanı titremiş, gözlerinden yaşlar sel olup akmıştır. Bugüne ilgisiz kalanlar "Yezid" olarak nitelendirilmiş ve kendisine saygı gösterilmemiştir. Nasıl saygı gösterilsin ki; bugünü bayram olarak kutlayan İslam düşmanı Yezid, o tür insanların rehberi olmuştur. 
Bugün sabah namazından sonra güneşin ortamı aydınlatmasıyla savaşa bir okla başlamış, aynı gün ikindi vaktinde de İmam Hüseyin (a.s.)'ın mübarek göğsüne Ömer b. Sad'ın askerlerinden birinin sapladığı bir okla da İmam son nefesini vermiş ve savaş sona ermiştir.
Hz. Hüseyin (a.s.) bugün 72 şehidinin her birinin canlarını teslim ederken başının ucunda bulunmuş, başlarını dizinin üzerine almış, kendi eliyle onların yüzündeki tozu toprağı temizlemiş, onlara nevaziş etmiş, canlarını teslim ettikten sonra da o yaralı bedenlerini atına yükleyip cenazeler için ayırdığı çadırlara getirmiştir.
Rivayetlere göre İmam, bugün her şehidin başı üstünde ağlamış fakat iki şehidin başı üzerindeki ağlayışı yüksek sesle olmuştur. Biri 22 yaşlarındaki "Dedem Resûlullah'ı her özlediğimde yüzüne bakıp teselli bulduğum" dediği büyük oğlu Ali Ekber, (rivayete göre bunun başında 'oğlum senden sonra dünyanın başına kül yağsın' demiş ağlamıştır) diğeri ise yiğit kardeşi ve "Haşimioğullarının ay yüzlüsü" olarak tanınan Ebu'l Fazl el-Abbas'tı. Bu kardeşinin her iki kolu düşman tarafından kesildiği ve alnından da güçlü bir mızrak darbesi aldığı için gözlerine akan kanı kendi elleriyle temizliyor, diğer taraftan da yüksek sesle ağlıyordu. 
Tüm kardeşleri ve yardımcıları şehit düşmüş, bir tek kendisi kalmıştı. Aile ve çocuklarıyla vedalaşmaya geldiğinde kadın ve çocukları Hüseyin'in etrafını çemberlemiş; "Gitme, bizi bırakıp nereye gidiyorsun" diye her bir taraftan İmam'a engel olmaya çalışıyorlardı. Hüseyin'in en zor anıydı. Onlarla teker teker vedalaştı ve sabrı tavsiye edip ayrıldı. Baba yüreği, altı aylık yavrusunun susuzluktan can vermek üzere olduğunu gördü. Onu da kucağına alıp koklamak istedi. O anda Hermele namındaki melun biri, üç ağızlı bir okla o yavrusunu da kucağında şehit etti.
Bu zor anlarına rağmen yine de meydana gidip düşmanıyla yiğitçe savaştı fakat üç günde o kadar susuzdu ki her tarafı karanlık görüyordu. Birçok darbe alıp atından yere düştüğünde ağzından şu sözler çıkıyordu; "Allah'ın adıyla, Allah'ı anarak, Allah'ın yolunda ve Resûlullah'ın dini üzerine (dünyadan ayrılıyorum)." 
O'na, evlatlarına, eşlerine, yardımcılarına, izcilerine dünya durdukça selam olsun, katillerine ise lanet olsun. Amin.