Cennet cömertlerin yurdu

Kısaca, bizim cömertliğimizin güven duygusu ile de ilgili olması lazım. Güven duygusu olursa, görün Allah neler ikram ediyor. Ben, böyle verip de, tahmin etmedikleri kadar büyüklükte ikram aldıklarını anlatan çok arkadaş tanıyorum. "Hocam, veriyoruz. Çok geçmiyor. Bir bakıyorsun, hazineler önüme açılıyor. Ama ben almak için vermiyorum. Allah rızası için veriyorum" diyorlar. Zaten gaye o olacak. "Şurada beş vereyim de, burada 25 alayım" niyeti olursa, bunun esprisi kalmaz.Sırf Allah için vereceksin. Allah için veridiğin zaman da, önce maddeden veriyorlar sana, diyor ki: "Bak ey benim kulum! Ben sana şimdi burada bunu verdim. Asıl vereceğim de ahirettedir. Haberin olsun." Onun için bizi takip eden kardeşlerimize ısrarla tavsiyem cömertliktir; "Cennet cömertlerin yurdudur" (Müslim, Zühd, 45 (II/456); Kenzu'l ummal, 16217), Hadis bu. Kimin yurdu? Cömertlik yapan, ihsan sahibi Allah'ın dostların yurdu.Hz. Hasan Efendimiz ile Hz. Hüseyin Efendimiz, ala rivayet, Hacc'a gidiyorlar. Yolda giderken başlarına gelen bir olaydan dolayı yiyeceksiz kalıyorlar. Bir çadıra yaklaşıyorlar. Çadırda bir hanım annemiz var. Diyorlar ki: "Ey hatun. Karnımız çok acıktı. Ne var, ne yok bize ver yiyelim." Kadıncağızın bir koyunu var. Hemen onu sağıyor veriyor. Onlara yeter mi? İkisi de turp gibi mübarek delikanlı. "Ey ana! Güzel ama bu bizi doyurmadı." "Öyle mi? Kesin bakalım şu koyunu." Kesiyorlar. Pişiriyor, onlara güzelce yediriyor. Gidiyorlar. Kadının beyi geliyor. "Hani koyun?" Adam hiddetlenir: "Seni kandırlar. Kapıda bir koyun vardı, onu da, onlara verdim."Allah'ın takdiri bu  ya, bir gün Medinei Münevverede Resulullah'ın torunları bu kadını görüyorlar: "Ey nine! Sen, bize koyunun sütünü etini yediren kadın değil misin?" Hz. Hüseyin kadına bin tane koyun ikram ediyor. Çok cömert bir zat. Kadın tabii çok seviniyor. "Kardeşim  Hasan'a git. Onun da sana ikramı olacak." Gidiyor, O da bin tane koyun veriyor. Kadıncağız birden milyarder oluyor. İşte cömertlik budur.