David Rockefeller sağ-sol çatışmalarını anlatıyor

Yarım yüzyıldan fazla zaman geçti ama ülkemizdeki sol-sağ tabuları bir türlü yıkılmadı, yıktırmıyorlar. Kim yıktırmıyor?
Özellikle dinci ve ülkücüler, kendilerini ülkenin sahibi olarak görüyor ve solcu kesimi dinsiz göstermeye devam ediyor. 
Oysa gerçeklerle yüzleştiğimiz zaman solcu bir insanın en az bir dinci veya ülkücü kadar vatan sevgisi taşıdığını görüyoruz. 
Prof. Dr. Haydar Baş, 80'li yıllarını ve hapisteki yaşadıklarını devamlı anlatır. Solcuların nasıl bir vatan sevgisine ve imana sahip olduklarını örneklerle verir. İslam'daki sol-sağ kavramlarının, her daim sıcak tutulan sol-sağ kavramlarıyla alakası olmadığını ısrarla vurgular.
Ve hepimizin bildiği ama anlamamakta ısrar ettiği ilahi gerçeği vurgular; 'Kelime-i Şahadet getiren herkes Müslüman'dır. Müslüman öldürmek kâfir işidir."
Sağ-sol çatışmalarının ülkemiz üzerinde emelleri olanlar tarafından planlandığını sol kanadın ve ülkücü camianın önde gelen isimleri bile itiraf eder ama bir türlü tabuları yıkıp, kardeşliğe yanaşmazlar. 
İşte Deniz Gezmiş gündemi ve 70 yaşına gelmiş MHP Genel Başkanı'nın, 'O bir teröristtir'
açıklaması. 
Neyin peşindesiniz? Yahudi-Haçlı değirmenine daha ne kadar su taşıyacaksınız? Diye sormak istiyorum. Neden mi?
Cevabı yine lanetlenmiş kavmin önde gelen isimlerinden David Rockefeller versin:
"Aynı ülkede (Türkiye'de) gerçekleşen 1980 darbesi de bizim isteklerimiz doğrultusunda yapıldı. O zamanlar ülkede bir solcular, bir sağcılar iktidara geliyor ve bizim isteklerimiz doğrultusunda ülke ekonomisini yönlendiriyorlardı. Fakat Amerika ve Avrupa'da gelişmiş ülkelerin piyasaları doyuma ulaşmışlar ve biz yeteri kadar mal satamaz olmuştuk. 
Bunun üzerine diğer az gelişmiş ülkelere uyguladığımız planı onlara da uygulamak istedik ve serbest piyasa ekonomisine geçmelerini ve ithalatın serbest bırakılmasını talep ettik. Bu istediğimizi kabul etmiş görünüyorlar, fakat işi uzatıyorlardı.
En sonunda bu ikilem yine bildiğimiz yollarla, Ordo Ab Chaos ile çözüldü. Yani önce kaos, sonra düzen. Provokatörlerimiz aracılığıyla sağ ve sol ideoloji kavgaları başlatıldı. 
Aslında başında onay vermiş gibi göründüğümüz Kıbrıs Savaşı'ndan sonra ülkeye uygulanan ambargo sayesinde halk canından bezmiş, ülkede yağ ve tuz bile bulunamaz olmuştu. Karaborsacılar zenginleşirken halk iyice sefalete düşmüştü. 
Ülkeye gönderilen provokatörlerimiz için bu halkı kışkırtmak hiç zor olmadı. Ülke halkı sağcı ve solcu olarak ikiye bölündü ve çatışmaya başladılar. Olaylar öyle bir dereceye geldi ki, her gün elli-altmış kişi sokak çatışmalarında ölmeye başlamıştı. 
Bütün ülke terör korkusu altında eziliyordu. İnsanlar akşamları sokağa çıkamaz olmuştu. Her an bir serseri kurşuna hedef olmak vardı. Binlerce Türk genci uydurma ideolojiler uğruna can vermişti. 
Hükümetler birbiri arkasına iktidara geliyor fakat olayları önleyemiyorlardı. Sonra darbe geldi ve bütün olaylar bıçak gibi kesiliverdi. 
Zavallı ülke halkı bu sözde başarıyı darbenin bir neticesi olarak gördüler. Çünkü nihayet terörizm sona ermiş, ülkeye huzur gelmişti. Aslında provokatörlerin görevi bitmiş, sahneden çekilmişlerdi. Burada oynanan oyun, halkı umutsuz ve çaresiz bir duruma düşürmek ve onlara bir "kurtarıcı" sunmaktır; ondan sonra bu kurtarıcı ne yaparsa yapsın hemen kabullenilecektir.
Askeri hükümet bir süre devlet yöneticiliği yaptı ve bizim belirlediğimiz bir kişiye yönetimi devretti?
Özal, tam da bizim isteklerimiz doğrultusunda ülkenin kapılarını bize sonuna kadar açtı. Bizim şirketlerimiz bu bakir piyasaya kurtlar gibi saldırdılar? 
Ülke artık Amerikan ve Avrupa yapımı mallarla dolmuştu. Sanayi şirketlerimiz stoklarını eritirken finans şirketlerimiz de ülkeyi artan ithalatı karşılayabilmeleri için yüksek faizlerle borç yatağına sürüklüyorlardı? 
(Türkiye) Kapitalist sistemle o kadar çabuk uyum sağladı ki, bizim bile düşünemediğimiz hayali ihracat gibi vurgun yöntemleri keşfettiler. İnsanlar artık en kısa ve en kolay yönden servet yapmanın peşine düştüler? 
Devlet işletmelerine ise bizim istediğimiz yöneticilerin atanmaları sağlanarak zarar ettiriliyordu. Sonunda bu işletmeler ya kapatılıyor, ya da özelleştirme hikâyesiyle, ucuz fiyatlarla şirketlerimiz tarafından ele geçiriliyordu." (Yüzyılın itirafı başlığıyla bu söylemlerin onlarca kaynağına ulaşabilirsiniz)
Bugünkü Türkiye'ye bakalım! Özelleştirme ile devlet işletmeleri satıldı mı? Satıldı. Elde kalanlar 'zarar ediyor' diye satılmak veya kapatılmak isteniyor mu? İsteniyor. Her tarafta rüşvet, yolsuzluk iddiaları var mı? Var. Toplumun önündeki insanlar sert ve kışkırtıcı söylemlerle halkı kutuplaştırıyor mu? Kutuplaştırıyor. 
Umarım bu gidiş dünkü gibi olmasın.