Devlet Başkanı hakim karşısında

Hazreti Ali (k.v.) zırhını kaybetmişti. Kaybettiği zırhı bir Yahudi'de görür. Zırhın kendisine ait olduğunu iddia ederek, geri ister. Ama Yahudi vatandaş, zırhın kendisine ait olduğunu ifade eder?Hz. Ali (a.s) mahkemeye müracaat eder. (olay anlatılır) Hâkim, Hz. Ali'den şahit ister. Hz. Ali, oğlu Hz. Hasan'ı şahit gösterir. Fakat mahkeme başkanı Şüreyh, evladın babası lehine şahitlik edemeyeceğini söyleyerek, Hz. Hasan'ı (a.s) şahitliğini reddeder. Bunun üzerine Hazreti Ali (k.v) zırhın kendisinin olduğunu ispat edemez ve dava düşer. Bu adaleti gören Yahudi, Müslüman olur ve zırhın Hazreti Ali'ye (a.s) ait olduğunu itiraf eder?Bakalım kaç hisse çıkarabileceğim?İddia sahibi bir Devlet başkanı (İmam Ali a.s) ? İddia reddeden bir vatandaş? (ki bu vatandaş Yahudi. Yani İslam toprağında hangi dine mensup olursa olsun herkesin can, mal, namus, din ve vicdan hürriyeti devlet korumasında)Gayri Müslim bir vatandaş bile devlet başkanının karşısında duruş gösterebiliyor, kendince hak iddia edebiliyor.Bu duruş, o devlette adaletin tam varlığını ve bağımsızlığını gösterirken, kanun önünde (dini, dili, makam ve mevkisi ne olursa olsun) herkesin eşit oluğunu gösteriyor?Mahkeme başkanı hâkim veya o günkü tabirle kadı (ki, devlet başkanı tarafından atanmış) devlet başkanından yani Hz. Ali'den yani Allah tarafından tertemiz kılınmış Ehli Beyt'in üç numaralı isminden, Allah'ın aslanından, peygamber şehrinin (ilim şehrinin) kapısından, Peygamberimizin veli ve vasisi, peygamberden sonra ümmetin imamı, halifesi, velayetin başı olan Hz. Ali'den (a.s) şahit getirmesini istiyor.İşte o, Ali (a.s), kendinden sonraki hak imam olan, Peygamber Efendimizin (sav) gözbebeği, cennet gençlerinin efendilerinden birincisi Hz. Hasan'ı (a.s) şahit gösteriyor.   Mahkeme başkanı, hak halife olan Hz. Ali'nin (a.s) maddi, manevi, zahiri, Batıni özelliklerini çok iyi biliyordu ve kanun önünde herkes eşitti ve de bu kanunlara göre oğlun, baba lehine yapacağı şahitlik geçersizdi. Haliyle hükümde devlet başkanı aleyhine oldu. Devlet başkanı da bu hükmü kabullenip, davasından vazgeçti. Yani devlet gücünü kullanarak haklı çıkma yoluna gitmedi. Bu adalet karşısında Yahudi'nin, Müslüman olması ise Hz. Ali'nin (a.s) hidayet edici özelliğinin de yansımasıydı?  Yine Hz. Ali'den (a.s) devam edelim?Hz. Ali'nin (a.s), Mısır'a vali olarak atadığı Malik b. Eşter'e verdiği ahdnamede bazı emir ve görüşlerini hatırlayalım? "Ey Malik! Eşin, dostun, ahbap ve arkadaşlarının istek ve arzuları halkın huzurunu kaçırırsa, Allah'ın rızasına aykırı davranmaktan uzak durmalısın. Eğer aksini yaparsan zulmetmiş olursun? Taraflar tam dinlenmeden karar vermemeli? Olayları çarpıtmamalı? Hatasında ısrar etmemeli? Hakka teslim olmaktan çekinmemeli? Mahkeme sırasında bir tarafı tutmamalı? Haklıya hakkını vermeli? Aşırı isteklerden uzak durmalı? Kavgalı tarafların talepleri konusunda bıkkınlık göstermemeli? Şüpheli konuları derinlemesine inceleyerek tekrar karar vermeli? Övgü ve dalkavuklara kulak asmamalı? Taraflara karşı sesini yükseltmemeli."  (İmam Ali eseri Prof. Dr. Haydar Baş sh. 786786)Ne diyelim! Darısı bizim, devlet adamlarımızın, içimizde yaşayan gizli ve aşikar gayri Müslimlerin ve gayri Müslimleri dost edinenlerin başına olsun?