Gadir-i Hum gerçeğinin itikadî boyutu

Gadir-i Hum vakıası, özetle, Maide Suresi 67. ayetin emri üzere Hz. Peygamberin (s.a.a), Hz. Ali'yi kendinden sonraki halifesi ve velayetin başı olarak ümmetine ilan etmesi, ümmetinden ikrar alması olayıdır (Prof. Dr. Haydar Baş, İmam Ali, İcmal Yay., İstanbul, s.353-455).
21. asırda Sünni dünya ve Türk milleti, Gadir-i Hum gerçeğini, Prof. Dr. Haydar baş beyden duydu, öğrendi. Prof. Dr. Baş, bu gerçeğin 220 Sünni kaynaktaki varlığını da ortaya koydu (Prof. Dr. Haydar Baş, Tevhid'in Merkezi Ehl-i Beyt, İcmal Yay., İstanbul, ss. 81-115). Hocamızın ortaya koyduğu bu Sünni kaynaklar ekseninde Gadir-i Hum gerçeğini anlatan bir kitap çalışmam var, epeyce mesafe aldım; dua edin, tez vakit tamamlayayım. 
Gadir-i Hum vakıası ve ahkamı, gerçekleştiği andan bugüne ümmetin imtihanı olmuştur. Bu alanda nice peygamber sarıklılarının ve evliya külahlılarının ayakları sürçmüş, buradan gayyaya yuvarlanmışlardır. 
Fitne ehli ve Haçlı dünyası da, İslam âlemini buradan kapıştırmış; bu eksende Müslümanları birbirine kırdırtmış, halen kırdırtmaya devam etmektedir. 14 asırlık bu yaraya neşter atıp adeta iltihabı boşaltan ve Tevhid'in Merkezi Ehl-i Beyt'tir formülüyle taşı gediğine koyup birlik çığırı açan Prof. Dr. Baş'tır.
Bu bağlamda Gadir-i Hum gerçeğinin itikadî boyutu hayati ehemmiyet arz etmektedir.
Gadir-i Hum vakıası ve ahkamı, hem Şia, hem de Sünni kaynaklara göre sahih, isnadı sağlam ve mütevatir bir gerçektir. İslam'da "zarurât-ı diniyye"nin, namaz, oruç, hac, zekat vs.'nin hükmü ve değeri ne ise, Gadir-i Hum gerçeğinin de hükmü ve yeri odur. 
Bu bakımdan birkaç Kur'an ve Sünnet verilerinin yanısıra bazı önde Sünni ulemanın hükümlerini nakletmek yerinde ve yeterli olacaktır:
1- Gadir-i Hum vakıası, Maide Suresi 67. ayetinin gereği ve uygulamasıdır; ayet-i kerime, Hz. Ali'nin velayeti ve hilafeti hakkında Gadir-i Hum gününde nazil olmuştur (İbn Ebi Hatim, Tefsiru'l-Kur'ani'l-Azim, Riyad-1997, c.4, s. 1172; es-Salebi, El Keşf vel Beyan, c. 4, s. 92; Vahidi, Esbab-u Nüzüli'l-Kur'an, Beyrut-1991, s. 204)
2- Hüccetü'l-İslam İmam Gazzali: İslam alimlerinin tamamına yakın çoğunluğu, tam bir ittifakla, Gadir-i Hum günü (Hz. Peygamber tarafından) irad edilen hutbedeki hadislerin metninde icma etmişlerdir (el-Gazzali, Sırru'l Âlemeyn ve Keşfu Ma Fi'd-Dareyn, Millet Kütüp., A. E. Arabi, Yazma-915, s. 15-16).
2- İmam Suyûtî: Hz. Peygamberin, İmam Ali hakkında beyan ettiği velayet ve sair Gadir-i Hum haberleri ve Menzile hadisi mütevatirdir (es-Suyuti, Ezharu'l Mütenasire Bi Ahbari'l Mütevatire, (Tahk.: H. M. El-Munis), Beyrut-1985, s. 277-282).
3- el-Kettani: Ahmed b. Hanbel'in Gadir-i Hum rivayetini, otuz sahabi Hz. Peygamber'den bizzat işittiklerini naklettiler. Nitekim bu yüzden Münavi, haberin mütevatir olduğunu ortaya koydu (el-Kettani, Nazmu'l-Mütenasir Mine'l Hadisi'l-Mütevatir, Mısır, 2. baskı, s. 194-196).
4- Aliyy'ul-Kari: Ahmed b. Hanbel, Nesai ve Hakim'in Büreyde'den rivayet ettikleri velayet hadisi, sahihtir, bunda hiçbir şüphe yoktur; hatta büyük hadis bilginleri nezdinde mütevatirdir (Aliyyul Kari, Mirkatul Mefatih, Beyrut, c. 11, s. 248, H. No: 6-6092).
5- el-Münavi: el-Heytemi, Ahmed b. Hanbel'in tüm ravileri güvenilirdir (sika) der. Raviler, Buhari'nin ravileridir. Haber mütevatirdir (Allame el-Münavi, Feyzu'l-Kadir, Beyrut-1972, c.6, s. 217-218, H. No: 9000-9001).
6- İbn Kesir: Bu hadisin isnadı güzel, ravileri sünen sahiplerinin şartlarına göre sika (güvenilir)dir (İbn Kesir, el-Bidaye ve'n-Nihaye, Beyrut-1997, c. 7, s. 676).
7- ez-Zehebi: Hadisin baş tarafı mütevatirdir. Yakınen inanıyorum ki, Hz. Peygamber'in (Hz. Ali hakkında) buyurduğu "Allah'ım, onu seveni sen de sev" şeklinde başlayan devamındaki bölümün isnadı da çok sağlamdır (kaviyyu'l-isnad) (İbn Kesir, a.g.e., c. 7, s. 681).
8- el-Aclunî: Ahmed, Taberani ve el-Muhtare'de Zeyd b. Erkam ve otuz sahabidan nakledilen bu hadis mütevatirdir (Aclunî, Keşfu'l-Hafa ve Müzilu'l-Elbas, Beyrut-1406, s. 384).
9- el-Müsned'in Muhakkıkı Şuayb el-Arnavud: Gadir-i Hum'daki velayet hadisini tevatür derecesine ulaştıran çok sayıda başka şahitler ve rivayetler vardır (Ahmed b. Hanbel, Müsned, -Tahk.: Şuayib el-Arnavud, Müessesetü'r Risale, c. 1, s. 330)
10- el-Banî: Gadir-i Hum hadisinin bu bölümü sahih, rivayet yolları ve isnatları tek tek ortaya çıkartılıp görüldüğü üzere baş tarafı da mütevatirdir (el-Bani, Silsiletu'l-Ehadîs'us-Sahiha, Riyad-1415, c. 4, s. 343).
11- el-Cezerî Şemsüddin eş-Şafiî: Gadir-i Hum hadisi, Hz. Peygamber ve Hz. Ali ve yüz sahabeden birçok yolla rivayet edilen mütevatir haberlerdir (el-Cezerî, Esne'l-Menakıb, 1983 baskısı, s. 22 vd). 
12- es-San'ani: Gadir-i Hum hadisi, hadis alimlerinin çoğunluğuna göre mütevatirdir (Muhammed b. İsmail es-San'ani, er-Ravzatu'n-Nediyye, 2011, 2. baskı, s. 185)
13 - İbn Hacer: Hadisin isnadı, sahihtir, sağlamdır (İbni Hacer Askalanî, Metalibu'l-Aliyye, Riyad-2000, 1. baskı, c. 16, s. 142, Hadis 3943)
Bugüne kadar üzerinde din namına Emevi-Sünni siyaset entrikaları çevrilip murad-ı ilahiden ve hakikat mecraından saptırılan Gadir-i Hum gerçeği, gördük ki, Sünni kaynaklara göre de mütevatirdir?
Dinin mütevatir bir esasını inkar etmenin veya bozmanın İslam'daki hükmünü âlimler şöyle açıkladı:
- "Mütevatir haberi inkar eden kişi, dinden çıkar" (es-Suyuti, el-Ezharu'l Mütenasire Fi'l Ahbari'l Mütevatire, (Tahk: H. M. el-Munis) Beyrut-1985, s. 12-13).
- "Mütevâtir olan haber-i Rasulü inkâr eden kâfir olur. Çünkü böyle bir haberi inkâr etmek Rasulu yalanlamaya varır ki, o da şüphesiz küfürdür" (Babanzâde A. Naim, Tecrîd-i Sarîh Terc., Ankara-1970, c. I, s. 102).
 "Hadis usulündeki sıhhat şartlarına sahip olan bir hadisi inkâr eden kimse kâfir olur; Yahudî, Hıristiyan ve diğer kâfir zümrelerle birlikte haşrolur" (Suyutî, Miftahu'l-Cenne fi'l-İhticaci bi's-Sünne, Tahk.: M. A. Ata, Beyrut-1987, s.14).
- "Meşhûr haberin inkârı ise bid'attır, dalalettir" (es-Sâbûnî Nûreddîn, el-Bidâye fî Usûli'd-Dîn, Ankara-1995, s. 83).
Bugün içinde bulunduğumuz Ehl-i Sünnet dünyasının işgalci Amerika ve Haçlı safında adeta Ehl-i Cinayet dünyasına dönüşmesi, korkarım ki, İslam'ın bu mütevatir Gadir-i Hum gerçeğini inkar yüzünden gönüllerde oluşan büyük uçurum ve gayya sebebiyledir.