Kitaplarımı karıştırırken yıllar önce, tam otuz yıl önce yazmış olduğum bir şiire rastladım ve bu şiir ortaokul yıllarına kadar götürdü beni.Anadolu'nun bağrından kopup okumak için İstanbul yollarına düşen binlerce, onbinlerce çocuk kervanına biz de katılmışız? Sebep olup götüren ve diyar-ı gurbette elimizden tutan büyüklerimizi her zaman şükran ve minnetle yadediyorum.Gaz lambası ile aydınlandığımız köy ortamından, cadde ve sokakları dahi elektrik lambaları ile aydınlanan İstanbul'un Fatih ilçesinde Hırka-i Şerif Kur'an Kursunda okumak elbette hayatımızda yepyeni bir devir açmış, bir çok artılar sağlamıştı ama çocuk yaşta baba ocağından ve ana kucağından ayrılmış olmanın boşluğunu hiçbir şey dolduramıyordu.Yanımdan hiç ayırmadığım ufacık defterime her günün sonunda bir işaret koyup, gurbetteki günlerimi tek tek saydığımı hatırlıyorum. Sık sık yazdığım mektuplarda neredeyse köyümüzün tamamına selam yazıyordum. Zaten mektubun geldiği gün, hemen cevabını yazıp göndermek zorundaydım, çünkü annemin sıkı tenbihi kulağımdaydı; "oğlum, mektubunu geciktirirsen anla ki ben hasta yatağına düşmüşümdür".Yıllar ilerledikçe biz de Gazi Osman Paşa İmam-Hatip Lisesi orta kısım son sınıfa gelmiştik ve bu arada gazete, dergi, kitap ve şiirle de tanışmıştık. Türkçe dersimizde işlediğimiz "Han Duvarları" şiirinden çokça etkilendiğimi hatırlıyorum.İşte o yıllarda, orta son sınıfta yazdığım, ana hasretini ve sıla özlemini dile getirdiğim şiiri siz değerli okurlarımızla paylaşmak istiyorum: ANAMA MEKTUP
Kucaklar dolusu selam ederimHasretle ellerinden öperimHayır duaların her an beklerimAyağın altında cennetim ana
Bana Allah'ımı öğreten sensinTevhid söyleyerek büyüten sensin"Yavrum" diyor iken şefkatli sesinHer gün kulağımda çınlıyor ana
Terk ettin uykunu yatmadın geceTitrerdin başıma bir iş gelinceHakkın çoktur bende dağlardan yüceNe olur hakkını helal et ana
Gurbetteyim ana ayrıyım sendenHem o nur yüzünden müşfik sesindenYılgınım hayatın bu gecesindenDua et sabaha çıkayım ana
Diyar-ı gurbette her gün ağlarımGünü birbirine böyle bağlarımSıcak kucağında çocuk çağlarımZihin defterimde yazılı ana
Mektup yazdım sana bu yad ellerdenSordum seherlerde esen yellerdenSen de sorar isen oğlun Aziz'den"Ana" diye her gün ağlarım ana.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Aziz Karaca / diğer yazıları
- Yalamış yutmuşlar / 09.07.2025
- Dökülüyoruz dökülüyorsunuz dökülüyorlar / 08.07.2025
- Emeklinin payına bir kez daha hüsran düştü / 07.07.2025
- ‘İçi nasırlanmış elleri de yaz’ / 05.07.2025
- Kalemim elemime tercüman olabilseydi / 03.07.2025
- Ne olur? / 20.06.2025
- "Ben garip eşim garip/ Eşim yoldaşım garip" / 19.06.2025
- “Adana’da Ağustosta bulamadım yazımı Ağrı gibi başı duman kar ararsan işte ben” / 05.06.2025
- Emeklinin emeklemesi bile hayal oldu / 04.06.2025
- Olmuyor hacım olmuyor / 03.06.2025
- Dökülüyoruz dökülüyorsunuz dökülüyorlar / 08.07.2025
- Emeklinin payına bir kez daha hüsran düştü / 07.07.2025
- ‘İçi nasırlanmış elleri de yaz’ / 05.07.2025
- Kalemim elemime tercüman olabilseydi / 03.07.2025
- Ne olur? / 20.06.2025
- "Ben garip eşim garip/ Eşim yoldaşım garip" / 19.06.2025
- “Adana’da Ağustosta bulamadım yazımı Ağrı gibi başı duman kar ararsan işte ben” / 05.06.2025
- Emeklinin emeklemesi bile hayal oldu / 04.06.2025
- Olmuyor hacım olmuyor / 03.06.2025