Gönül Dostları
22.11.2001 00:00:00
Mehmed Emîn Tokâdî Hz.
Mehmed Emin Efendi, hal ve şanlarını halktan son derece gizler, talebelerini de bu tarzda yetiştirirdi. Ömrünün sonlarında arkadaşları merhum Tatar Ahmed Efendi, 1743 senesinde vefat edince, fetva makamında bulunan eski şeyhülislam Seyyid Mustafa Efendi, Tatar Ahmed Efendiden boşalan dergaha, Mehmed Emin Efendi'yi tayin ettirdiler. Berat-ı şerifeyi de, kendi mektupçuları Hamzazade Abdullah Efendi ile gönderdiler. Bunun üzerine Mehmed Emin Efendi, büyük bir kırgınlık ile doğru şeyhülislam efendinin huzuruna gidip; "Sultanım, malumunuz ben meşihat edbabından değilim. İnayet buyurun, şeyhlere ait alametlerden ne nişanım varsa, müstehak olmadığım halde tevcih etmişlerdir. Boşalan bir medrese varsa beni oraya müderris tayin etmeyi ihsan buyurunuz" gibi özür beyan ederek, o dergaha gitmek istemedi ise de, şeyhülislam; "Emin Efendi kardeşim, biz sizi biliriz ve pirdaşımızsınız. Ömürlerimiz sonuna yaklaştı, halinizi gizliyorsunuz. Mızrak çuvala sığmaz, gizlenme konağını geçeli otuz yıl oldu. Fayda yoktur, tevcih (tayin) padişahındır. Kabul etmeniz lazım. Kabul etmemek demek emre itaat etmemek demek olur" deyince; "Efendim, evimde oturmak şartıyla kabul ederim. Böylece müsaade buyurulur ise emir sizindir" diye beratı kabul etti. Sonra ağlayarak şeyhülislamla vedalaştı. Gerçekten tekkeye taşınmayıp evlerinde kaldılar.
Mehmet Emin Efendi, Resulullah Efendimizin mihmandarı Eba Eyyub el-Ensari hazretlerinin türbesinde türbedar olarak vazife almıştı. Fakat ziyaretçilerin hallerini beğenmeyip, birkaç ay sonra bu vazifeden ayrıldı.
Bir defa Kabe'de Rükn-i Yemani'de yaslanmışken, bir defa Mısır'da ve bir defa da İstanbul'da Fatih Camii civarında Hızır aleyhisselam ile görüşmüştür. Yüzüğünde "Emin-i sırr-ı Hak arif Muhammed" yazılıydı.
Sultan Birinci Mahmud Hanın İran üzerine ordu gönderdiği sırada, Mehmed Emin Tokadi hazretleri bir sabah vakti talebelerinden İshakzade Yahya Efendinin evine gitti. Mübarek gözleri adeta kan çanağına dönmüştü. "Benim için bir oda ayırınız!" dedi. Sonra kendisi için ayrılan odaya girip, orada tefekküre, murakabeye başladı. O gün ikindi namazı vaktinde abdest ve namaz için dışarı çıktı. Talebesi; "Bir miktar yemek yeseniz münasip olurdu efendim" deyince; "Yok Yahya Efendi. Ben senden yemek isteyecek vakti bilirim" buyurup, tekrar odasına girdi. Ertesi gün ikindi vaktine doğru neşeli bir halde dışarı çıkıp; "Elhamdülillah! Allah-ü Teala dualarımı kabul buyurdu. Şu anda Mahmud Han zafere ulaştı. Sultan Mahmud'dan çok ikram gördüm. Şimdi de ona dua ederek zafere ulaşmasına vesile olduk. Böylece hakkını ödedik. Bu günü bu saati bir yere yazınız" buyurdu.
Daha Sonra Sultan Mahmud'un zafere ulaştığı haberi geldi. Tam Mehmed Emin Tokadi hazretlerinin zafere ulaştığını müjdelediği gün ve saate rastlıyordu.
Mehmed Emin Efendi, hal ve şanlarını halktan son derece gizler, talebelerini de bu tarzda yetiştirirdi. Ömrünün sonlarında arkadaşları merhum Tatar Ahmed Efendi, 1743 senesinde vefat edince, fetva makamında bulunan eski şeyhülislam Seyyid Mustafa Efendi, Tatar Ahmed Efendiden boşalan dergaha, Mehmed Emin Efendi'yi tayin ettirdiler. Berat-ı şerifeyi de, kendi mektupçuları Hamzazade Abdullah Efendi ile gönderdiler. Bunun üzerine Mehmed Emin Efendi, büyük bir kırgınlık ile doğru şeyhülislam efendinin huzuruna gidip; "Sultanım, malumunuz ben meşihat edbabından değilim. İnayet buyurun, şeyhlere ait alametlerden ne nişanım varsa, müstehak olmadığım halde tevcih etmişlerdir. Boşalan bir medrese varsa beni oraya müderris tayin etmeyi ihsan buyurunuz" gibi özür beyan ederek, o dergaha gitmek istemedi ise de, şeyhülislam; "Emin Efendi kardeşim, biz sizi biliriz ve pirdaşımızsınız. Ömürlerimiz sonuna yaklaştı, halinizi gizliyorsunuz. Mızrak çuvala sığmaz, gizlenme konağını geçeli otuz yıl oldu. Fayda yoktur, tevcih (tayin) padişahındır. Kabul etmeniz lazım. Kabul etmemek demek emre itaat etmemek demek olur" deyince; "Efendim, evimde oturmak şartıyla kabul ederim. Böylece müsaade buyurulur ise emir sizindir" diye beratı kabul etti. Sonra ağlayarak şeyhülislamla vedalaştı. Gerçekten tekkeye taşınmayıp evlerinde kaldılar.
Mehmet Emin Efendi, Resulullah Efendimizin mihmandarı Eba Eyyub el-Ensari hazretlerinin türbesinde türbedar olarak vazife almıştı. Fakat ziyaretçilerin hallerini beğenmeyip, birkaç ay sonra bu vazifeden ayrıldı.
Bir defa Kabe'de Rükn-i Yemani'de yaslanmışken, bir defa Mısır'da ve bir defa da İstanbul'da Fatih Camii civarında Hızır aleyhisselam ile görüşmüştür. Yüzüğünde "Emin-i sırr-ı Hak arif Muhammed" yazılıydı.
Sultan Birinci Mahmud Hanın İran üzerine ordu gönderdiği sırada, Mehmed Emin Tokadi hazretleri bir sabah vakti talebelerinden İshakzade Yahya Efendinin evine gitti. Mübarek gözleri adeta kan çanağına dönmüştü. "Benim için bir oda ayırınız!" dedi. Sonra kendisi için ayrılan odaya girip, orada tefekküre, murakabeye başladı. O gün ikindi namazı vaktinde abdest ve namaz için dışarı çıktı. Talebesi; "Bir miktar yemek yeseniz münasip olurdu efendim" deyince; "Yok Yahya Efendi. Ben senden yemek isteyecek vakti bilirim" buyurup, tekrar odasına girdi. Ertesi gün ikindi vaktine doğru neşeli bir halde dışarı çıkıp; "Elhamdülillah! Allah-ü Teala dualarımı kabul buyurdu. Şu anda Mahmud Han zafere ulaştı. Sultan Mahmud'dan çok ikram gördüm. Şimdi de ona dua ederek zafere ulaşmasına vesile olduk. Böylece hakkını ödedik. Bu günü bu saati bir yere yazınız" buyurdu.
Daha Sonra Sultan Mahmud'un zafere ulaştığı haberi geldi. Tam Mehmed Emin Tokadi hazretlerinin zafere ulaştığını müjdelediği gün ve saate rastlıyordu.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
