Gönül Dostları
21.04.2002 00:00:00
Muhyiddin-i Arabi
Osmanlı Sultanı Selim Han Şam'a geldiğinde; "Sin, Şın'a gelince, Muhyiddîn'in kabri meydana çıkar" sözünün ne demek olduğunu anladı. Kabrini araştırıp buldurdu. Çöpleri temizleterek, kabrin üzerine güzel bir türbe, yanına bir cami ve imaret yaptırdı. Ayrıca Muhyiddîn-i Arabî'nin vefatından önce ayağını yere vurarak, "Sizin taptığınız, benim ayağımın altındadır" buyurduğu yeri tesbit ettirip, orayı kazdırdı. Orada küp içinde altın çıktı. Bundan, "Siz, Allah-u Teâlâ'ya değil de, paraya tapıyorsunuz" demek istediği anlaşıldı.
Muhyiddîn-i Arabî Hazretlerinin, onu çok seven bir hizmetçisi vardı. Onun vefatından sonra gece gündüz ağlardı. Bir gece hizmetçinin kapısı açıldı. İçeriye Muhyiddîn-i Arabî sağlığında ki haliyle girdi. Hizmetçisine; "Ağlamayınız" diyerek onu teselli etti.
Büyük alimlerden birisi Kâbe-i muazzamaya gelmiş tavaf ediyordu. O esnada ihramını giymiş bir kimsenin ayağa kalkmadığını gördü ve kendi kendine, "Benim gibi bir alime hürmet etmemek ne ayıp şey" dedi. Biraz sonra büyük bir camide vaz verecekti. Cami çok kalabalıktı. Bütün cemaat onun vazını dinlemek için bekliyorlardı. Büyük alim ağır ağır kürsüye çıktı. Fakat hiçbir şey söyleyemedi. Aklında ki bilgiler o anda silinmişti. Bir an aklı durur gibi oldu. Ter içinde kaldı. "Bugün biraz rahatsızım, konuşamayacağım" dedi ve kürsüden indi. Evine gidip; "Ya Rabb'i! Ne gibi bir hata ettim, ne gibi bir kusur işledim de bunlar başıma geldi" diye Allah-u Teâlâ'ya yalvarıp ağladı. O gece rüyasında Muhyiddîn-i Arabî'yi gördü. Hatâsının ona karşı olan düşüncesi olduğunu anlayıp pişman oldu. Muhyiddîn-i Arabî'yi aradı fakat bulamadı. Ümitsizbir halde otururken kapısı çalındı. Gördü ki, Muhyiddîn-i Arabî Hazretleri karşısında durmaktadır. "Buyurun" deyip içeri aldı ve af diledi. Muhyiddîn-i Arabî onun özrünü kabul etti. Allah-u Teâlâ'ya onun için dua etti. O alim kimsenin ilmi, kendisine iade olundu.
Osmanlı Sultanı Selim Han Şam'a geldiğinde; "Sin, Şın'a gelince, Muhyiddîn'in kabri meydana çıkar" sözünün ne demek olduğunu anladı. Kabrini araştırıp buldurdu. Çöpleri temizleterek, kabrin üzerine güzel bir türbe, yanına bir cami ve imaret yaptırdı. Ayrıca Muhyiddîn-i Arabî'nin vefatından önce ayağını yere vurarak, "Sizin taptığınız, benim ayağımın altındadır" buyurduğu yeri tesbit ettirip, orayı kazdırdı. Orada küp içinde altın çıktı. Bundan, "Siz, Allah-u Teâlâ'ya değil de, paraya tapıyorsunuz" demek istediği anlaşıldı.
Muhyiddîn-i Arabî Hazretlerinin, onu çok seven bir hizmetçisi vardı. Onun vefatından sonra gece gündüz ağlardı. Bir gece hizmetçinin kapısı açıldı. İçeriye Muhyiddîn-i Arabî sağlığında ki haliyle girdi. Hizmetçisine; "Ağlamayınız" diyerek onu teselli etti.
Büyük alimlerden birisi Kâbe-i muazzamaya gelmiş tavaf ediyordu. O esnada ihramını giymiş bir kimsenin ayağa kalkmadığını gördü ve kendi kendine, "Benim gibi bir alime hürmet etmemek ne ayıp şey" dedi. Biraz sonra büyük bir camide vaz verecekti. Cami çok kalabalıktı. Bütün cemaat onun vazını dinlemek için bekliyorlardı. Büyük alim ağır ağır kürsüye çıktı. Fakat hiçbir şey söyleyemedi. Aklında ki bilgiler o anda silinmişti. Bir an aklı durur gibi oldu. Ter içinde kaldı. "Bugün biraz rahatsızım, konuşamayacağım" dedi ve kürsüden indi. Evine gidip; "Ya Rabb'i! Ne gibi bir hata ettim, ne gibi bir kusur işledim de bunlar başıma geldi" diye Allah-u Teâlâ'ya yalvarıp ağladı. O gece rüyasında Muhyiddîn-i Arabî'yi gördü. Hatâsının ona karşı olan düşüncesi olduğunu anlayıp pişman oldu. Muhyiddîn-i Arabî'yi aradı fakat bulamadı. Ümitsizbir halde otururken kapısı çalındı. Gördü ki, Muhyiddîn-i Arabî Hazretleri karşısında durmaktadır. "Buyurun" deyip içeri aldı ve af diledi. Muhyiddîn-i Arabî onun özrünü kabul etti. Allah-u Teâlâ'ya onun için dua etti. O alim kimsenin ilmi, kendisine iade olundu.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
