Haydar Baş ile yaşamak

Haydar Hocamız, inandığımız ama hiç hesap etmediğimiz bir ayrılığı yaşattı. Şahsın adıma söylüyorum! Madem ortada hesap yok, o zaman ayrılık da yok, dedim ve elimden geldiğince O'nun ile yaşamaya, O'nun ile yaşlanmaya azmettim.

Ahir zamanda yaşıyoruz. Maddi ve manevi afetlerin ardı arkası kesilmiyor. Ateş su olmuş, su ateş ve hep imtihan halindeyiz.

Kendimizle imtihan ediliyoruz; eşimizle, işimizle, çocuklarımızla, insanımızla, siyasi duruşumuzla, devletimizle, Ümmet-i Muhammed ile ve de mahlukât ile imtihan ediliyoruz.

Görünüşte çok zor bir imtihan… Ama kaynağın sağlam, eğitmenin mükemmel ise emin olun çok kolay.

Her gün onlarca olay karşısında ya fail, ya fiil, ya zamir ya da şahit olarak karşılaşıyoruz. Ne yapacağım, ne edeceğim, derken Haydar Hocamın, "İnsan doğduğu gün ağlar; o esnada başkaları gülüyordur. Öyle yaşamalısın ki öldüğün gün, gülen sen ol, ağlayan halk olsun" sözü geliyor.

İyi, güzel, hoş da nasıl yaşamalıyım ki, bu dünyadan gülerek gideyim, sorusu anında aklıma düşüyor. 

Yine Haydar Hocamın sohbetlerindeki, "Ben neyim, kimim, nereden geldim, niçin geldim, ne yapıyorum ve nereye gideceğim" sorularına verdiği cevaplar aklıma geliyor.

Ben, mahlukum (yaratılmışım) ve O'ndan (c.c) geldim. Haliyle O'na gideceğim. 

Madem ben mahlukum o halde diğer mahluklara, şahmış, padişahmış, sultanmış, cumhurbaşkanıymış vs. "Allah için sevgiden ve de Allah için buğz etmekten" başka minnetim olmaz.  

Ne yapıyorum, sorusunun cevabı da Haydar Hocamda. "Tek başıma kalsam dahi Ehl-i Beyt'i anlatmaktan asla vazgeçmem" diyordu. 

Hocamızı tek başına bırakacak kadar akıl ve imandan yoksun olmaktan Allah'a sığınırım. 

Biz de, Hocamızın açtığı yolda "Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim" diyen Rahmet-el lil-Âlemin Hz. Muhammed'i (s.a.av) tanıyıp, yaşatıp, anlatmaya devam edeceğiz.

O'nun 'iki emanetim' dediği Kuran ve Ehl-i Beyt'e can pahasına sahip çıkacağız. 

İmam Ali'nin halifeliği NAS ile sabitken hilafetin nasıl gasp edildiğini yine anlatacağız.

Hz. Fatıma'ya (a.s) yapılan zulmü anlatacağız. İmam Hasan'a yapılan ihaneti anlatacağız. Her 10 Muharrem'de Hüseyin ile ölüp, Hüseyin'de dirileceğiz. 

Bir taraftan Hak İmamları anlatırken diğer taraftan İmam Mehdi'nin gelişi umudumuz olacak.

Haydar Hocamızdan öğrendiğimiz İslam üzerinde, İslam dünyası üzerinde, Müslümanlar üzerinde, devletimiz ve Türk Milleti üzerinden bin yıldır oynanan Haçlı ve Siyonist planlarını anlatmaya devam edeceğiz. 

Atatürk aklıyla, imanıyla emperyalistlerin oyunlarını bozan adamdı. Adamı, anlatmaya devam edeceğiz. 

Ama her şeyden önce kendimiz adam olacağız ki, ayette geçen 'yapmadıkları şeyi söyleyenler ve Allah'ın gazabı' kapsamına girmeyelim.

Yüce Allah'ın, 'yapın' dedikleri (farzlar) ve Peygamberimizin, Ehl-i Beyt'in yaptıkları bellidir. Onları yapacağız.

Yüce Allah'ın 'yapmayın' dedikleri (haramlar) ve Peygamberimizin, Ehl-i Beyt'in duruşları ortadadır. Onları da yapmayacağız.

Devlet malından ve kul hakkından 7.9'luk depremden daha çok korkacağız. Haklıya hakkını verme kudretimiz yoksa haksıza, 'sen, haksızsın' diyeceğiz. 

Kendimiz için istediğimizi kardeşimiz için de isterken kendimiz için istemediğimizi kardeşimiz için de istemeyeceğiz. 

Allah'ı çokça anacağız. Peygamberimiz ve Ehl-i Beyt'ine selat ve selam göndereceğiz. Af dilemekten (istiğfardan) asla geri durmayacağız.

Hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayacağımız gibi dalga geçicilerin cehaletine de aldırmayacağız. 

Bak! Haydar Hocamız ne diyordu?

"İnandım, diyen Müslüman, Müslümandır. Ama kendisini de ciddi yanlışlardan, tehlikelerden koruması gerekiyor.

Bu tehlikelerden koruması için ne lazım? Furkan sahibi olması lazım, yani hikmet sahibi olması lazım... Yanlışı doğrudan ayırması, yani Allah'ın (c.c) muradını anlaması lazım. 

Bunu kavrayamadığın zaman birisi gelir, sana süslü tabakta zehri ikram eder, sende Allah Allah ne kadar mükemmel yemek dersin, yersin, ölüp gidersin…

Şimdi iyi dinle, denileni tut ve unutma. Unutur, ihmal edersen başladığın yerden tekrar edersin.

Hâlbuki sen yolcusun, yürümen gerek. Bu yolda çeşitli mânialar olur. Onlara gözün takılmasın. 

Boş sözlerden kulağını sakındır. Aksi halde öyle bir zaman gelir ki, artık geriye dönüş olmaz.

Sonra… Evet, sonra hoş sesler duyarsın, güzel işaretler alırsın. "Ben, sizin Rabbiniz değil miyim?" (Araf Suresi 172)

Bu ses ile bu ayetteki tecelliye erer, ötelere geçer, onları seyredersin. 'Aradığım bu', evet 'bu' dersin.

Ve Rabbinin hitabına karşılık 'Sen, bizim Rabbimizsin' diye verdiğin cevabı tarifsiz bir zevk ile yaşamaya başlarsın. Sonra bir hasrettir başlar…

Geldiğin âlem güzeldi, güzellerin güzeli bütün saltanatı ile sana göründü. Şimdi ise çuvaldasın veya bir et veya kemik kalıbındasın. Çamur kalıbı da diyebilirsin.

Geldiğin âleme hasretinden dolayı diyebilirsin ki çuval yırtılsın, hakikat yaşansın. Doğru, ama hakikat ülkesine geçmek istersen bu zorluk, bu çile zaruridir… Can tende iken kalıbına ait olanları terk et ki gizlenen zahir olsun…"

Son söz: Haydar Baş ile yaşayıp Hüseyin Baş ile yürüyeceğiz…