Her adımında Ali vardı -1

"Ben, size annenizden, babanızdan, çocuklarınızdan ve dünyadaki her şeyden daha sevgili olmadıkça hakkıyla iman etmiş sayılmaz" Hadisi Şerifinin mahiyetini görebilen hele hele yaşayabilenler için hilafetin, velayetin tek sahibinin Ali (a.s) ve soyu olduğunda şüphesi olmaz, olamaz. İnsan her şeyden daha çok sevdiği kişiye karşı şüphe taşır mı? İtaatinde kusur olur mu?Sonra yine Şanı Yüce Peygamberimizin (sav) şu sözü de (ki bu hadis, bugün "sünniyim" diyenlerin ellerinden düşürmedikleri Buhari'de geçer) İmam Ali'nin (a.s) maddi, manevi büyüklüğüne, hilafet ve velayetin sahibi oluşuna açık bir ölçüdür;"Ya Ali! Bana, Harun'un Musa'ya yakınlığı gibisin. Yalnız benden sonra peygamberlik yoktur."Yine "Sünni" kaynak olarak tabir edilen eserlerden İmam Ali (a.s) ilgili birkaç Hadisi Şerif aktarayım;"Ali'yi ancak mümin olan sever ve ona ancak münafık olan buğz eder.) (Nesai)"Ali'ye düşman olanın düşmanı, Allah'tır.) (Ramuz el-Hadis)"Ali'nin yüzüne bakmak ibadettir." (Hakim)"Ali'yi seven, beni sevmiştir. Ona düşmanlık, bana düşmanlıktır. Onu inciten beni incitmiştir. Beni inciten de elbette Allah'ı incitmiş olur." (Taberani)"Ben kimin mevlası (efendisi) isem Ali de onun mevlasıdır" (Nesai)Şimdi de İmam Ali'nin dlinden, Peygamberimize olan maddi ve manevi yakınlığını dinleyelim;"...Ben küçüklüğümde, Arapların ileri gelenlerini yere serdim. Ra'bia ve Mudar'ın (Arapların iki büyük kabilesi) ortaya çıkan boynuzlarını kırdım. Akrabalık, yakınlık ve özel konum yönünden Resulüllah'a karşı durumumu biliyorsunuz. Daha çocukken Beni kucağına aldı. Bağrına bastı, yorganı ile örttü. Vücuduna dokundurdu. Güzel kokusunu Bana koklattı. Yiyeceği çiğner sonra ağzıma koyardı. Herhangi bir işte yalan söylediğimi ya da bir işte saçmaladığımı görmedi.Sütten kesildiği zamandan beri Allah, meleklerinden en büyüğünü O'na yaklaştırdı. Gece gündüz O'nu, asalet yoluna ve âlemin ahlakının güzelliklerine götürüyordu. Ben de deve yavrusunun, annesinin izini takip ettiği gibi O'nu izliyordum. Her gün Benim için ahlakından bir bayrak kaldırıyor ve O'na uymamı emrediyordu. Her yıl Hira'ya gidiyordu. O'nu sadece Ben görüyordum. Benden başka hiç kimse O'nu görmüyordu.O zaman İslam'da Resulullah, Hatice ve üçüncüleri olarak benden başkasını bir araya getiren bir ev yoktu. Vahyin nurunu görüyor, nübüvvet kokusunu kokluyordum. O'na bir vahiy indiğinde Şeytan'ın çığlığını işittim. 'Ey Allah'ın Resulü, bu çığlık nedir?' diye sordum. Resulüllah, 'Bu Şeytandır. Ona ibadet edilmesinden dolayı ümidi kırıldı. İşittiğimi işitiyor, gördüğümü görüyorsun. Ancak peygamber değil, vezirsin. Sen hayır üzeresin' dedi. (Nehcü'l-Belağa s. 182)İmam Ali'nin babası da, annesi de özel, seçilmiş insanlardı. Düşünün bir kere! Daha küçük yaşta yetim kalmış, "Sen olmasaydın âlemlerin yaratmazdım" ilahi övgüsüne mazhar olmuş Peygamber Efendimize, Hz. Ebu Talip baba olmuş, O'nu yetiştirmiş, her türlü ihtiyacını karşılamış, Peygamberliğini ilan ettiğinde Kureyş'in her türlü baskılarına karşı O'nu müdafaa etmiştir.İmam Ali'nin annesi Hz. Fatıma binti Esad (a.s) adeta Hz. Amine'nin (a.s) görevini üstlenmiş, O'nu (Hz. Muhammed'i) annelik şefkati ile sarmış, kendi çocuklarından daha çok O'na sevgisini vermişti.Hz. Muhammed (sav), Hz. Fatıma binti Esad'e bizzat "annem" demiştir. Allah-u Teâlâ'da bu mübarek insanlara İmam Ali Efendimizi nasip etmiş ve İmam Ali'nin doğumu (mücizevi bir şekilde) Kâbe'nin içinde gerçekleşmiştir?(yarın devam edecek? Geniş bilgi için Prof. Dr. Haydar Baş'ın İmam Ali eseri)