Hz. Mevlana Ali kapısına çağırıyordu

Unuttuk değil mi? Birilerinin sapıklığını, siyasetin bu noktada bile birleşememesi, 'lanetliyoruz ama' cümlelerini dinlediğimiz şu günler Hz. Mevlâna'nın 749. Vuslat Yıldönümü.

Bu yılda Hz. Mevlana Haftası etkinlikleri düzenleniyor. Geçen yıllardaki gibi Hz. Mevlana'yı anma törenlerini izliyorum. Gelen insanlar çok etkilendiklerini ifade ediyorlar. Başka? Başka yok.  

Şuna eminim ki, 'gel, ne olursa ol yine de gel' diyen Mevlana Hazretleri, bu anmaları ve ananları görseydi, "siz artık gelmeyin" derdi.

Mevlana, 'gel' dedi ama 'geldiğin gibi git' demedi. Ama bugün gelenler, geldikleri gibi gidiyor.

Bu şekilcilikten başka bir şey değildir. Hz. Mevlana'yı tanımamak ve anlamamaktır. Hz. Mevlana'nın çağırdığı adresi inkardır. Haliyle çağırılan adrese gitmezsen aradığını da bulamazsın…

Hz. Mevlana hangi adrese çağırıyordu?

Tevhit kapısına çağırıyordu? Kim var o kapıda? İmam Ali (a.s). Ali tevhit kapısıdır, iman kapısıdır, Resulullah'a ulaşmanın tek kapısıdır. Ehl-i Beyt, Nuh'un Gemisi'dir, Ali velayetin başıdır, Hak imamların ilkidir. 

Hz. Mevlana, Na'ti Hz. Ali risalesinde şöyle der

"O açıklayıcı imam, o Allah'ın velisi, safa ehlinin vücut güneşidir. Yerde, gökte, mekânda, zamanda Hakla duran o imamın zatı, iç ve dış temizliğiyle vasıflanmak vaciptir. Çünkü küfürden, ikiyüzlülükten kurtulmuştur, temizdir...

… Peygamberlere yardım eden O idi, velilerin gören gözü de hakikaten odur. Yüzünün nurlu parıltısı,  kendi ziyasından bir güneş yarattı. O, Hakk iledir; Hakk, O'ndan görünür. Hakka ki, O hak ile ebedidir.

Âdem'in toprağı O'nun nurundan idi. O sebeple meleklerin tacı oldu; Allah'ın isimleri ondan belirdi. O temiz ve yüce imamın ilmi sayesinde, Âdem her şeyi anladı. O nur tek olan yaratanın nuru olduğu içindir ki, melekût O'nun huzurunda secde ettiler. Evet, muhakkak ki, Âdem, O imamın nuru ile bütün ilâhi isimleri bildi...

O, şeriatta ilim şehrinin kapısıdır. Hakikatte ise iki cihanın beyidir. İki cihanın sultanı Muhammed, hakka yakınlık gecesinde, Allah'a kavuşmanın harem yerinde onun sırrını gördü…

Allah yolunda gidenler isteyicidirler; Ali istenilendir. Söyleyenler söylerler, susarlar. O susmaz söyler. Ebedî ilim, onun göğsünde parlayıp göründü. Vahyolunanların sırlarını, o hakikat olarak bildi ve bildirdi. 

Ümmetlere haykırdı: "Allah yolunda Ali, sizin kılavuzunuzdur."

Allah'a içi doğru olanlar yüzlerini, O'na çevirmişlerdir. Zira O şahtır, doğru yolu gösterendir, efendidir...

O, bütün peygamberlerin sırrında idi. Cenabı Mustafa: "Benimle açıkça beraber bulundu" dedi…

Ey efendi! Benimle boşuna kavga etme, bu böyledir. Hakikat budur ki, hepimiz zerreyiz, güneş odur. Biz hepimiz damlayız, deniz odur.

Ey Şems-i din, madem ki sen aşıksın, Mevlâna için aşkta canını feda et ki, canın canana kavuşsun ve aşkta ulaştırıcı kılavuz olsun…

Cihan var oldukça Ali var olur

Cihan var olurken de Ali vardı.

Cihanın temeli suret buluncaya kadar var olan Ali idi. Yer resmedilinceye, zaman husule gelinceye kadar var olan Ali idi. Veli, vasiy olan Şah Ali, cömertliğin, keremin, bağışın Sultani Ali idi…

Nefsin tamamından ötürü cihan sofrası üzerinde elini bulaştırmayan kahraman aslan Ali idi. Kuran'ın yer yer ayetlerinde Allah'ın ismetini vasıf ile övdüğü Kuran sırlarının kâşifi Ali idi.

Kapısının toprağı kadir ve kıymette Arşın semasından daha ileri geçen, o durmadan hakka secde eden arif Ali idi. İslam yolunda iş düzelmedikçe, durup dinlenmeyen o şerefli, vakarlı Şah Ali idi. Hayber kalesinin kapısını bir hamlede koparıp açan o kaleler fatihi Ali idi.

Afaka her bakışımda gördüm ki, yakin yüzünden her varlıkta var olan Ali idi. Bu küfür olmaz, küfür olan söz bu değildir. Cihan var oldukça Ali var olur, cihan var olurken de Ali vardı.

Tebriz'in Şems-ül Hakkı cihanın gizli ve açık sırlarından her ne gösterdinse hepsi de Ali idi…"

(Divan-ı Kebir' den Seçme Şiirler Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları – Şark İslam Klasikleri 15)