İslam'ın inanç ve ahlaktan sonra en önemli rüknü amel ve ibadetlerdir. Bu saha İslam'ın fıkhının konusudur. Aslında İslam, fıkhı bütün sahaları bünyesinde toplar. Nitekim ilk devirlerde fıkhın tarifi, "Kişinin lehinde ve aleyhinde olan şeyleri bilmesi" tarzında yapılmaktaydı. Buna göre akaid sahasına fıkh'ül ekber; ahlak sahasına da batıni fıkıh denir. Ancak genelde ve pratikte, fıkhın sahası amel ve ibadetlerdir, diye bilinir.Esasen ameller, âdetler ve ibadetler diye iki ana kategoride mütalaa edilebilir. İslam'da bütün hal ve hareketler, ibadet mantığı içinde mütalaa edilebilir. Zira, ihsan sırrına göre insan her an Cenab-ı Hakk'ın gözetim ve denetimi altındadır. O halde ibadet mantığı dışında hiçbir hareket düşünülmemelidir. Dolaysıyla bütün hayat (uyku dahil) ibadettir. Hayatın her şubesi ve her safhası Hakk'a kulluğa gidişin herhangi bir şeklini ifade eder.Bu cümladan olarak ibadetler, Allah'a gidişin ilmini ve sanatını ifade eder. Fert ve toplum eğitiminde en müessir yol, amel ve ibadetlerdir. Bu meyanda fert, asıldır; ferdin durumunda Tevhid inancı ve güzel ahlak, ancak amel ve ibadetlerle yerleşir. İbadetlerin özü ihlas, ihlasın esası ise, korku ve ümittir.