Bir Hadis-i Şerif vardır. Onda şöyle buyurulur... - "Bir kimse, kötülük yapamayacak halde iken kötü işlere yanaşmazsa ona bir sevap; yapmaya gücü yettiği halde yapmazsa ona da yetmiş sevap verilir."Bu çarşı-pazarlarda dolaşanlardan diğer kimse ise gider, alır, yer, içer. Allah'a (cc) şükreder. Kötülüğe meyil etmez. Hepsini Allah'ın (cc) vermiş olduğu bir nimet olarak kabul eder.Yine onlardan bir kısmı çarşıya çıkar, gezer; fakat ilahi hikmetlerden gayri bir şey görmez. Sanki gördüğü Allah'ın (cc) nurudur. Ve bundan gayrısına kördür, sağırdır. Bunun derecesi yüksektir. Bu dereceye erenler, Hak 'tan gayrisini bilmezler. Söz gelişi buna:- "Çarşı da bir şey gördün mü?" diye sorarsan şöyle der:- "Hayır?"Hakikatte görmüştür. Ama bu gördüğü kalbini sarmamıştır. Ani bir bakışla geçmiştir. Uzun boylu ve kötü arzularla bakmış değildir.Bu zat, her şeye değeri kadar önem verir. Dışıyla halka bakar, ama kalbi Hakk'tadır (cc).
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.