Seçme ve seçilme hakkı

Bir milletin kendi geleceğini, kendi idarecisini kendisinin seçmesine, seçme hakkı denir. 

Kişinin seçtiği yemeği yemesi, seçtiği elbiseyi giymesi, seçtiği müziği dinlemesi, sevdiği ve seçtiği işle meşgul olması; beğendiği, imkânları ölçüsünde oturmak istediği evde iskân etmesi, istediği eğitimi alması kişinin seçme hakkıdır.

Hayatta seçilebilenlerin aksine seçilemeyen o kadar yaşanmışlıklar vardır ki, hangi milletin ferdi olunması, (gerçi doğulan ülke artık cinsiyet veriyor vermesine ama asıl baki) hangi dilin ana dil olması, hangi ana babayı ebeveyn edinmek, hangi ailenin, sülalenin ferdi olunması gibi kişinin kendisi ile alakalı birçok özelliklerini insan kendisi seçemiyor.

İnsanın, kendisini idare edeceği idareciyi seçememesi, seçme hakkının ihlal edilmesidir! 

Bu seçme hakkını, Osmanlı İmparatorluğu ilk defa 1839 yılında imzalanan Tanzimat fermanı ile vatandaşlarına vereceğini bir belge üzerinde imzalamış. İlk seçme hakkını da, 1860 yılında yapılan mahalle muhtarları seçiminde halka vermiştir. Devlet-i Aliyye-i Osmaniye'yi idare edenleri seçme hakkını değil! 

Bugünkü yaşantımızda, seçme hakkına sahip olmayan toplumların, seçmedikleri kişiler tarafından idare edilmesi ve istemedikleri bir ekonomik sosyal veya toplumsal bir hayatı yaşamaya mahkûm edilmeleri, bu insanların hayatını çekilmez kılmaktadır.

Bu yüzden de, seçme hakkını elde etmek için birçok toplumlar ve nice insanlar canlarını çekinmeden bu hakkı elde edebilmek için vermişlerdir. İnsanların seçme haklarını ellerinden alan dikta sahipleri de, seçme hakkını isteyenlere karşı en acımasız tavırlarını takınmışlardır.

Bir de tabi ki seçilme hakkı var, idareci olabilme hakkı. Anayasamızda yazdığı üzere, bir vatandaşımız ister milletvekili, ister belediye başkanı, isterse muhtar veya belediyelerin meclis üyesi olarak idareci olma hakkına sahip olabilir.   

Bizler Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları olarak seçme ve seçilme hakkımızı kullanmak için kadın olsun erkek olsun, öyle zorluklarla karşılaşmamışız çok kıymetli merhum Mustafa Kemal Paşa sayesinde.

İmparatorluk sonrasında kurulan Türkiye Cumhuriyeti, fikri hür, vicdanı hür nesiller yetiştirebilmek için seçme ve seçilme hakkını her Türk vatandaşına, kadın olsun erkek olsun vermiş, tam bir demokrasiyle, geniş bir özgürlükle, Atamız tarafından bu hak milletimize hediye edilmiştir.

Neden geniş diyorum, çünkü bazılarına göre kendileri çoban, bu halk da onların sürüsü olduğu için, bu halka öyle seçme ve seçilme hakkı vermeye gerek yok! 

Kendilerini çoban rolüne koyan, bu kurtlar, çakallar sürünün etinden, sütünden, yününden, derisinden istifade etsinler de, halkı istedikleri gibi, koyun gibi sürebilsinler! 

Pekâlâ, seçme ve seçilme hakkına el konulan halkımızın kendisine biçilen bu role karşı tavrı ne oldu?

Son seçimlerde gördük ki, maalesef seçme ve seçilme hakkını vatandaşlar olarak bizler tam bi hakkın hür bir vicdan ve hür bir fikir ile yerine getirememekteyiz.

Atamızın bizlere sunmuş olduğu bu seçme hakkını; cemaat liderlerine, tarikat şeyhlerine, Alevi dedelerine, fildişi kulelerde oturup kendisinden başka kimseleri düşünmeyen, bir gram menfaati için gözünü kırpmadan, dünyayı yakabilecek akıl danelerine bırakmışız. 

Kendilerini toplumun akil kişisi gören bu zevat, Atamızın fikri hür, vicdanı hür neslini örtmekle, tam bağımsız Türkiye'nin önüne en büyük engel teşkil etmektedirler.

Aynı şekilde seçilme hakkını da, Partilerin genel başkanlarının iki dudakları arasına bırakan bir toplumun, idarecilerini kendisinin seçtiği seçimler, acaba sizlere ne kadar gerçekçi, ne kadar demokrat, ne kadar seçme ve seçilme hakkının halkımız tarafından doyasıya kullanıldığı bir seçim sathı görüntüsü vermektedir?

Temennimiz, en kısa zamanda, Atamızın dediği gibi; "Fikri hür, vicdanı hür" nesillerin seçme ve seçilme haklarını doyasıya kullandıkları nice seçimlere.