İlk ehliyet 1888 yılında verildi

İlk motorlu araçlar 19. yüzyılın sonlarında ortaya çıktı. Trafik kuralları veya düzenlemeler olmaksızın bu araçlar, çoğunlukla bireysel olarak kullanılıyordu. Ancak kazalar ve artan trafik yoğunluğu, araç kullanımını düzenleme ihtiyacını ortaya çıkardı.

Alman otomobilini kullananlara verildi
Araç ehliyetinin tarihindeki ilk örnek, Almanya'da Karl Benz tarafından üretilen otomobili kullananlara verildi. 1888 yılında Karl Benz'in eşi Bertha Benz'in bir uzun mesafe sürüşü yapması, trafiğin güvenli bir şekilde düzenlenmesi gerektiğini fark ettirdi. Bu dönemde ehliyet, bireylerin araç kullanmaya uygun olup olmadığını kontrol etmeyi amaçlıyordu.

1893'de ilk zorunlu ehliyet uygulaması Fransa'da başladı. Trafik düzenlemeleri için temel kurallar oluşturuldu.

ABD'de 1903'te ise Massachusetts ve Missouri, ehliyet zorunluluğunu uygulayan ilk ABD eyaletleri oldu.

Yine aynı yılda Birleşik Krallık'ta motorlu taşıtlar yasası kapsamında ehliyet zorunluluğu getirildi. Ehliyet almak için basit bir test yeterliydi.

Eğitim programları ve sınavlar zamanla zorunlu oldu
Zamanla ehliyet kuralları daha detaylı hale geldi. Eğitim programları, yazılı ve uygulamalı sınavlar zorunlu tutuldu. Ehliyet türleri de araç sınıflarına göre ayrıldı (otomobil, motosiklet, kamyon, otobüs vb.).

Sürücülerin eğitim ve testlerden geçmesi, trafik kazalarını azaltma ve trafiği düzenleme amacı taşır. Ehliyet almak, bireylere trafik kuralları ve sorumluluk bilinci kazandırır.
Ehliyet, trafik kanunlarının uygulanabilirliğini sağlar ve gerektiğinde ihlaller için yaptırım uygulanmasına olanak tanır.

Ehliyet, günümüzde sadece bir belge değil, aynı zamanda toplumsal düzenin sağlanmasında önemli bir araçtır.