İMAN A'ACI

Ey dünyalıktan mahrum kimse, zamana ve insanlara hoş görünmeyen ve onların bir yanda bıraktığı zavallı adam!Ey Sultanlar yanında hatırlanmayan ve dünya erbabı meclisinde ismi geçmeyen çaresiz adam! Ey aç, cesedi çıplak, ciğeri susuzluktan yanmış bitkin!..Ey bütün ihtiyaçlarla sıkışan, kalbi darda kalan, gönlü kırılan, hiç bir maksadını yerine getiremeyen, gittiği kapıdan kovulan, mescit köşelerinde kalan, sokaklarda sürünmekle gününü geçiren adam!.. Senin bu anlattığım hallerde:  "Allah beni fakir etti, dünyayı elimden aldı. Beni perişan etti, terketti. Buğzetti. işlerimi dağıttı. Hiçbir işimi yerine getirmedi. Bana ihanet etti. Dünyalık olarak yeter derecede mal vermedi. Şerefimi söndürdü. Padişahlar katında, arkadaşlarım arasında beni yükseltmedi. Halbuki, başkalarına bol nimetler verdi, günleri geceleri o nimetler içinde geçer oldu. Halbuki hepimiz de müslümanız. Babamız Adem, Anamız Havva... Ben böyle olayım da onlar niçin öyle olsun?" gibi sözler sakın senin ağzından çıkmasın!..