IMF'ci partiler kıskacındaki Türk çiftçisi ve BTP

Köylü, çiftçi, müstahsil can derdinde, AKP hükümeti ise koltuk derdinde...Fındık üreticisi mağdur... Fındıkta 7 milyondan "fiyat havası atan" AKP hükümeti, üreticiyi 3 bin-3 bin 500 YTL'ye mahkum etti. Vatandaşın deyimiyle "birkaç veykül" ve kalantor tüccar, avını bekleyen kedi gibi, fındığı elinde kalan vatandaşı masa başında bekliyor. Fındık elde duruyor. Vatandaş, zahireciye, bedelini fındık mevsiminde ödemek üzere söz verdiği ve evine götürdüğü en temel gıda maddesi olan "un ve şeker çuvalı"nın borcunu ödeyemiyor.Çay ise "kuru ot" kadar etmiyor. Mayıs ayı geldi; vatandaş fiyat açıklaması bekliyor. Ankara'dan tık yok... Çay müstahsilinde, düşük fiyatın yanı sıra, gümrük duvarlarının aşağı çekilmesi ve yerli çayın çeltikte, buğdayda, şekerde olduğu gibi "ecnebiye boğdurulması" endişesi hâkim.Fındık, buğday, tütün, şeker pancarı, çeltik üreticisini IMF'ye kurban vermeye devam eden AKP hükümeti, çay üreticisine fiyate v erse ne olur?! Verdiği fiyat, fındıkta olduğu gibi alengirli ve oyun içinde oyun barındıran bir fiyat olacak...Çünkü AKP'nin başka çaresi, IMF'nin aklından gayrı bir aklı yok.Buğday, mısır, şekerpancarı çiftçisinin hali öyle...Tarım İl Müdürlükleri, 4 bin YTL'den mısır tohumu dağıtıyorlar; sertifikasız, faturasız... Vatandaşlar ve Ziraat mühendisleri böyle diyor. Yoksa bazı il müdürlükleri, sertifikaları kargoda unuttukları için mi, vatandaşa ulaştıramadılar. Tarım Bakanı Mehdi Eker bu işe bir açıklama getirmeli. Bir de destek adı altında yapılan bu işte, mısırlar kime ait? Kimin stoktaki mısırları "çiftçiye destek" adı altında tüketiliyor acaba?Tarım Bakanı Eker ve Maliye Bakanı Kemal Unakıtan'ın bu hususta aydınlatıcı açıklamalarını bekliyorum.Sebzecilerin hali de perişan, meyvecilerin de...Ovalardan hergün büyükşehirlere 150-200 kamyon mal kaldırılırken şimdi haftada üç-beş kamyon zor kalkıyor. Çiftçinin mahsulü kabzımallara bedavaya gidiyor. Büyükşehir hallerinde ise fiyatlar şahlanıyor. Bile bile çiftçi toprağa gömülüyor; ülke tarım kıtlığına sürükleniyor.Hülasa vaziyet bu...Anadolu'ya hasbelkader yolu düşen veya il kongreleri icabı halk arasına "mecburiyet"ten karışmak durumunda kalan bakanlar ve Başbakan, vatandaşı hatırlar gibi oluyor. Başbakan R. T. Erdoğan, IMF'ye olan borcumuzu bir çırpıda öderiz, ama ödemiyoruz, diye keyif bağışlıyor... Borçların faizlerini bile 2010'lara öteleyip sallayan, borç yükünü "iskontolu tahvil"lerle bütçede göstermeyip güya sümenaltı eden bir hükümet, ne IMF kıskacından, ne de küresel sermayenin prangalarından kurtulabilir!Tarım Bakanı Mehdi Eker ise, can çekişen çiftçi için, kabinedeki sair IMF'ci bakan arkadaşlarından "birkaç kuruşluk daha yardımı nasıl kopartırım"ın hesabını yapıyor. Bakan Ali Babacan ona bile müsaade etmiyor.2006 bütçesinde "IMF'nin dilediğini ekme ya da hiç ekmeme şartlı" doğrudan yardım desteği bile 3.7 katrilyondan, 2.1 katrilyona düşürüldü.Tarım Bakanı, seçimde çuvallayacağız mesajı veriyor. Babacan, seçim tarihinin, ülkedeki "yabancı sermayenin paracıkları"nın rüzgarına göre belirleneceğine dikkat çekiyor, hiç kimsenin "ecnebilerin güvenini kazanan istikrarımız"ı bozmasına imkan tanınmayacağının altını çiziyor. Dolayısıyla "ecnebi sermaye"nin vade tarihlerine ve AKP hükümeti ile olan ilintilerine şöyle bir göz atarsanız; önümüzdeki seçimin yaklaşık tarihi de ortaya çıkar.Bütün bu olup bitenler, IMF'ci hükümetin ve bugüne kadarki güya milliyetçi-muhafazakar ve hatta halkçı geçinen IMF'ci partilerin, milletimizin derdine derman olamayacaklarının en açık göstergesidir. Çözümleri yok, modelleri yok...Vatandaşın kulağına, "para yok ki, borçlar katlanmış gitmiş, nasıl yapalım" fısıltıları yayılıyor... Milliyetçisi de, muhafazakarı da, halkçısı da bu çaresizlik içinde.Bir tek BTP'nin Milli Ekonomi Modeli var. Genel Başkan Prof. Dr. Haydar Baş beyin dünyaca kabul görmüş Nobel Ödülü'ne aday gösterilmiş Milli Ekonomi Modeli var.Türk ekonomisinin bir "çözüm kitabı" var artık. Kimde? BTP'de.BTP, tüm dünyanın üzerimize çullandığı Kurtuluş Mücadelesi'nden henüz çıkmış, ayağında çarığı dahi bulunmayan, hatta Osmanlı'dan kalma Duyun-ı Umumiye altında kıvranan Türk Milleti bu işi nasıl halletti ise, M. Kemal bu işi nasıl haletli ise; öyle halledeceğiz diyor.  Atatürk'ün parası mı vardı? Borcu mu azdı?Hayır... Tek kuruş para yoktu. Hatta Duyun-i Umumiye, tam bir borç batağıydı. Tek kuruşu olmayan bir devlet reisi, köylüsünü nasıl "milletin efendisi" yaptı? Nasıl ürettirdi, avansını verdi, ödemesini aksatmadı?Demek ki iş, para-pul meselesi değil, akıl, yürek ve çözüm meselesidir. BTP, işte bu "milli ve reel çözüm"ün tek adresidir.Çiftçinin, köylünün ve topyekün milletimizin yeniden aldatılmaması için, dolayısıyla artık "milli ve reel çözüm"ü olan adreste bütünleşmenin şart olduğunu anlamak için, öyle çok da akıllı veya okumuş olmaya hacet yoktur sanırım...