İnna lillahi?

"Neylersin ölüm herkesin başında/Uyudun uyanamadın olacak/Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında/Bir namazlık saltanatın olacak /Taht misali o musalla taşında."Şimdi o günleri düşününce içime sevgi ile karışık bir hüzün doluyor, özlüyorum anneannemlerin evini. O ev bizde hep güzel hatıralar bıraktı. Bahçesinde bir kümes, dedemin malum neşeli tavuklarından birkaç tane, biraz ileride roka maydanoz ekili küçük bir bahçe, limon ağaçları ve tadı damakta kalan sarı erikleriyle uzun ince bir erik ağacı.Anneannemlerin evi bizim özendiğimiz temizlikte ve düzende bir evdi. Anneannemin yüzünde ibadet nuru parlardı. Ellerine bakınca yılların yorgunluğunu görürdünüz. O da tasavvuf ile ilgilenirdi kendince?Yıllar sonra bir tarafına felç inip bizimle kalmak için geldiğinde nedense bir türlü akıl edip de soramamışım; "Anneanneciğim sen hangi bağın bağbanısın?" diye.Yalnız zikirlerini daha çok kalben yaptığını hatırlıyorum. "Subhanallahi ve bihamdihi estağfirullah ve etübü ileyh" tesbihini çok çekerdi. Hani,"Günahlarınız denizlerin köpüğü kadar olsa bile?" diye başlayan bir cümle vardır.Temizlik yapmaktan zevk alan bir insan bir tarafı tutmaz olunca neler hissederse  anneannemde onları hissetmişti şüphesiz. Şimdi yıllar sonra biz de hastalıkla hemhal olup, hastalık nedir, aza zafiyeti nedir öğrenince onu daha iyi anladık. Keşke o bizimle beraberken onun zayıflığını, çaresizliğini, muhtaçlığını daha iyi anlayabilseydim, ona ruhen daha yakın olabilseydim diyorum, ancak insanın bir şeyleri anlayabilmesi, fark edebilmesi için mutlaka bazı tecrübeler yaşaması gerekiyor. Ne yapalım kanunlar böyle? Keşke bir gün oturup anneannemle ağlasaydım diyorum, böyle bir paylaşımımız olsaydı. Keşke, keşke onun derdine biraz daha ortak olabilseydim, daha çok yardımcı olabilseydim. Fakat o artık gitti.Onu son gördüğümde üzerinde yeşil bir entari olan tahta atına binmişti, son kez cenaze arabasıyla evinin önünden geçirdiler, adettenmiş. İnsan o yeşilliği görür de duygulanmaz mı? Hayrullah Bey'in eşi Hatice Hanım sonu çileli geçen ömrünü tamamlayıp rahmet-i Rahman'a kavuştu.""İnna lillahi ve inna ileyhi raciun."Anneannem şimdi yaşıyor olsaydı, ortak noktalarımız üzerine daha çok sohbet etmek, onunla içten, sıcak bir bağ kurmak isterdim. Neyleyelim ki konuştuğumuz zaman di'li geçmiş zaman.Merhaba sevgili okuyucular, şu kısacık yazıda belki size bir ömrü özetledik. Anneanneler neden bu kadar sevilir bilmem ki?. Ölüm hem ne güzeldir, hem ne bilinmezdir değil mi efendim.Yazının mutfağındayız saatler gecikmiş zamanları vuruyor olmalı. Ulaşabildiğimiz her köşeye bucağa gönülden selam olsun.