İnsan olmak öğrenilen bir sanat, bir güzellik, güzel insanlardan güzel davranabilmeyi, Allah'ın razı olduğu bir biçimde yaşayabilmeyi, alçak gönüllü olmayı öğreniyoruz.Güzel insan olabilmek yoğun bir çabayı ve çalışmayı gerektiriyor. Büyüklerden birine soruyorlar: "Edebi kimlerden öğrendin?" O da diyor ki: "Edebi edepsizlerden öğrendim." İnsan baktığı her şeye ibret gözü ile nazar ederse hangi dersleri çıkarabileceğini fark edebilir. Eğer insan olaylara, insanlara, olgulara gönül gözü ile bakabilirse doğruyu yanlıştan ayırabilir bu nedenle hep doğrunun, iyinin, güzelin peşinde olur. Allah'ın (c.c.) kendisini gördüğüne, işittiğine yakînen inanır, bu ihsan duygusu ile kötü davranışlardan uzaklaşır.Güzel insanın onu güzelleştiren sıfatları vardır; sabır, şükür, sır saklama, tevazu, cömertlik, fakirliğini ve acizliğini bilmek gibi. Bunlar içinde sır saklamak özel bir öneme sahiptir. Birinin bize verdiği bir sırrı saklamak o insana değer vermek ve saygı duymaktır. Sırları ifşa etmekse ihanetin bir başka adıdır dersek yanılmış olmayız her halde. Sır ehli olmayana da kimse sır vermek istemez.Güzel insan olabilmek için neler yapılabilir? Allah-ü Teala'nın ve Resulüllah'ın (s.a.v.) anıldığı, edebin öğretildiği, ilim ve irfan meclislerine devam edebiliriz. Bu meclislerde hem sohbet dinlenir, hem ibretle bakan, hikmetle konuşan insanlarla bir arada olunarak sevgi ve saygı ölçüleri öğrenilebilir. Böyle ilim meclislerinde bulunmak insanın Rahmani benliğini besler. Allah'ın ve Resulüllah'ın (s.a.v.) anıldığı meclislerde "ölçü"yü öğreniriz. Konuşmanın ölçüsünü, susmanın ölçüsünü, dinlemeyi, tefekkür etmeyi kısacası insan olmayı? Güllerle beraber olanlar gül kokar, gül kokusu farkında olmadan bizlere de sirayet eder. Bakış değişir, duyuş değişir, olgunlaşır kemale erer. "Yolda bırakmazlar, alırlar seni" diye geçer bir ilahide. Sevgili okuyucular, inşallah ölmeden önce güzel insan olmayı başarabiliriz.
