Kaçma sevaptan kurtul günahtan

Adamın biri çok şiddetli yağan bir yağmur zamanı sokakta yürürken rastladığı arkadaşı ona kendisinin yağmurluğu olduğunu söyleyerek şemsiyesini vermiş ve o sayede onu ıslanıp hasta olmaktan kurtarmıştı. Birkaç gün sonra karşılaştıklarında şemsiyeyi veren kişi vurgulu bir şekilde; "Ben sana şemsiyeyi vermeseydim ıslanıp hasta olacaktın" deyince, "Allah razı olsun. Aynen dediğin gibi ocaktı"  diye karşılık verdi. Aradan birkaç gün geçtikten sonra tekrar karşılaşmalarında aralarında aynı diyalog geçti. Üçüncü olarak bir havuzun yanı başında karşılaşmalarında şemsiyeyi veren kişi aynı şekilde "O gün sana şemsiyeyi vermeseydim ne olacaktı halin" deyince, adam kendini havuza atıp çıktıktan sonra, "İşte bu olacaktı" şeklinde cevap verip oradan  hiddetli bir şekilde uzaklaşmış. 

Toplumumuzda çok sık rastladığımız bazı ifadelere değinmek istiyorum. 

"Ben ona hiçbir iyilik yapmadım ki ondan niye kötülük bulayım." 

"Ona o kadar iyilik yaptım onun bana yaptığına bak!" 

"Ben onun en zor zamanlarında yanında oldum, o beni bir çırpıda sildi attı." 

"Hiç kimse yanında yokken ben yanında idim. Ama o benim en zor zamanımda beni yalnız bıraktı." 

"Çok vefasız çıktı." 

"Hiç kimseye vermediğim desteği ona verdim ama bunun kıymetini hiç bilmedi." 

İyi de hep onlar mı yanlış yapıyor? 

Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in İmam Cafer Es-Sadık kitabında Mü'minin Alametleri ve Sıfatları (sayfa 435) kısmından bazı alıntılar şöyledir. 

Mü'min zeki ve anlayışlıdır. Mutluluğu yüzünden okunur. Kederi ise kalbindedir. Gönlü her şeyden geniş, nefsi ise her şeyden daha düşüktür. Her faniden kaçar ve her iyiliğe teşvik eder. Ne kindardır, ne kıskanç. Kimsenin ayıbını sayıp dökmez, kimsenin arkasından gıybetini yapmaz. Merhameti geniştir. Cimrilik etmez. Biri kendisine başvurduğu zaman olanca cömertliğini ona gösterir. Talep edildiğinde yoldaşlık eder. Kimseye karşı büyüklük taslamaz. Bir iyilikle karşılaşırsa onu anlatır, bir kötülükle karşılaşırsa onu gizler. Akrabalarına yardım eder. Yetimlerin babası, dulların hamisidir. Düşkünlere iyilik eder, lütufkârdır. Kimin başına bir kötülük gelir, karşısına bir zorluk çıkarsa onun yardımını umar. Her zorlukta yardım elini uzatması beklenir. İyilik yapmaya koşar ve yüzünden tebessümü eksik etmez. Gizli açık hep iyilik eder…

Alıntı yaptığımız bu bölümden anlaşılıyor ki mü'min yaptığı iyilikleri Allah için yapar ve karşılığını da ondan bekler.

Yaptığımız iyilikleri her mecliste o kişinin yüzüne bilerek veya bilmeyerek sürekli vurursak o insan içten içe bu iyiliği keşke yapmasaydın diye serzenişte bulunur ve yapılan o iyiliğin sonucu vefaya değil de nankörlüğe gider. İyilik gören kimse aynı şekilde bana iyilik yaptı diye beni baskı altına alacak düşüncesine kapılırsa yine aynı şekilde bu psikoloji karşısından yapılan iyiliği küçümsemeye başlar ve bir müddet sonra hiç sayar. 

Kendi halinde mutlu olan bir kişiye iyilik yapmak adına  onun mutlu dünyasında onurunu zedeleyici bir durumla karşılaşması durumunda karşılık olarak hiç hoşlanılmayacak davranışların gösterilmesi çok normaldir. Ayrıca bir iyilik yapılan kimseden de bir karşılık beklenmesi durumunda da yine aynı olumsuz tutumlarla karşılaşılması çok normaldir. 

Allah (c.c.) zekat, sadaka, iyilik, merhamet, yardım, anlayış, izan, sevgi, saygı, hüsnü zan vs. gibi güzel  davranışları dağlar taşlar için değil muhatap olduğumuz en yakın insanlardan başlayarak kullanmamız için yaratmıştır. Kişi kıymetini bilir bilmez. Karşılık iyilik yapma lütfunu ve imkanını verenden beklenmelidir. Ayrıca bu insanlar bu şekilde davranıyor diye bu durumları genelleme yaparak bütün bu ahlaki meziyetlerden vazgeçmek nefsani bir davranış olduğu kanaatindeyim. Yapılması gereken insanları yüzlerini bizlere kızartarak gelmesini beklemek değil, ihtiyaç sahiplerini araştırıp bulmak ve onlara hiçbir karşılık beklemeden yardımcı olmaktır. 

Başkalarının olumsuz yönlerini  ve yaptığımız iyilikleri olur olmaz ortamlarda gelişi güzel konuşarak anlık olarak hoşumuza giden bu durumlar, ileriki yaşamımızda maddi ve manevi olarak olumsuzluk yığını olarak karşımıza çıkacaktır. Ne ekersen onu biçersin; ektiğine güzel bakarsan  biçtikten sonra da o sana güzel bakar.