Kara kargalar ve ak kargalar

"Türkiye'de din konusu, hiçbir ülkede görülmediği kadar istismar ve tartışma malzemesi yapılıyor.Tamamına yakını incir çekirdeğini doldurmayacak türden olan bu münakaşaları hayra yormak, dinin sosyo-kültürel bağlamdaki temel konumunun yanısıra, "milli bütünlüğümüze dönük teminat fonksiyonu"nu da gözardı etmek olur. Körlük olur. Bugün böyle bir körlük, sağanak sağanak milletin üzerine boşaltılan bölücü tehlikelerin maalesef "din alanında açılan bu gediklerden yol bulduğu"nu görmemize de mani olur.Bazılarımız, ya yetişme tarzımız, yahut içinde yoğrulduğumuz yakın çevre veya eleğinden geçtiğimiz kalburun türü yahut ta bir başka sebeple dini, sadece ahiret hayatı/ölüm ötesi ebedi hayatla ilintili bir fenomen olarak algılamış olabiliriz. Hafızamızdaki din duygusu ve fonksiyonları, gönlümüzdeki bu "öte inancı" nispetinde şekil kazanmış olabilir. Hatta etrafımızdaki objelerin baskın hali, ahiret inancımızı hayal-meyal pozisyonuna sokarak, içimizdeki din olgusunu güdük bir hale de dönüştürmüş olabilir. Ancak bütün bu zaafiyetler, tarihinden bugüne Türk toplumunun sosyal dokusunun şirazesinin ve hamurunun mayasını "Din/İslam" olduğunu; birlik, bütünlük ve kimliğinin teminatının İslam olduğunu görmemize engel olursa; bugün ülkemiz üzerindeki siyasal, kültürel ve stratejik bölücü hesapları kavramamız zor, belki de imkansız hale gelir.Böyle bir algı noksanlığı, ülkemizi, şimdi esamesi bile okunmayan 750 yıllık Endülüs medeniyetinin akıbetine çok kısa zamanda yuvarlar. Muhterem Prof. Dr. Haydar Baş beyin "Dini ve Milli Bütünlüğümüze Yönelik Tehditler" adlı muhteşem eseri, bu akıbetin kavranması bakımından "dosdoğru bir pusula"dır. Nitekim son üç-dört yıldaki sosyo-kültürel ve siyasal gelişmeler, bu pusulanın gösterdiği gerçekleri birebir doğrulamaktadır. Artık her alanda cirit atan papaz ve pastör namlı kimi operasyoner "kara karga"ların cüretkar ahvali, bu vahim tabloyu anlamak için yeter de artar bile.Mikro kültürleri kaşıyan bu "kara karga"ların oluşturmaya çalıştığı "bölünmüş ülke tablosu"nun yarım kalmaması için; maalesef Türk politik alanına ADL, JINSA, CEIP... gibi yahudi güdümlü veya Moon, Vatikan... gibi Hıristiyan odaklı lobilerden "icazetli" ve eğitimli "ak karga"lar üşüştürülmüştür.Kara kargaların dini-kültürel alanda gördükleri "misyonerlik" görevini, bundan böyle politik sahada, uzun zamandan beri dinlerarası diyalog toplantılarında omuz omuza bulundukları "ak karga"lar üstlenmişlerdir. "İrtica"nın Türkiye'deki mikro kültürel ve global formatı bu kara ve ak karga ittifakıdır.Fakat bu formatı, ABD veya AB at gözlüğüne mahkum kafaların görmesi, yahut dinin bizdeki sosyo-kültürel fonksiyonunu kavrayamayıp, onu sadece hafızasında hayal-meyal canlandırabildiği ahirete yönelik basit bir olgu olarak ele alan mantığın kavraması zordur.İşte tam da bu noktada; kara kargalar, ak kargalar ve bunları görmezlikten gelen kimi toplum mühendislerinin "adresleri"nin "aynı Batı lobileri" olması, bir tesadüf olarak izah edilemez. Bu yabancı stratejik odaklar, yerli uzantıları ve hedefleri görülmediği müddetçe, ülkedeki dini tartışmalar ve düşük yoğunluklu siyasi gerilimler sona ermeyecektir. Ta ki, bu din eksenli gediklerden, ülkede siyasal, sosyal ve coğrafik bölünmüşlükler hususunda netice alınıncaya kadar...Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana millet, din konusunda bu iki ma'lul anlayışın tahterevallisi arasında gidip geldi. Devletin, kuruluş yıllarında "Saltanat"tan "Cumhuriyet"e geçişini "bir rejim değişikliği" olma gerçeğinden çıkartıp "bir din değişikliği" formatına büründürerek, Müslüman milleti devletiyle kapıştıran maalesef kimi din kılıklı adamların günümüzdeki dini ve siyasal uzantıları, bugün papaz ve pastörlerin tezgahında iş görerek "misyonerlik yoluyla mikro kültür bölücülüğü"ne ve "siyasal rant devşiriciliği"ne soyunmuşlardır. Türkiye'nin AB süreci de bu çabalara ivme kazandırmıştır.Bu dış güdümlü çabayı fark edemediği için toplumun büyük çoğunluğunun dini ihtiyaçlarına duyarsız kalan, dinin sosyo-kültürel fonksiyonunu göremediği için "irtica"yı yanlış yerde arayan kimi toplum mühendisleri de, ak karga-kara karga koalisyonunun siyasal ve kültürel alanlardaki ekmeğine yağ sürmekte; adeta ülkenin bölünmesi için farkında olarak veya olmayarak lojistik destek sağlamaktadır.Önümüzdeki dönem, ekonomik çöküşün yanısıra Türkiye'nin önündeki en ciddi mesele bu olacaktır. Bu sebeple, bu makaleyi bir kez daha okursanız, kanaatim o ki, kârlı çıkarsınız."Bu yazıyı, 4 Ocak 2002'de bu köşeden yayınlamıştım, o tarihte internetten ulaşabilirsiniz. O gün bu gün, değişen ne var? Prof. Dr. Baş, meğer ne kadar haklıymış değil mi?Takdirlerinize bırakıyorum.