Kasım Süleymani’ye gıpta ettim

Cumartesi günü Irak'ta, Pazar günü de İran'da Kasım Süleymani için düzenlenen cenaze merasimlerini izleyince gıpta ettim. Allah rahmet eylesin.

Milyonlarca insan kelime-i şahadet getiriyorlar. Kelime-i tevhit okuyorlar. Salavatların ardı arkası kesilmiyor. Ya Ali, Ya Fatıma, Ya Hasan, Ya Hüseyin, Ya Zeyneb, Ya Zeynelabidin diyorlar. 

Hele, 'Leybeyk Ya Hüseyin' nidaları kalbimi cızlattı.

Muhteşem bir heyecan. Her anı İslam kokuyor. Allah (c.c) herkese böyle uğurlanma nasip etmez. Onun için gıpta ettim. Bir kez daha Allah ondan razı olsun, mekanı cennet olsun diyorum.

Kasım Süleymani ne yapmıştı ki, böylesi bir uğurlama nasip olmuştu?

Irak'ta (Sünni-Şii) milyonlar katledilirken, Ebu Garip ve diğer yerlerde Sünni-Şii yüz binlerce Müslüman kadının ırzına geçilirken O, rahat koltuğunda oturup Sünnilere sataşmak için fırsat kollamıyordu, sahada Conilere karşı savaşıyordu. Aynen Suriye'de, Lübnan'da yaptığı gibi. 

Çok şeyler yazılıyor, çok şeyler konuşuluyor. İslam şehidinin ardından laf edenler bile çıktı. Onlara aşağılık, demeyi bile çok görüyorum. Çünkü aşağılık bir ölçüdür. Onlar aşağıların aşağısıdır.

Peygamberimiz (s.a.a.v) onların profilini çoktan çizmişti; "... Dinlerini beş paraya satacaklar." (Müslim, İman, 186) "Bu deccallare uymaları yüzünden Müslümanlar, birbirlerinin boynunu vuran kâfirlere dönecekler." (Buhari, Fiten, 8)

Kasım Süleymani

İslam dünyası için ümit olabilir

BOP malumunuz. Sonuçları ortada ve bu süreç devam ediyor. 

Kasım Süleymani'nin şehit edilmesi ardından İran birinci ağızdan ve açıkça ülkemize, "Gelin emperyalistlere karşı beraber mücadele edelim" çağrısı yaptı. 

Bence Sayın Erdoğan bu fırsatı kaçırmamalı. Belki BOP'un vebali hafifler!  

Libya

Libya'ya asker gönderilmemesi için çok büyük bir kamuoyu oluştu. Yazan, çizen, düşünen ve akledebilenlerin bir kesimi, 'önce Yunan'a kaptırdığınız adalarımızı kurtarın' dedi.

Bir başka kesimi, 'daha şehirlerde asayişi sağlayamadığınızı itiraf ediyorsunuz. Libya'da nasıl sağlayacaksınız' sorusuyla tezkereye karşı durdu.

Bir diğer kesim, 'bu kadar düşmanımız varken yeni düşman aramaya ne gerek var' diyerek tepkisini gösterdi.

Bir başka kesim ise 'daha sınırlarımızdan kim giriyor, kim çıkıyor bilemezken, sınır ve toprak bütünlüğümüzü tam koruyamazken neyin askeri, neyin Libya'sı' itirazını yaptı.

Amma!

'Erdoğan ne derse doğrudur, Bahçeli onaylamışsa doğrudur' diyenlerin dışında sağcı-solcu-milliyetçi-muhafazakar ne kadar okuyan, düşünen ve akledebilen kişi varsa hepsi ortak bir görüşte birleşti; "Türkiye, Libya'da taraf olmamalıdır. Libya'daki taraflar arasında uzlaştırıcı, birleştirici olmalıdır."

İktidar bu sesi duymak bile istemedi. Meclis benim, eller benim, MHP de benden yana diyerek Libya tezkeresini çıkardı. 

Libya topraklarının % 90'nına yakınını kontrol eden Darbeci General Halife Hafter de anında Libya halkına Türk askerine karşı silahlanma çağrısı yaptı.

Diyelim ki askerimiz Libya'ya gitti ve orada silahlı çatışmaların ortasında kaldı veya direkt hedef alındı. Allah korusun asker ve askerlerimiz öldürüldü. 

Bunun hesabını nasıl vereceksiniz? İzahını nasıl yapacaksınız?

Efendim! Akdeniz'de bizi köşeye sıkıştırmak istiyorlar, nefes almamamız için ellerinden geleni yapıyorlar, ellerinden gelse bizi boğacaklar, Libya ile tarihi bağlarımız var. Mustafa Kemal bile Libya'ya gitmişti' vs.

Ege Denizi'nde, 19 Türk adası, Yunanistan tarafından işgal edilirken, 'yes be Annan' derken Akdeniz'de kuşatılacağımızı akledemiyor muydunuz?

Libya ile tarihi, kültürel bağlarımız var da, Mısır ile yok mu? Neden Mısır'da taraf olup, Mısır'ı Türkiye düşmanı yaptınız?

Ya Rusya! Enerjide Rusya'ya bağlısın. Savunma sanayinde çıkış kapın Rusya ve ihracat kapın da Rusya. 

Libya'da Rusya ile karşı karşıya gelirsek bunun siyasi, ekonomik ve askeri bedelini kim ödeyecek?