Kerbela'nın en çilelisi: Hz. Zeyneb-II

Hz. Zeyneb (a.s.) komutasındaki esirler, Şam'a Muaviye'nin yeşil sarayına getirildiklerinde de durum değişmedi. Yezid sinmiş, korkmuş, korkudan dili tutulmuş bir hanım beklerken, bir onur abidesini karşısında görünce şaşkına dönmüştü. Çünkü Zeyneb (a.s.) bir kere daha babası Haydar-ı Kerrar gibi kükredi. Dedi ki:"Her şeye kadir olan Allah'ın adıyla!Allah'ın rahmeti dedem Hatemin Nebiyyin üzerine olsun!Şeytan kötülük edenler ve Allah'ın ayetlerini gizleyip küçümseyenlerle beraberdir.Ey özgür insanlar; Peygamber kızlarının zincire vurulması, kapı kapı pazar yerlerinde dolaştırılması sizce adalet midir? Yezid kibirlendi ve Allah'a karşı geldi. Bu şaşılacak bir şey değildir. Anası da şehid Hamza'nın ciğerini çiğneyip yemişti. Peygamber dedeme karşı ordu toplayıp kılıç çeken adamdır. O'nun atasıdır. O hala Bedir'in intikamıyla yanıp tutuşmaktadır. Muaviye'nin oğlu ve yandaşları, pek yakında göreceklerdir. Esir kimdir? Bedbaht olan, kimsesiz kalan kimdir? Kimin akıbeti hüsrandır? Tarih hükmünü verecektir. Bizim yürüyüşümüz Hakk'ladır. Yolumuzda Kerbela da olsa, Yezid bir değil, bin bela olsa korkup dönen namerttir!"Nitekim Yezid onları serbest bırakmak zorunda kalmıştı.Kûfe halkına hitaben ve İbn-i Ziyad ve Yezid'in meclislerinde okuduğu hutbelerden de bir örnek aktaralım:"Allah'a hamd ü sena ve Resulüne salat u selam olsun. 'Sonra kötülük yapanların uğradıkları son, Allah'ın ayetlerini yalanlamaları dolayısıyla çok kötü oldu.' (Rum, 10). Ey Yezid, esir olarak şehir şehir dolaştırmakla bu geniş yeryüzünü ve bu fezayı bize dar ettiğini, bizi Allah katında hor ve zelil, kendini de yücelttiğini ve bu olayların da senin yüce makamından olduğunu mu sanırsın ki böyle övünüp seviniyorsun? Dünyayı abat ettiğin, şenlendirdiğin için çok mu mutlusun? Her şeyin istediğin gibi gerçekleşmesine ve saltanatı ele geçirmene çok mu seviniyorsun? Yavaş ol, yavaş ol! Allah'ın, 'O küfre sapanlar, kendilerine tanıdığımız süreyi, sakın kendileri için hayırlı sanmasınlar; biz onlara, ancak günahları daha da artsın diye süre vermekteyiz. Onlar için aşağılayıcı bir azap vardır' (Al-i İmrân, 178) buyurduğunu unuttun mu yoksa?Ey Yezid! Kendi işinle meşgul ol, istediğin şekilde düzen kur, hile yap ve çalış. Ancak Allah'a and olsun ki bizim adımızı silemeyecek, vahyimizi söndüremeyecek ve öldüremeyeceksin, işimizi bitiremeyeceksin. Alnındaki bu lekeyi de silemeyeceksin. Çünkü aklın alil, yaşayacağın günler az ve kalildir. Münadi, 'Allah'ın lâneti zalimlerin üzerine olsun' diye seslendiğinde, o gün bu topluluğun dağılmış olacaktır."Hz. Zeyneb'in (a.s.) merhamet ve sevgi dolu yüreğinin yanı sıra kâfire karşı dik duruşu ve metaneti çok dikkat çekicidir. Tek varlığı olan iki oğlu birden şehit edildiğinde feryat etmeyip çadırından bile çıkmamışken, Hz. Hüseyin'in oğlu Ali Ekber'in ölü bedeni üzerinde ağlamış ve 'Eyvah Anam!' diye feryat etmişti. Onun bu dik duruşu ve metaneti bizleri derinden etkiledi.Son nefesinde kalbinin üzerinden hiç ayırmadığı İmam Hüseyin'in (a.s.)  ana yadigârı gömleğini çıkararak, yüzünü Kerbela'ya çevirip 'Hüseyin' diye haykırarak bu fani dünyaya gözlerini yumdu.Birçok önemli sıfat ve faziletlere sahip özellikle de Kerbela'daki önemli rolü ile yaşadıkları ve gösterdiği sabır, direnç ve Hakk'a tam teslimiyet, bizler için örnek alınması gereken bir ibret tablosudur. Rabbim bizlere Zeyneb annemizin ahlakıyla ahlaklanmayı ve hayatını örnek alarak şefaatlerine nail olmayı nasip etsin inşallah. Selam olsun Hz. Zeyneb'e, dedesine, babasına, annesine, kardeşlerine ve onu sevenlere...