Körle oturan şaşı kalkar

Düğünlerimiz toplumumuzun vazgeçilmezleri ve temel taşlarındandır. Düğünlerle ilgili Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in çok hayran kaldığım ve model aldığım bir misyonu vardır. Evlilik çağına gelmiş gençlerin bir an önce aile yapılması ve bu konuda her türlü desteği yapma konusunda herkesten önde gitmesi.  

Düğünler eğlencedir, coşkudur, birliktir, yardımlaşmadır der. Ama toplumumuzun kültür, gelenek ve adetleri çerçevesinde olmak şartıyla tabi. Erkekler kendi aralarında eğlencelerini yaparken kadınlar da kendi aralarında eğlencelerini yaparlar. 

Ekonomik zayıflıklar, eğitim eksikliklerimiz, siyasi serpintiler ne derseniz deyin toplumun her kesiminde müthiş bir tutarsızlık var. Hafta sonu Akçaabat'ın bir köyünde bir düğün davetine katıldık. Tabi Karadenizli olduğumuz için horonu severiz ve de iyi oynarız. Tabi düğün sabah 10 civarında başlamış öğle namazına değin devam ediyordu. Cami bulunduğumuz yerden 500 metre uzaktaydı yaklaşık. Köy düğünlerinde coşkuyla birlikte müzik sesi epey yüksektir. Tabi ezan okuma esnasında müzik sesi kapatılır. Ezan bitince devam edilir. Yeri gelmişken toplum olarak çağıran kadar çağrıldığımız yere de bu kadar önem versek çok iyi olacak aslında neyse. 

Biz de düğün yerinin biraz dışında bir yerde sohbet ediyor orta merasimini bekliyorduk. Bir müddet sonra 60 yaşlarında bir Hacı(!) abi diyebileceğimiz bir abi yaklaştı yanımıza ve "müzik sesinden namaz kılamadık. Niye kapattırmadınız sesi" diye bize söylendi. Yanımda abim Orhan hocayla oturuyorduk. Orhan hoca benden önce davranıp: "Hacı abi" dedi. "Sesten namaz kılamadım diye sitem ediyorsun ama camiden geliyorsun şurada kadınlar horon oynuyor siz erkekler izliyorsunuz, ona hiç tepki göstermiyorsun. Ama ne yapalım.." dedi, "sizin suçunuz değil. Balık baştan kokar. 20 yıldır memleket bu hale geldi. Dini ritüelleri hep kendi arzunuz istikametinde kullanıyorsunuz" deyince hacı yavaş yavaş yanımızdan uzaklaştı. Daha sonradan öğrendik, bizim tepkimizden sonra kadın erkek ayrı eğlence yapmaya karar vermişler. Olsun o da güzel bir davranış. En azından eleştiriye açık davranmışlar. 

Toplumda bu tür örnekleri çok görüyoruz. 

Sakal bırakıyor sünnet diye, her türlü faize bulaşıyor nas diye.

Parasını bankada faize yatırıyor, düğünü dine uygun diye ilahili yapıyor. 

İlahiyatı bitirip ölen sakallılara rahmet okuyor, çoluk çoğuna tesettürü öğretemiyor. 

Kendi ailesinden bir tebessümü esirgiyor, turist misyonerlerinin peşinden koşuyor. 

Düğün davetlerine icabet etmez, kendi düğününe icabet etmeyene sitem ediyor. 

Başı sıkıştığı zaman gece gündüz koşup geliyor ama en acı gününde adam sendecilik oynuyor.  

Kalabalık ortamlarda insanlara iyiyi, doğruyu, güzeli telkin ediyor; yalnız kaldığı zaman her türlü ölçüsüzlüğü yapıyor. 

Toplumumuzun birçok kesimi sonsuz evrendeki bu koca dünyada sadece kendi yaşam çevresini var zannediyor. 8 milyar insanın yaşadığı dünyamızda yaşanan milyonlarca çeşit hayattan bihaber, kendi kabuğunda, kendi küçücük dünyasında hayat sürmeye çalışıyor. Bu küçücük dünyaları büyük dünyalara çeviren insanlar da zevk ve sefa içinde hayatını sürüyor. 

Ne diyelim, körle oturan şaşı kalsaydı iyiydi…