Mahallenin delisi sırtına bağladığı odunlarla camiye girer

Namaz öyle bir umman ki iç iç bitmez. Haliyle kalıba da sığmaz. Ancak yaşanarak anlaşılır herhalde…
 
Allah (c.c.) namazı müminlerin vasfı olarak tabir ediyor ve  "Ve beni hatırlamak için namaz kıl." (Taha Suresi 14) diye de, emrediyordu.
 
Peygamberimiz (s.a.a) 'namaz dinin direğidir ve namazı kılmayan dinini yıkmış olur', diyordu.
 
Muhterem Hocam Prof. Dr. Haydar Baş da; 'Namaz, Allah (c.c.) sohbettir' diyordu.
 
Ebu Hanife Hazretlerinin namaz hakkında sorulan bir soruya verdiği cevap her daim beynimde çınlar.
 
'Namaz kılmayan kafir olur mu' diye soruyorlar. Ebu Hanife, 'hayır, olmaz. Ama kafirler namaz kılmaz' diye cevaplandırıyor.
 
Geçen yine namaz hakkında bir şeyler okurken Hz. Peygamberin bir sözü çıktı karşıma; "Namaz, gözümün nurudur" Alemlerin Efendisi.
 
'Göz nuru' tabirini devamlı kullanırız. En çok değer verdiklerimiz için 'gözümün nuru' deriz. Birde asıl mahiyeti var. Gözde görmeyi sağlayan nurdur. Gözde nur olmasa o göz kördür. Hani 'gözünün nuru sönmüş' derler ya! İşte o meal.
 
Peygamberimiz, 'Namaz, gözümün nurudur' buyurdu. O halde şöyle diyebilir miyiz;  Namaz kılmayan manen kördür, önünü göremez.
 
Peki, akıllı bir insan kendi gözünü çıkarır, dünyasını karartır mı? Ya en değerli şeyi ortalıkta bırakır, terk eder mi? Akıllı olan yapmaz.    
 
Peygamber Efendimiz (sav) buyurdu ki; "Kim ki, namazlarını terk ederek Allah'a kavuşmuş olursa, Allah (c.c) onun hasenatından hiç birine kıymet verilmez." (İmam Gazali Kalplerin Keşfi sh:328)
 
Hem konunun aklımızda kalması, hem de namazı nasıl kılmalıyız, sorusuna cevap olması, ve de dostlarımızla paylaşmamız için ibretlik bir hikaye aktarayım;
 
"O çevredeki herkesin deli, diye tanıdığı bir zat camiye girer, şaşkın gözlerle etrafı süzer. Her köşeye dikkatlice bakar ve hızla çıkar gider.
 
Az sonra sırtında bağlanmış odunlarla tekrar gelir camiye ve tam namaza başlamak üzere olan cemaatle birlikte saf tutar.
 
Eğilip, kalktıkça yere düşen odunlarlardan, cemaat rahatsız olur. Namaz bitince cemaat homurdanmaya başlar. İmam homurdanmanın farkındadır. 
 
İmam, delinin (!) yanına gelir ve yumuşak bir edayla; "Oğlum böyle namaz mı olur, sen ne yaptın? Hem kendini, hem de çevreni rahatsız ettin bak, bir daha namaz kılmaya yüksüz gel, olur mu?" der.
 
Deli (!) üzülmüştür. İmama der ki;  "Âdetiniz böyle değil mi?"
 
 "Ne âdeti?" der, Hoca. (Cemaatte bu olayı izlemektedir)
 
Deli der ki; "Hocam, ben namaz kılmak için girdim camiye. Şöyle kendime uygun bir yer ararken içeridekilere baktım, gördüm ki herkesin sırtında bir şeyler var. Zannettim ki adet böyledir. Ben de şu odunları yüklendim geldim işte, neden kızıyorsun? Kızacaksan herkese kız, tek bana değil!" der.
 
Hoca şaşırır: "Benim sırtımda da mı var?" der. "Evet" der, deli; "Hepinizin sırtı yüklü!" Bu muhabbete cemaat hafiften "deli işte!" deyip, bıyık altından gülüşüyormuş.
 
Deli, cemaati işaret ederek, "bak bunun sırtında mavi gözlü bir çocuk, bunda kocaman bir elma ağacı vardı.
 
Bunda kırık bir kapı, bunda bir tencere yemek, bunda kızarmış tavuk, şunun sırtında yeşil gözlü esmer bir hatun, bununkinde de yaşlı annesi vardı!..." diye gördüklerini tek tek anlatmış.
 
Herkes şaşkınlıkla birbirinin yüzüne bakar! Çünkü dediklerinin hepsi doğrudur. Kimi doğacak çocuğunu, kimi bahçesindeki meyve ağaçlarını, biri onaracağı kapıyı, diğeri lokantasında pişireceği yemeği, biri sevdiği kadını, diğeri bakıma muhtaç annesini düşünüyordu namazda.
 
Hoca; "Peki, söyle bakalım bende ne vardı?" der.
 
O da der ki: "Zaten en çok da sana şaştım hoca! Sırtında kocaman bir inek vardı!
 
Meğerse hocanın ineği hastaymış, "öldü mü ölecek mi?" diye düşünürmüş namazda.
 
Yoruma gerek yok sanırım. İnşaallah namazı dosdoğru kılmak için gayret edenlerden oluruz.
 
Halık ile mahlukun buluşma anıdır namaz
 
Namaz teslimiyetin doruk noktası, Halik ile mahlukun bulaşma anıdır. Ama hangi namaz? İşte sorunumuz bu noktada başlıyor. Bu sorunu çözmek için namazda ne yaptığımızı bilmemiz lazım.
 
*Namazda ne yapıyoruz?
 
Prof. Dr. Haydar Baş şöyle diyor; "Mahlûkatın tamamı Allah'ı zikreder. Dağlar kıyam halinde, hayvanlar rükû halinde, bitkiler secde halinde Allah'ı zikrederler.
 
Bütün mahlûkatın yaptığı bu ibadeti Müslüman, namazda tek başına yapmaktadır. Bir manada kulun namazı kâinatın ibadetine denktir."
 
Namazın kainatın ibadetine denk olması için yine Sayın Baş'ın tabiriyle, 'kul, Allah-u Ekber' deyip ellerini kaldırdığı zaman bütün mahlukatı geriye atması, yalnızca sen varsın ya Rabbi, diyerek huzura yönelmesi lazımdır.
 
Tekbirin ispatı
 
Hele o secde anı yok mu? Adeta tekbirdeki iddianın, (mahlukatı geriye attım. Yalnızca sen varsın ya Rabbi) ispatıdır adeta. Nasıl? 
 
"Kul secde de, 'ben yokum Ya Rabbi' der. Baş gövdenin en yüksek kısmıdır. Secde de, Allah'ın (c.c) huzurunda onu yere koyarak, 'ben yokum Ya Rabbi' demek istiyorsun.
 
O Allah (c.c), seni sevmez mi? "Bu kulum ne güzel yaptı, Benim huzurumda eğildi."demez mi? Allah'ın (c.c) sevmediği iş dik kafalılıktır, böbürlenmektir, kibirlenmektir. Böbürlenen, kibirlenen hiçbir insanı sevmez…" (Prof. Dr. Haydar Baş, Yaşayan Kuran; Sünnet sh:238)
 
Namaz baştan sona nurdur
 
"Namazda her hareketin ve her zikrin bir hikmeti ve nuru vardır. Asıl ruh olmayınca namaz şekilden ibaret kalır ve cansız cesede benzer. Eğer namazın adabına uyulmazsa o namaz, kulağı kesilmiş, burnu kesilmiş bir adam gibi olur.
 
Eğer sırf şekil olarak namazdaki hareketler yerine getirilirde ruhu ve hakikati olmazsa, gözü olup ta görmeyen ve kulağı olup ta duymayan bir adam gibi olur.
 
Namazın ruhunun aslı, namaz boyunca kalbin huşu ve huzur içinde bulunmasıdır. Çünkü namazdan maksat, kalbi Allah'a yöneltmek ve O'nun zikrini tazelemektir."  (İmam Gazali, Kimya-yı Saadet sh:112)
 
Marifet ehli şöyle der;
 
"Namaz dört şeyden ibarettir;
 
1- Bilerek namaza başlamak
 
2- Hayâ ile namaza durmak
 
3- Tazimle namaz kılmak
 
4- Namazı korku ile bitirmek."    (İmam Gazali Kalplerin Keşfi sh:116)
 
Namaz ortak kabul etmez
 
"Hasan Basri hazretleri öldükten sonra, salihlerden bir zat onu rüyasında görmüştü. Ona halini sordu. Hasan Basri şöyle cevap verdi;
 
"Allah (c.c), beni huzuruna aldı ve buyurdu ki; Ey Hasan! Hatırlıyor musun? Bir gün mescitte namaz kılıyordun, insanlar da sana bakıyorlardı. Sen bunu fark edince, namaza daha çok özen gösterdin ve daha güzel kıldın. Eğer halis niyetle daha önce kıldığın namazlar olmasaydı, bugün seni kapımdan kovardım." (Siracü't Talibin sh:449)
 
Kim kurtuluşa erdi?
 
Allah (c.c); "Muhakkak ki inananlar kurtuluşa erdi." buyuruyor. Bu ayette Cenab-ı Hak devamla kurtulan insanların yaptıkları amelleri de sıraya koyuyor; "Onlar ki namazlarını huşu içinde kılarlar." (Müminin Suresi 2)
 
Kurtulmuş insanın ilk icraatı neymiş? Namazmış.
 
'Efendim ben inanıyorum ama namazımı kılamıyorum.' O halde yanlış yapıyorsun. İnandığın şeyin ispatı için senin, o namazı ikame etmen farzı ayındır, farzdır.
 
'Efendim, benim hiç noksanım yok. Hatamda yok. Vebalimde yok. Günahımda yok. -Namaz kılmadığın halde böyle bir iddiada bulunuyorsun, sana yanlış yapıyorsun derim…'
 
İnsanın bazen inandığı halde işi hafife alması, o ateşin yavaş, yavaş sönmesine vesile olur ki, içinde kor halinde bulunması gereken iman hakikatini sonunda kaybedebilir.
 
O halde bunu diri tutan nedir? Allah'ın (c.c), Kuranda beyan ettiği namazdır. Namaz esasen dinin direğidir. Hz. Peygamber Efendimiz (sav) buyuruyor; "Namaz dinin direğidir." Direksiz ev olur mu? Olmaz. O halde namazsızda din düşünmek çok zordur…" (Prof. Dr. Haydar Baş Hikmetin Sırları sh:69)
 
Rabbim imanımızı sahih, amellerimizi Salih eylesin. (amin)