"Çileyi aşka giriftar olmayan aşık m'olur/Çileyi aşka giriftar olan Mevlasın bulur."Ömür geçiyor, ama nasıl? Resulüllah Efendimizi (s.a.v.) tanımaya ve O'na benzemeye gayret ederek mi geçiyor günler, yoksa O'ndan çok uzakta kaybolmuş bir kimlikle mi yaşıyoruz? Sahi biz kimiz? Müslüman Türk kimliğimizin nasıl farkında olacağız? Ve bu kimliği nasıl güzelce benimseyeceğiz?Biz öyle güzel bir milletiz ki; inşallah kültürel sömürü ve yıpratmalara karşı da bir yürek bir bilek olup bizi biz yapan değerlerimizi koruyacağız. Çünkü bizi biz yapan değerler aynı zaman da bizi hakiki insan yapan değerlerdir.Dış görünüşümüzle sanki kimliğimizden uzaklaşmış gibi bir halimiz var, ancak çoğumuz kendi iç alemimizde, ruhumuzun derinliklerinde öz değerlerimizin farkındayız ve sevgi ve saygı ölçülerini ancak böylelikle koruyabiliyoruz. Peki, bütün bunların aşka düşmekle aşk çilesi çekmekle ne ilgisi var? Ancak aşka düşenler, çile-yi aşka giriftar olanlar hakikatleri görebilir ve anlayabilirler. Mevla'ya aşık olmak öyle bir güzelliktir ki; insan bu aşkla milli kimliğini de bulur, dini kimliğini de?Türk milleti İslam'ı en kamil manada yaşayan velileri, ermişleri içinde barındıran bir millettir. Bizler Yunus Emreleri, Mevlana'ları, Hoca Ahmed Yesevileri, Hacı Bayram-ı velileri, Hacı Bektaş-ı velileri gündemde tuttukça, onların güzel hallerini okuyup takdir ettikçe, hatta hatta sadece isimlerini andıkça kendi öz değerlerimizi hatırlayacak ve onlara severek sahip çıkacağız inşallah.Bizler cömertliği, sabrı, şükrü, sır saklamayı, yumuşak davranmayı, fakirliğimizi ve acizliğimizi bilmeyi bütün güzel ahlak unsurlarını Allah-ü Teala'nın veli kullarından öğrenip kendimize özgü bir kimlik oluşturabiliyoruz. Bu manada dini birliğimiz,milli birliğimizdir. Erenler, ermişler gibi olabilmek duası ile...
