‘Mü’min, tek başına da cemaattir’

OKAN EGESEL

İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Cemaatle kılınan ilk namaz şu şekildeydi: Allah Resûlü (s.a.a) Mü'minlerin Emiri Ali bin Ebi Tâlib (a.s) ile namaz kılıyordu. Ebu Tâlib ve Cafer yanlarından geçtiler. Ebu Talib, Cafer'e şöyle dedi: 'Oğlum! Amcanın oğlunun yanında namaz kıl.' Resûlullah (s.a.a), Cafer'in yanında durduğunu hissedince namazda imamlıkta bulunmak için ileri gitti. Bunun üzerine Ebu Tâlib sevinerek geri döndü. İşte o gün kılınan bu namaz cemaatle kılınan ilk namaz olmuştur." (Bihar, 35/68/2).
İmam Bâkır (a.s) şöyle buyurmuştur:
"Cuhenni, Hz. Peygamberin (s.a.a) huzuruna vararak şöyle arz etti: 'Ey Allah'ın Resûlü! Ben çölde, eşim, çocuklarım ve kölelerimle yaşıyorum. Namaz vakti ezan söylüyorum, namaza duruyorum ve onlarla namaz kılıyorum acaba benim namazım cemaatle midir?' Peygamber (s.a.a), 'Evet' dedi.
O şöyle arz etti: 'Ey Allah'ın Resûlü! Bazen kölelerim su bulmaya gidiyor, ben, eşim ve çocuklarım yalnız kalıyoruz. Namaz vakti ezan okuyorum, namaza duruyorum ve onlarla birlikte namaz kılıyorum. Acaba namazım cemaat namazı sayılır mı?' Hz. Peygamber, 'Evet' diye buyurdu.
Cuhenni şöyle arz etti: 'Bazen çocuklarım hayvanların peşine gidince ben ve eşim yalnız kalıyoruz. Ben de namaz vakti ezan okuyorum, namaza duruyorum ve onunla namaz kılıyorum. Acaba bu cemaat namazı sayılır mı?' Peygamber (s.a.a), 'Evet' dedi.
O yine şöyle arz etti: "Ey Allah'ın Resûlü! Bazen eşim de bir iş icabı gidiyor ve ben yalnız kalıyorum, ezan okuyorum, namaza duruyorum ve namaz kılıyorum. Acaba benim tek başıma kıldığım namaz cemaat namazı sayılır mı?"
Hz. Peygamber, 'Evet, mü'min tek başına da cemaat sayılır' buyurdu." (et-Tehzib, 3/265/749; Vesail'uş-Şia, 5/375, 2. Bölüm).
İmam Ali (a.s), Muhammed b. Ebi Bekr'i Mısır'a vali tayin edince ona şöyle tavsiyede bulundu: "Namazının nasıl olduğuna bir bak. Zira sen halkının imamısın. Namazı kâmil bir şekilde yerine getirmen, hafife almaman ve nakıs kılmaman gerekir. Zira her kim halk için imamlık eder ve namazlarında eksiklik olursa; günahları imamın boynunadır. Onların namazından hiçbir şey eksilmez. O halde namazı kâmil bir şekilde eda et ve namaza dikkat göster ki sen de onlar kadar sevaba erişesin ve bu onların sevabından bir şeyi azaltmaz." (Emali et-Tusi, 29/31).
İmam Ali (a.s), Malik Eşter'e yazdığı mektubunda şöyle buyurmuştur: "Namazı, uzatıp insanları bıktırmadan, hızlandırıp zayi etmeden, içlerinde hastalar ve ihtiyaç sahipleri olduğunu bilerek kıldır. Beni Yemen'e göndereceği zaman Resûlullah'a, 'Onlara nasıl namaz kıldırayım' diye sordum. O da, 'En zayıflarının namazı gibi namaz kıldır, mü'minlere karşı merhametli ol' buyurdu." (Nehc'ul Belağa, 53. Mektup). (Muhammed Muhammedî reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).