Mustafa Kemal gözüyle ‘zulüm' ve 'mazlumlar dünyası'

Türkiye Cumhuriyeti'ni kuran Atatürk'ün Ortadoğu politikası emperyalist batıyı "zulüm dünyası", onun sömürdüğü doğuyu ise "mazlumlar dünyası" olarak adlandırıyordu. Afganistan, Hindistan, Irak, Suriye, Mısır gibi Müslüman ülkeler "mazlum milletleri" oluşturuyordu. Bu ülkelerden hiçbiri o sırada tam bağımsız değildi. 

1915 Gelibolu/Çanakkale de Talat Paşa Ortadoğu'da yaklaşan İngiliz tehdidi için Yarbay Mustafa Kemal'e fikrini sorar. Mustafa Kemal'in cevabı ise kesin ve netti: "Suriye'ye, Irak'a bağımsızlık veriniz." O tarihte Suriye ve Irak, Osmanlı toprakları içerisindeydi. Talat Paşa konuşmayı şu sözlerle sonlandırdı: "Bunu başkasına söyleme seni asarlar."

Mustafa Kemal Paşa, Sivas ve Erzurum kongrelerinde, "Mısır, Afganistan, Irak ve Suriye ulusları da İngiliz ve Fransız sömürgecilerine karşı kahramanca savaşım içindedirler" ifadelerini kullanır.  

Atatürk'ün Asya ve Ortadoğu politikasının özü; Arap halklarının İngiliz ve Fransız emperyalizmine karşı direnişini destekleyen bir siyaset, din merkezli değil fakat eşit uluslar çizgisinde bir yaklaşım, içişlerine karışmamak, emperyalizmin Türkler, Araplar ve Farslar arasında nifak tohumu ekmelerini engelleyici ve hiçbir şekilde aracıları kabul etmeyen bir siyaset, emperyalizme karşı aynı cephede mücadele, Suriye ve Irak'ın tam bağımsızlığından sonra birlikte ortak bir konfederasyon fikri ön plana çıkmıştır.

Atatürk'ün çabalarıyla batıdan yaklaşan Alman tehdidine karşı 1934'te Türkiye, Yunanistan, Yugoslavya ve Romanya arasında 9 Şubat 1934'te "Balkan Paktı" imzalandı. 8 Temmuz 1937 de yine Türkiye, İran, Irak ve Afganistan arasında "Sadabat Paktı" kuruldu.

Mustafa Kemal Atatürk, dönemin Suriye Başbakanı ile bir araya gelir. Fransızların oynadığı oyunları açıklar; "Ben ve hükümetim sizin tam bağımsızlığınızı istiyoruz. Eğer Fransızlar mani olursa, Fransızlara da söyleyecek sözlerimiz vardır. Ona da kefilim. Suriyelilerin ordusu yoktur. Fakat bizim ordumuz kâfi. Söz veriyorum: İcap ederse girerim ve sonra yine çıkarım. Korkmayınız. Bir şey yapamazlar. Kuvvet kullanmazsanız her şey yaparlar."

Atatürk ve Suriye Başbakanı Mardam arasında geçen bu konuşmadan 83 yıl sonra, bugün de Suriye'de benzer bir durum yaşanıyor. İkinci Dünya Savaşı sonrası, bölgede Fransız, İngiliz emperyalizminin yerini alan ABD ve İsrail Suriye toprakları üzerinde dokuz yıldan bu yana Müslüman görünümlü grupları kışkırtarak iç savaş başlatıp sonra da kendileri işgalci olarak girdiler.

Gelinen noktada, ABD ve İsrail, Türkiye ve Suriye'nin de bölünmesine neden olacak 'PKK/PYD Koridoru'nu kurmaya çalışırken, bu koridorun kurulmasından zarar görecek iki ülkenin bir araya gelmesini engelleyecek hamleler yapıyorlar. Emperyalizmin bölgedeki hamlelerine, doğru karşılık veremezsek, asıl o zaman ülkemizin bekasının asıl o zaman tehlikeye gireceği açık değil mi? Böylece önümüze şu temel ve can alıcı soru yine çıkıyor: Suriye ve Irak başta olmak üzere doğudaki ve Ortadoğu'daki komşularımızla ilişkilerimizi nasıl bir zeminde sürdürmeliyiz?

Ülkemizde batı destekli emperyalizmin kuklası siyasi çizgiler ılımlı İslam adlı ümmet ve mezhep ayrımına dayalı politika izlersek komşularımızla daha olumlu ilişkilerimiz olacağını öne sürdüler. Sonucu hep birlikte gördük..!

Diğer bir seçenek ise Soğuk Savaş'ın başlangıcından itibaren kendilerini Atatürkçü olarak tanımlayan kesimin izlediği Fars ve Arap halklarına mesafeli yaklaşan yanlış yorumlara dayalı siyaset oldu. Bu kesim, yüzlerce yıl aynı tarih ve kaderi paylaştığımız Fars ve Arap komşularımızı yadırgayan, yargılayan yanlış bir anlayışla bölgede emperyalist batılılarla uyumlu bir çizgi izledi.

Açıkça bölge dış politikasında Mustafa Kemal Atatürk'ün yaptıklarının tam tersini yaptık. 

Sonuçta, Türkiye dış politikada Atatürk döneminde izlenen, komşularla dostluk ve dayanışma temelinde bölge merkezli dış politika yerine batı güdümlü NATO, ABD denetiminde Soğuk Savaş döneminin "muharebe ileri karakolu" durumuna düşürüldü.

Doğu ve Ortadoğu komşularımızla ilişkilerimiz, Atatürk'ü batıcı olarak suçlayarak eleştirip, ümmetçiliği ve mezhepçiliği ön plana çıkartanlar ile Atatürk'ün büyük mirasını savunur görünüp batıcılık yapanlar arasına sıkışmış durumdadır.

"Türkiye Cumhuriyeti'nin arzu ettiği şey Suriye'nin bağımsız bir devlet olmasıdır." Atatürk bu sözü söylediğinde Suriye Fransız işgali altında ve Fransızlar ülkeden çıkmak istemiyorlardı. Bugün bakıyoruz ki Suriye'yi, Irak'ı ve Libya'yı işgal eden ittifakta Fransa gene ABD, İsrail ve diğer Avrupa ülkeleri ile birlikte başroldedir.

Türkiye'nin emperyalizme karşı Mustafa Kemal'in arzu ettiği gibi komşu ve kardeş Suriye'nin, Irak'ın, İran'ın ve Libya'nın yanında yer alması gerekirken, batılı emperyalist güçlerle Suriye'nin toprak bütünlüğünü tehdit edenlerin yandaşı olmuştur. İçte Mustafa Kemal'in politikalarından uzaklaşan Türkiye'nin bağımsızlığını adım adım kaybettiği, dışta da emperyalizmin taşeronu ülke haline geldiği görülüyor.

Asya ve Ortadoğu'da ABD'nin postal izlerini silmeden bölgeye huzur ve barış gelemez. Bunun için de BOP (ikinci İsrail) kapsamında parçalanması hedeflenen Türkiye-Suriye-Irak-İran'ın siyasi irade kararlarıyla, genelkurmay başkanlarının bir araya gelerek ülkelerinin toprak bütünlüklerini korumaya yönelik kararlılıklarını tüm dünyaya açıklamaları temel zorunluluk olarak karşımıza çıkmaktadır..!